Strona którą oglądasz dotyczy poprzedniej kadencji sejmu. Aktualne informacje znajdziesz tutaj

   Szanowny Panie Ministrze! Do mojego biura poselskiego wpływają liczne wystąpienia młodych lekarzy zaniepokojonych zmianami w ustawie budżetowej na rok 2015 dotyczącymi specjalizacji lekarskich - rezydentur (art. 3). Ich protest dotyczy ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (druk nr 2854), która 29 października br. została skierowana do Sejmu, oraz uzasadnienia jej wprowadzenia. Niepokój ten dotyczy zwłaszcza lekarzy, którzy właśnie zakwalifikowali się do odbywania specjalizacji w trybie rezydentury.

   W ww. projekcie ustawy najwięcej kontrowersji budzi propozycja zmiany ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty polegająca na modyfikacji sposobu przyznawania miejsc rezydenckich dla lekarzy bez specjalizacji. Zdaniem lekarzy proponowane zmiany wpłyną niekorzystnie na sytuację zdrowotną obywateli, prowadząc do zmniejszenia ilości lekarzy specjalistów, szczególnie w specjalizacjach niepodstawowych.

   Proponowane zmiany dotyczące art. 16d i 16h ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty w ust. 3 i 4 uderzą najbardziej w lekarzy, którzy z różnych przyczyn chcą zmienić rodzaj albo miejsce wykonywanej specjalizacji, np. ze względu na brak predyspozycji psychofizycznych, sytuację rodzinną lub zdarzenia losowe.

   Sprawę marginalną stanowią lekarze, którzy w zamierzony sposób nie przystępują do państwowego egzaminu specjalizacyjnego po ukończeniu specjalizacji. Słuszne wydaje się natomiast ograniczenie ilości dokonywanych zmian.

   Projektowana zmiana art. 16d mająca na celu uniemożliwienie ponownego kwalifikowania się do odbywania szkolenia w tym samym trybie, ale w innej dziedzinie, nie wpłynie na uwolnienie miejsc rezydenckich. Obecnie po rezygnacji z danego miejsca rezydenckiego może ono być wykorzystane w kolejnym naborze. Postępowanie lekarzy w tym zakresie nie jest nadużyciem, ale wynika z konieczności dostosowania się do powszechnej praktyki świadomego ograniczania ilości dostępnych miejsc szkoleniowych. Prowadzi to do narastania niedoboru specjalistów z tych dziedzin, a przez to zmniejszania dostępu pacjentów do świadczeń zdrowotnych.

   Ponadto lekarze nie zgadzają się ze zmianami art. 16h dotyczącymi braku możliwości zmiany miejsca odbywania rezydentury pomiędzy województwami. Są specjalizacje lekarskie i dentystyczne, w których od wielu lat miejsca szkoleniowe są bardzo ograniczone lub niedostępne w danych województwach. Problem ten dotyczy szczególnie lekarzy dentystów. Miejsca szkoleniowe oraz przyznawana do tej pory liczba miejsc rezydenckich, wbrew twierdzeniu zawartemu w uzasadnieniu projektu ustawy, nie odzwierciedlają potrzeb zdrowotnych obywateli oraz nie zwiększają dostępności do świadczeń zdrowotnych w danej dziedzinie medycyny. Potwierdza to fakt istnienia znacznych luk pokoleniowych w wybranych specjalizacjach i zróżnicowania ilości specjalistów z danych dziedzin pomiędzy województwami. Problem ten mógłby rozwiązać ogólnopolski system monitorowania specjalizacji lekarskich i dentystycznych.

   Jednocześnie protestujący zgadzają się ze zmianami zaproponowanymi do art. 16e ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, gdyż takie rozwiązanie przyczyni się do efektywniejszego wykorzystania tych miejsc, a tym samym efektywniejszego wydatkowania środków publicznych.

   W związku z tym proszę o przedstawienie odpowiedzi na następujące pytania:

   1. W jakim celu została wprowadzona modyfikacja sposobu przyznawania miejsc rezydenckich dla lekarzy bez specjalizacji?

   2. Jakie efekty przyniesie wprowadzenie zmian w ustawie budżetowej w omawianym zakresie, a w szczególności czy wpłynie na poprawę dostępności do lekarzy specjalistów oraz zapewnienie realizacji potrzeb zdrowotnych obywateli?

   3. Czy rozważana jest możliwość wprowadzenia zasugerowanego przez lekarzy ogólnopolskiego systemu monitorowania specjalizacji lekarskich i dentystycznych?

   Z poważaniem

   Poseł Michał Tomasz Pacholski

   Łęczyca, dnia 27 listopada 2014 r.