Unormowania prawne regulujące kwestie dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej, zostały określone w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Ustosunkowując się do treści interpelacji, w tym pytań dotyczących merytorycznego uzasadnienia oraz przesłanek wprowadzenia skierowań do lekarza okulisty i lekarza dermatologa, uprzejmie wyjaśniam, iż przeprowadzone przez Narodowy Fundusz Zdrowia analizy wykazały, że część pacjentów pojawia się u lekarza okulisty lub dermatologa wyłącznie raz lub dwa razy w roku i wymaga jedynie podstawowego badania, które zgodnie z kompetencjami i w ramach posiadanej wiedzy mógłby wykonać lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.

W związku z powyższym, a także mając na uwadze dążenie do konsekwentnego stosowania systemowej zasady dostępu do ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych w oparciu o skierowanie lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, rozwiązanie to zakłada zmniejszenie liczby przypadków - wyjątków od generalnej zasady - w których świadczeniobiorcy mogą korzystać ze świadczeń bez skierowania.

Ponadto, wprowadzenie skierowań do lekarzy ww. specjalności powinno spowodować skrócenie kolejek osób oczekujących na świadczenia w poradniach dermatologicznych i okulistycznych oraz nie powinno powodować zwiększenia kosztów lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej.

Natomiast odnosząc się do pytań, dotyczących kwestii obowiązku posiadania skierowań przez osoby przewlekle chore, uprzejmie wyjaśniam, iż zgodnie z art. 20 ust. 1 a ustawy, na liście oczekujących na udzielenie świadczenia nie umieszcza się świadczeniobiorców kontynuujących leczenie u danego świadczeniodawcy. Zatem, w przypadku kontynuacji leczenia w poradni dermatologicznej lub w poradni okulistycznej nie jest konieczne dostarczenie skierowania.

Ponadto, należy zaznaczyć, iż w myśl § 12 ust. 7 załącznika do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 maja 2008 r. sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 81, poz. 484), w przypadku, gdy świadczeniobiorca objęty leczeniem specjalistycznym wymaga wykonania badań kontrolnych, pozostających w związku z prowadzonym leczeniem, skierowania na te badania wystawia i pokrywa koszty ich wykonania świadczeniodawca udzielający świadczeń ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.

Mając na uwadze powyższe przepisy, uprzejmie wyjaśniam, iż w sytuacji, gdy pacjent jest już objęty leczeniem specjalistycznym i leczenie to jest kontynuowane, to nie jest od niego wymagane ponowne skierowanie od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej do lekarza specjalisty, ani na badania związane z tym schorzeniem. Lekarz specjalista może wymagać nowego skierowania jedynie w przypadku, gdy nie jest to kontynuacja leczenia.

W związku z powyższym oraz odpowiadając na pytanie, czy planowane są zmiany w systemie, aby każda uprzednio wyznaczona przez specjalistę wizyta kontrolna nie musiała być poprzedzona wizytą u lekarza pierwszego kontaktu, uprzejmie wyjaśniam, iż przedmiotowa kwestia jest wprost uregulowana we wskazanych aktach prawnych, a ich interpretacja nie budzi żadnych wątpliwości.

Z upoważnienia

MINISTRA ZDROWIA

SEKRETARZ STANU

Sławomir Neumann

/podpis elektroniczny/