Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na interpelację pana posła Tadeusza Arkita z dnia 3 listopada 2014 r. w sprawie działania Sądu Rejonowego w Chrzanowie, uprzejmie informuję.

   Na wstępie uprzejmie zauważam, iż poruszone w interpelacji problemy dotyczą konkretnie oznaczonej wspólnoty mieszkaniowej oraz sprawy sądowej prowadzonej przed Sądem Rejonowym w Chrzanowie o ustanowienie zarządcy przymusowego. W takiej sytuacji minister sprawiedliwości nie jest władny in concreto odnieść się do przedstawionych w interpelacji zagadnień faktycznych i prawnych.

   Zgodnie z art. 9a § 2 oraz art. 37f § 1 i art. 37g § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 427, z późn. zm.) minister sprawiedliwości uprawniony jest do wykonywania zewnętrznego nadzoru administracyjnego nad działalnością administracyjną sądów, polegającą na zapewnieniu właściwego toku ich wewnętrznego urzędowania, bezpośrednio związanego z wykonywaniem przez sądy zadań z zakresu sprawowania wymiaru sprawiedliwości i ochrony prawnej. Istota tego nadzoru sprowadza się do oceny prawidłowości oraz skuteczności wykonywania przez prezesów sądów wewnętrznego nadzoru administracyjnego. W ramach zewnętrznego nadzoru administracyjnego minister sprawiedliwości analizuje informacje roczne o działalności sądów, ustala ogólne kierunki wewnętrznego nadzoru administracyjnego wykonywanego przez prezesów sądów apelacyjnych, kontroluje wykonywanie obowiązków nadzorczych przez prezesów sądów apelacyjnych oraz wydaje stosowne zarządzenia. Nadzór ten nie może wkraczać w działalność orzeczniczą sądów.

   Niezależnie od powyższych uwag, odnosząc się in abstracto do zagadnień procesowych związanych z ustanowieniem zarządcy przymusowego, uprzejmie informuję, że postępowanie w tym przedmiocie przewidziane zostało w przepisie art. 26 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, z późn. zm.), zwanej dalej ˝u.w.l.˝. Zgodnie z tym przepisem każdy właściciel może żądać ustanowienia zarządcy przymusowego, jeżeli zarząd nie został powołany lub mimo powołania nie wypełnia swoich obowiązków lub narusza zasady prawidłowej gospodarki. Żądanie takie może zgłosić również dotychczasowy zarządca nieruchomości obejmujących ponad 7 lokali, który sprawował zarząd nieruchomością w dniu, w którym wyodrębniono własność pierwszego lokalu, i kontynuował go przez okres co najmniej 2 lat, jeżeli w tym okresie właściciele lokali nie dokonają wyboru zarządu ani nie powierzą zarządu nieruchomością wspólną w umowie zawartej w formie aktu notarialnego. Postępowanie w tym przedmiocie toczy się w trybie nieprocesowym, przy zastosowaniu przepisów szczególnych zawartych w art. 606-608, 611-616 oraz 931-941 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2014 poz. 101, z późn. zm.), zwanej dalej ˝K.p.c.˝.

   W nawiązaniu do pytania zawartego w punkcie 1. informuję, że postępowanie w sprawie o ustanowienie zarządcy przymusowego wszczyna się na wniosek podmiotów wyżej wymienionych, który przybiera postać pisma procesowego, do którego zgodnie z art. 511 § 1 K.p.c. odnoszą się wymogi stawiane pozwom składanym w postępowaniu procesowym, z tym zastrzeżeniem, że w miejsce pozwanego należy wymienić zainteresowanych w sprawie. Wniosek powinien obligatoryjnie spełniać warunki formalne przewidziane dla każdego pisma procesowego, opisane w przepisach art. 126-128 K.p.c., a nadto warunki szczególne wymagane dla danego rodzaju pisma opisane w art. 187 K.p.c. w związku z art. 511 K.p.c. Jednym z takich warunków jest wskazanie zainteresowanych oraz dołączenie do wniosku jego odpisów w celu ich doręczenia osobom uczestniczącym w sprawie. Konsekwencje procesowe niezachowania warunków formalnych pism procesowych wszczynających postępowanie w sprawie przewidziane są w art. 130 K.p.c. Przewodniczący wzywa wnioskodawcę, pod rygorem zwrócenia pisma, do uzupełnienia pisma w terminie tygodniowym, a po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu zwraca wniosek. Na etapie przyjmowania sprawy i rejestrowania jej w sądzie, jak również badania braków formalnych wniosku w praktyce nie bada się interesu prawnego osób wskazanych przez wnioskodawcę jako zainteresowani. Czynności tych dokonuje sąd w trybie przewidzianym w art. 510 K.p.c., po nadaniu biegu sprawie i uzupełnieniu braków formalnych wniosku Z powyższego wywodzić należy, że liczba odpisów wniosku powinna odpowiadać liczbie wskazanych osób zainteresowanych.

   W nawiązaniu do pytania zawartego w punkcie 2. w kwestii udziału właścicieli i lokatorów w czynnościach zarządu nieruchomością wspólną odpowiedzi udzielają cytowane w pytaniu przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Przepisy regulujące postępowanie w sprawie o ustanowienie zarządcy przymusowego wprost nie wyznaczają kręgu osób zainteresowanych w tej kategorii spraw. Zastosowanie znajduje przepis ogólny art. 510 § 1 K.p.c., zawierający definicję osoby zainteresowanej, którą jest każdy, czyjego praw dotyczy wynik postępowania. Decyzję o udziale danej osoby w konkretnej sprawie podejmuje sąd w trybie art. 510 § 1 i 2 K.p.c., który ma prawo odmówić dopuszczenia do udziału w sprawie określonych osób wskazanych przez wnioskodawcę lub zgłaszających swój udział, jak również wezwać do udziału w sprawie osoby zainteresowane, niebędące uczestnikami postępowania.

   W nawiązaniu do pytania zawartego w punkcie 3. informuję, że decyzja co do zasadności ustanowienia zarządcy przymusowego należy do niezawisłego sądu i podlega kontroli instancyjnej inicjowanej w drodze złożenia właściwych środków odwoławczych. Ocena trafności rozstrzygnięć sądu nie mieści się w sferze kompetencji ministra sprawiedliwości. Podstawą ustanowienia zarządcy przymusowego, określoną w art. 26 u.w.l., jest stwierdzony brak powołania zarządu wspólnoty, niewypełnianie przez powołany zarząd jego obowiązków bądź naruszanie zasady prawidłowej gospodarki. Członkowie wspólnoty, poza uprawnieniem do wystąpienia na drogę sądową o ustanowienie zarządcy przymusowego, mogą samodzielnie przeciwdziałać takim sytuacjom, korzystając z uprawień wynikających z przepisów art. 18 ust. 2a lub art. 20 u.w.l. poprzez podjęcie uchwały o zmianie ustalonego uprzednio sposobu zarządu nieruchomością wspólną bądź o powołaniu lub zmianie zarządu w trybie przewidzianym ustawą o własności lokali.

   Z poważaniem

   Podsekretarz stanu

   Wojciech Hajduk

   Warszawa, dnia 15 grudnia 2014 r.