W związku z interpelacją poselską Pana Jarosława Gowina z dnia 23 czerwca br. w sprawie planowanego przez Zarząd PKP CARGO S.A. przeniesienia krakowskiej siedziby centrali spółki do Katowic uprzejmie informuję, że z dużym zaniepokojeniem przyjąłem informację o możliwości utraty pracy przez pracowników małopolskiego oddziału PKP CARGO S.A.
Każda informacja o zagrożeniu istniejących miejsc pracy jest obiektem szczególnego zainteresowania Ministra Pracy i Polityki Społecznej, ponieważ likwidacja miejsc pracy pogarsza sytuację na rynku pracy oraz zwiększa napięcia społeczne wynikające z braku zatrudnienia.
Minister Pracy i Polityki Społecznej nie mając bezpośredniego wpływu na sytuację ekonomiczną przedsiębiorstw i wynikający z niej stan zatrudnienia, koncentruje się na podejmowaniu działań osłonowych wobec osób zagrożonych zwolnieniem z pracy lub już zwolnionych.
Do osób, które utracą zatrudnienie adresowane jest szerokie spektrum wsparcia określonego w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2015 r. poz. 149). Zwalniani pracownicy, którzy zarejestrują się w powiatowym urzędzie pracy mogą, na zasadach ogólnych, skorzystać m.in. z:
W przypadku osób, którym niezbędne jest wsparcie niestandardowe, urzędy pracy mogą przygotować program specjalny, który umożliwia wspieranie zatrudnienia bezrobotnych i poszukujących pracy, w sposób uwzględniający indywidualne potrzeby tych osób.
Pragnę zapewnić, że powiatowe urzędy pracy posiadają środki Funduszu Pracy na realizację programów na rzecz wspierania osób, które utraciły zatrudnienie.
Wysokość środków Funduszu Pracy możliwych do wydatkowania w danym roku budżetowym określa Parlament RP uchwalając ustawę budżetową, której integralną część stanowi plan finansowy Funduszu Pracy. Na podstawie planu finansowego Funduszu Pracy, Minister Pracy i Polityki Społecznej ustala limity środków Funduszu Pracy na finansowanie przez urzędy pracy programów na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej w oparciu o ustawę o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz wydane na jej podstawie akty wykonawcze.
Na podstawie ustawy budżetowej na 2015 r. urzędy pracy dysponują środkami w wysokości 3.781,4 mln zł (o 377,9 mln zł wyższymi niż przewidywała ustawa budżetowa na 2014 r.) i mogą przeznaczać je na wszelkie formy wsparcia bezrobotnych, w tym na działania aktywizacyjne ułatwiające powrót do zatrudnienia zwolnionych pracowników. Wyboru form aktywizacji zawodowej bezrobotnych i innych osób uprawnionych, w ramach łącznej kwoty ustalonej dla powiatu na finansowanie programów dokonuje starosta po zasięgnięciu opinii powiatowej rady rynku pracy. Podstawową część środków, urzędy pracy otrzymują w miesięcznych transzach, co pozwala aktywizować bezrobotnych w ciągu całego roku.
Urząd pracy w trakcie roku budżetowego może otrzymać dodatkowe środki na finansowanie programów na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej, kierowane do wybranych grup bezrobotnych, z rezerwy będącej w gestii dysponenta Funduszu Pracy. Z ww. rezerwy finansowane są m.in. programy aktywizacji zawodowej osób bezrobotnych zwolnionych z pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, opracowane przez urzędy pracy. Minister Pracy i Polityki Społecznej ma w br. zabezpieczone środki i realizuje na bieżąco wnioski wpływające od marszałków województw. Wnioski są rozpatrywane do końca roku w kolejności wpływu do Ministerstwa.
Do dnia 25 czerwca br. nie wpłynął żaden wniosek na finansowanie w br. programu dla osób zwolnionych z PKP CARGO S.A.
Dodatkowo uprzejmie wyjaśniam, że obowiązki pracodawców, którzy planują lub dokonują redukcji zatrudnienia wynikające z ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy reguluje art. 70, zgodnie z którym pracodawca zamierzający zwolnić co najmniej 50 pracowników w okresie 3 miesięcy jest obowiązany uzgodnić z powiatowym urzędem pracy właściwym dla siedziby tego pracodawcy lub ze względu na miejsce wykonywania pracy zakres i formy pomocy dla zwalnianych pracowników, w tym pracowników niepełnosprawnych, dotyczące w szczególności: pośrednictwa pracy, poradnictwa zawodowego, szkoleń.
Ponadto w przypadku zwolnienia monitorowanego pracodawca jest obowiązany podjąć działania polegające na zapewnieniu pracownikom przewidzianym do zwolnienia lub będącym w trakcie wypowiedzenia lub w okresie 6 miesięcy po rozwiązaniu stosunku pracy lub stosunku służbowego usług rynku pracy realizowanych w formie programu. Program może być realizowany przez powiatowy urząd pracy, agencję zatrudnienia lub instytucję szkoleniową. Program może być finansowany przez pracodawcę, przez pracodawcę i odpowiednie jednostki administracji publicznej (tj. powiatowy urząd pracy) lub na podstawie porozumienia organizacji i osób prawnych z udziałem pracodawcy.
Pracodawcy, w ramach programu mogą na wniosek pracownika finansować świadczenie szkoleniowe. Świadczenie szkoleniowe jest przyznawane przez pracodawcę na wniosek pracownika i przysługuje po rozwiązaniu stosunku pracy lub stosunku służbowego na czas udziału pracownika w szkoleniach, przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. Pracodawca wypłaca co miesiąc zwolnionemu pracownikowi, na podstawie zawartej z nim umowy, począwszy od miesiąca, w którym pracownik rozpoczął szkolenie, świadczenie szkoleniowe w wysokości równej wynagrodzeniu pracownika, obliczanemu jak za urlop wypoczynkowy, nie wyższej jednak niż 200 % minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Mam nadzieję, że przedstawione powyżej informacje i wyjaśnienia uzna Pan Poseł za satysfakcjonujące i wyczerpujące.
Niezależnie od powyższego pragnę podkreślić, że sytuacja w małopolskim oddziale PKP CARGO S.A. będzie przedmiotem dalszego zainteresowania Ministra Pracy i Polityki Społecznej.