pod konsultacje społeczne poddany został projekt rozporządzenia stanowiąc zmianę rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. Nr 118, poz. 1263). Projekt zakłada dostosowanie wykazu maszyn i urządzeń do zmian zawiązanych z postępem technicznym, a także wprowadzenie drugiego ośrodka, powołującego komisje egzaminacyjne, opracowującego programy szkolenia, nadające potwierdzenia ośrodkom do szkolenia operatorów, prowadzącego rejestr operatorów.
Zadania wynikające z rozporządzeniem z 2001 r. obecnie wykonywane są przez jeden podległy Ministrowi podmiot jaki jest Instytut Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego. Zgodnie z § 23 i § 26 ust. 3 rozporządzenia IMBiGS sprawuje nadzór nad szkoleniami i egzaminami operatorów. Zmiana rozporządzenia zakłada wprowadzenie drugiego podmiotu, jakim jest Przemysłowy Instytut Motoryzacyjny (PIMOT), do równoległej realizacji tych samych zadań. Należy tu zauważyć, że podmioty te działając na wolnym rynku będą ze sobą konkurować.
Zmiana załącznika nr 1 do rozporządzenia z 2001r., polega w głównej mierze na zlikwidowaniu klas charakteryzujących wielkość maszyny i umożliwienie pracy na maszynach dużych osobom, które po raz pierwszy w życiu zdobywają uprawnienia. Często osoby te nie posiadają odpowiedniej praktyki do operowania tak dużymi maszynami. Dla przykładu, po zmianie rozporządzenia, nowy operator będzie mógł pracować ładowarką kołową z klasy II, której masa łącznie z ładunkiem może wynosić 30 i więcej ton. Obecnie reguluje to ograniczenie jakim jest podstawowa klasa III, która nie daje możliwości do sterowania tak dużymi i niebezpiecznymi, zarówno dla operatora jak i osób postronnych, maszyn.
Z załącznika usunięto wiele urządzeń, jak na przykład przecinarki do nawierzchni dróg, recyklery, agregaty tynkarski operowani którymi stwarza bezpośrednie zagrożenia dla operatora i osób postronnych.
Likwidując klasy jako parametr charakteryzujący wielkość maszyny w wielu przypadkach, szczególnie w Grupie II skupiono się na procesie produkcji i technologii, a nie na zapewnieniu bezpieczeństwa operatora i osób z jego otoczenia, a przecież sam tytuł rozporządzenia jednoznacznie wskazuje co jest nim regulowane.
Postęp techniczny spowodował również pojawienie się nowych maszyn i urządzeń jak np.: kompaktory, samojezdne kosiarki do poboczy, dróg, nasypów i rowów, które stwarzają nowe zagrożenia, a których nie ujęto w nowym załączniku.
W związku z powyższym pytam:
Jakie kompetencje w zakresie eksploatacji maszyn budowlanych posiada Przemysłowy Instytut Motoryzacyjny i na jakiej podstawie wybrano instytucję, której statutowym celem działania jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych z zakresu: motoryzacji, doskonalenia pojazdów, poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego, alternatywnych źródeł zasilania pojazdów oraz paliw, biopaliw i odnawialnych zasobów energii?
Czy równoległa realizacja tych samych zadań wynikających z § 23 i § 26 ust. 3 rozporządzenia z 2001 r. nie zdezorientuje samych zainteresowanych, jakimi są operatorzy?
Czy skupiając się na postępie technicznym maszyn, nie pominięto czynnika ludzki, który jest zdecydowanie częściej zawodny niż technologia?
Dlaczego proponowana zmiana tylko usuwa maszyny stare już nie funkcjonujące na placach budowy, a nie reguluje pojawianie się nowych?