Strona którą oglądasz dotyczy poprzedniej kadencji sejmu. Aktualne informacje znajdziesz tutaj

W odpowiedzi na interpelację z dnia 16 lipca 2015 r. znak: K7INT33679 w sprawie projektowanych rozporządzeń wykonawczych do nowelizacji ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw, uprzejmie wyjaśniam, co następuje.

Celem znowelizowanej ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1728) jest uregulowanie wymagań jakościowych dotyczących paliw stałych tj. jakości węgla kamiennego. Ustawa obejmuje swoim zakresem zarówno producentów węgla kamiennego (spółki górnicze), jak i dealerów sprzedających węgiel pochodzący z Polski i z importu.

Węgiel kamienny jest powszechnie wykorzystywany w gospodarstwach domowych do celów grzewczych. W strukturze bilansu wykorzystania nośników energii w gospodarstwach domowych zajmuje on pierwsze miejsce (29,7%), a jego wykorzystanie kształtuje się na poziomie 16 mln ton rocznie. Dalsze miejsca zajmują: gaz ziemny, energia elektryczna i drewno opałowe.

W handlu detalicznym funkcjonuje ok. 10 tys. składów opałowych. Sprzedają one około 12 mln ton węgla opałowego rocznie. Zgodnie z zasadą rzetelności kupieckiej sprzedawca węgla powinien posiadać certyfikat jakościowy określający parametry węgla, między innymi jego wartość opałową, zawartość popiołu, siarki i okazywać go na żądanie kupującego.

Trudniejsza sytuacja jest w przypadku węgla pochodzącego z importu, dlatego niezbędne są przepisy dotyczące jakości węgla sprowadzanego spoza polskich granic jak i węgla znajdującego się na składach w handlu detalicznym.

Znowelizowana ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. zawiera przepisy określające możliwość kontroli jakości węgla na granicy Polski przez Służbę Celną jak i jakości węgla znajdującego się na składach w handlu detalicznym przez organy inspekcji handlowej.

Odnosząc się bezpośrednio do zadanego pytania: Na jakim etapie są aktualnie przygotowania ostatecznej wersji rozporządzeń do ustawy i czy uwzględniają przedstawione powyżej problemy?, przedstawiam następujące wyjaśnienia.

Znowelizowana ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw w zakresie paliw stałych zawiera delegację dla Ministra Gospodarki do wydania trzech rozporządzeń wykonawczych:

  1. w sprawie wymagań jakościowych dla paliw stałych, zgodnie z art. 3a ust.2 ustawy,
  2. w sprawie metod badania jakości paliw stałych, zgodnie z art. 26b ustawy,
  3. w sprawie sposobu pobierania próbek paliw stałych, zgodnie z art. 19b ustawy.

Tak sformułowana delegacja daje możliwości określenia optymalnych parametrów jakościowych węgla kamiennego używanego m.in. w gospodarstwach domowych oraz sposobu i procedury jego badania.

Ad (1)Projekt rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie wymagań jakościowych dla paliw stałych.

Projekt rozporządzenia po raz pierwszy normuje w polskim prawie wymagania jakościowe, eliminując dotychczas stosowane przez wielu sprzedawców nazewnictwo handlowe. Celem rozporządzenia będzie umożliwienie konsumentom uzyskania informacji na temat jakości sprzedawanego paliwa. Jednocześnie uporządkuje rynek paliw stałych poprzez ustalenie standardów uczciwości sprzedawców i jakości towaru.

Zgodnie z definicją ustawową, przez paliwa stałe rozumie się m.in. pelety zawierające co najmniej 90% węgla kamiennego. Należy zwrócić uwagę na fakt, że w powszechnej sprzedaży znajdują się nie tylko pelety z węgla kamiennego ale także pelety produkowane z drewna, biomasy i węgla brunatnego. W opinii ustawodawcy graniczną wartością, od której należy badać jakość peletów produkowanych z węgla kamiennego jest 90%. Trudno bowiem wyobrazić sobie sytuację, w której procedurze kontroli jakości poddawane byłyby pelety zawierające np. 5% węgla kamiennego i traktowanie takiego paliwa na równi z pełnowartościowym węglem kamiennym. Znowelizowana ustawa ukierunkowana jest przede wszystkim na odbiorców indywidualnych ponieważ energetyka przemysłowa i zawodowa poddaje szczegółowej analizie jakość węgla dostarczaną przez sprzedawcę. Pelety produkowane w znacznej części z węgla brunatnego z dodatkiem węgla kamiennego są nieatrakcyjne dla odbiorców indywidualnych ponieważ ich kaloryczność jest zdecydowanie mniejsza niż peletów zawierających przynajmniej 90% węgla kamiennego. Ponadto, z analizy rynku sprzedaży węgla kamiennego wynika, że produkcja peletów zawierających poniżej 90% węgla kamiennego jest znikoma, a zatem nie ma istotnego wpływu na rynek handlu paliwami stałymi.

W projekcie ww. rozporządzenia w Tabeli nr 1. Wymagania jakościowe dla: węgla kamiennego, brykietów, peletów zawierających co najmniej 90% węgla kamiennego (sortymenty grube o wymiarze ziarna 63 – 200 mm: kęsy, kostka, kostka I, kostka II) zawarto m.in. wymagania odnoszące się do „zawartości siarki całkowitej”. Wartość minimalna została określona na poziomie 0%, a wartość maksymalna na poziomie 1,2%. Analogicznie w Tabeli nr 2. Wymagania jakościowe dla: węgla kamiennego, brykietów, peletów zawierających co najmniej 90% węgla kamiennego (sortymenty grube o wymiarze ziarna 25 – 80 mm: orzech, orzech I, orzech II) minimalna zawartość siarki całkowitej wynosi 0%, natomiast wartość maksymalna 1,3%. Podczas procedowania nad projektem rozporządzenia, Ministerstwo Gospodarki przeprowadziło obszerne konsultacje społeczne i uzgodnienia międzyresortowe. W konsultacja wzięli udział m.in. producenci i dealerzy węgla kamiennego w tym Kompania Węglowa S.A. (KW) i Tauron Wydobycie S.A (Tauron). Zarówno KW jak i Tauron nie zgłosiły uwag podczas konsultacji społecznych i konferencji uzgodnieniowej do maksymalnej zawartości siarki całkowitej dla sortymentów: kęsy, kostka, kostka I, kostka II oraz orzech, orzech I, orzech II. Obecnie etap konsultacji społecznych i wprowadzania zmian o charakterze merytorycznym został zakończony. W dniu 14 lipca 2015 r. Ministerstwo Gospodarki notyfikowało ww. projekt Komisji Europejskiej. Okres wstrzymania procedury legislacyjnej standstill upływa 19 października 2015 r. Kolejnym etapem procesu legislacyjnego będzie podpisanie rozporządzenia przez Ministra Gospodarki i jego publikacja.

Ad (2)Projekt rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie sposobu pobierania próbek paliw stałych.

Projekt rozporządzenia wprowadza zasady co do sposobu pobierania próbek paliw stałych, w celu umożliwienia dokonywania kontroli jakości tego paliwa, w ramach systemu monitorowania i kontrolowania jakości paliw. Celem pobrania i przygotowania próbki paliwa stałego będzie uzyskanie jak najbardziej reprezentatywnej próbki do badań jakościowych, która po wykonaniu analizy dostarczy wyników charakteryzujących partię, z której pobrano próbkę.

W dniu 14 lipca 2015 r. Ministerstwo Gospodarki notyfikowało ww. projekt Komisji Europejskiej. Okres wstrzymania procedury legislacyjnej standstill upływa 19 października 2015 r.

Ad (3)Projekt rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie metod badania jakości paliw stałych.

Projekt rozporządzenia określa metodologię badania jakości paliw stałych przy uwzględnieniu stanu technicznego oraz metod określonych w odpowiednich normach. Celem projektu rozporządzenia jest umożliwienie dokonywania kontroli jakości paliw stałych w ramach systemu monitorowania i kontrolowania jakości paliw.

W dniu 14 lipca 2015 r. Ministerstwo Gospodarki notyfikowało ww. projekt Komisji Europejskiej. Okres wstrzymania procedury legislacyjnej standstill upływa 19 października 2015 r.

Odnosząc się do kwestii dokumentowania parametrów jakościowych paliw wprowadzonych do obrotu, uprzejmie wyjaśniam, że kontrolna jakości odbywa się na kopalniach kilkutorowo:

  1. parametry jakościowe węgla, poddawanego procesowi wzbogacania w zakładzie przeróbczym, są analizowane w sposób ciągły przez urządzenia zainstalowane nad przenośnikiem taśmowym. Takie rozwiązanie pozwala na bieżąco analizować podstawowe wskaźniki jakościowe. Dodatkowe potwierdzenie parametrów węgla odbywa się poprzez analizę laboratoryjną po uprzednim pobraniu próbki z przenośnika, pryzmy lub wagonu. Takie rozwiązanie istotnie minimalizuje ryzyko załadunku do odbiorcy finalnego węgla o parametrach jakościowych niezgodnych z zamówieniem,
  2. producenci węgla w kontraktach handlowych dopuszczają możliwość nieznacznej różnicy w parametrach jakościowych, najczęściej różnica ta wynosi +/- jedna klasa. Różnica jakościowa węgla o jedną klasę w większości przypadków nie jest podstawą do reklamacji. Nieznaczne odchylenia mogą dotyczyć także innych parametrów jakościowych,
  3. węgiel, który nie podlega załadunkowi bezpośrednio po wydobyciu i wzbogaceniu w zakładzie przeróbczym, trafia na zwał przykopalniany, gdzie dokonywana jest jego szczegółowa analiza jakościowa. W przypadku takiego węgla nie istnieje możliwość pomyłki w zakresie jego parametrów jakościowych.

Mając powyższe argumenty na uwadze należy stwierdzić, że proponowane rozwiązania prawne w zakresie jakości węgla kamiennego nie wpłyną negatywnie na załadunek, sprzedaż, obrót i handel węglem. W opinii Ministerstwa Gospodarki nie ma zagrożenia ciągłości sprzedaży i załadunku.