Szanowny Panie Marszałku! W związku z interpelacją pani Małgorzaty Sekuły-Szmajdzińskiej, poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, przekazaną przy piśmie z dnia 4 listopada 2014 r., znak: SPS-023-29356/14, w sprawie ogólnokrajowego programu dotyczącego zwalczania cukrzycy i jej powikłań, uprzejmie informuję, jak niżej.

   Dokument strategiczny, jakim jest ˝Narodowy program zdrowia na lata 2007-2015˝, określa główne kierunki prozdrowotnej polityki państwa, co nadaje mu szczególną rangę oraz stwarza szansę na skuteczną realizację jego zadań. Podstawowym warunkiem osiągnięcia celów ˝Narodowego programu zdrowia na lata 2007-2015˝ jest włączenie się do ich realizacji organów administracji rządowej i samorządowej, organizacji pozarządowych, a przede wszystkim społeczności lokalnych i samych obywateli.

   Profilaktyka cukrzycy i zapobieganie powikłaniom spowodowanym przez tę chorobę znalazły zapis w ˝Narodowym programie zdrowia na lata 2007-2015˝ i stanowią cel operacyjny nr 14 pn.: ˝Usprawnienie wczesnej diagnostyki i czynnej opieki nad osobami zagrożonymi chorobami układu krążenia, udarami mózgowymi, nowotworami, powikłaniami cukrzycy, chorobami układu oddechowego oraz chorobami reumatycznymi, szczególnie przez działania podstawowej opieki zdrowotnej˝. Jednostki samorządu terytorialnego, organizacje pozarządowe, w ramach zadań zleconych oraz w zależności od występujących potrzeb i wielkości posiadanego budżetu, realizują programy z zakresu ochrony i profilaktyki zdrowia zapisane w ˝Narodowym programie zdrowia˝.

   Odnośnie do obecnie podejmowanych działań na rzecz chorych na cukrzycę uprzejmie informuję, iż Ministerstwo Zdrowia prowadzi współpracę z organizacjami pozarządowymi na podstawie art. 151 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.) oraz art. 11 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2014 r. poz. 1118, z późn. zm.). Zgodnie z przepisami wyżej wymienionych aktów prawnych organy administracji publicznej mogą wspierać lub powierzać jednostkom niezaliczonym do sektora finansów publicznych realizację zadań publicznych. Podstawę wyboru zadań publicznych zlecanych do realizacji organizacjom pozarządowym stanowią zadania określone w ˝Narodowym programie zdrowia˝ oraz w rozporządzeniu ministra zdrowia z dnia 21 sierpnia 2009 r. w sprawie priorytetów zdrowotnych (Dz. U. Nr 137, poz. 1126).

   Jednym z zadań publicznych mających na celu m.in. przeciwdziałanie cukrzycy, zlecanym corocznie do realizacji organizacjom pozarządowym jest zadanie pn.: ˝Program edukacyjny odnoszący się do eliminacji czynników ryzyka chorób cywilizacyjnych (m.in. nadwagi i otyłości, nadciśnienia tętniczego, niskiego poziomu aktywności fizycznej) skierowany do dzieci i młodzieży, osób w wieku produkcyjnym oraz seniorów˝. W 2014 r. w ramach przeprowadzonego postępowania konkursowego wybrano 3 realizatorów wymienionego powyżej zadania publicznego i zaangażowano środki finansowe w wysokości 656 970 zł.

   Ponadto, mając na uwadze sytuację osób chorujących na cukrzycę, Ministerstwo Zdrowia podejmuje liczne działania na rzecz tej grupy chorych. Minister zdrowia - w ramach swoich kompetencji - prowadzi działania mające na celu poprawę dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz podnoszenie jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych. Ich podstawę stanowią przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.). Świadczenia opieki zdrowotnej, zakwalifikowane jako świadczenia gwarantowane, finansowane są ze środków publicznych, w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Przysługują zatem wszystkim świadczeniobiorcom, w tym osobom chorującym na cukrzycę i jej powikłania, kwalifikującym się do danego typu leczenia.

   W odniesieniu do przygotowanego przez Polskie Towarzystwo Diabetologiczne projektu programu zdrowotnego informuję, iż dokument przedmiotowego programu nie został jeszcze oficjalnie opublikowany, dlatego w chwili obecnej niemożliwe jest dokonanie analizy zaproponowanych rozwiązań i ocenienie efektywności planowanych działań.

   Z przedstawionych ogólnych założeń narodowego programu walki z cukrzycą wynika, że będzie on opierał się na czterech głównych kierunkach interwencji, obejmujących następujące zagadnienia:

   - opracowanie i stworzenie krajowego rejestru chorych na cukrzycę, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci matek chorych na cukrzycę ciążową,

   - utworzenie sieci ośrodków edukacyjnych na terenie każdego powiatu,

   - doposażenie poradni diabetologicznych w sprzęt do wczesnego diagnozowania zmian w siatkówce oka u osób chorych na cukrzycę,

   - utworzenie sieci poradni leczenia tzw. stopy cukrzycowej.

   W kwestii opracowania i stworzenia krajowego rejestru chorych na cukrzycę informuję, iż od 2010 r. zadania polegające na projektowaniu i prowadzeniu systemów informacyjnych, w szczególności systemów ewidencyjno-informatycznych (poszczególnych rejestrów chorych), umożliwiających podejmowanie działań optymalizujących wykorzystanie środków finansowych przeznaczonych na ochronę zdrowia, realizowane są przez Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia (CSIOZ). W ramach projektu P1, współfinansowanego ze środków finansowych Unii Europejskiej, opracowana i wdrażana jest interaktywna platforma, która udostępni szereg usług elektronicznych takich jak np.: Internetowe Konto Pacjenta, Elektroniczna Recepta, Skierowanie, Zlecenie oraz udostępni Portal informacyjny e-Zdrowie.

   Powyższe rozwiązania informatyczne stosowane będą również w trakcie leczenia osób chorych na cukrzycę oraz do gromadzenia danych na temat udzielanych tej grupie pacjentów świadczeń zdrowotnych.

   Jednocześnie informuję, iż wdrażanie na szeroką skalę tego rodzaju rozwiązań informatycznych będzie efektywne dopiero od momentu wprowadzenia obowiązku prowadzenia dokumentacji medycznej w formie elektronicznej.

   W odniesieniu do koncepcji utworzenia sieci ośrodków edukacyjnych na terenie każdego powiatu należy zaznaczyć, iż kwestia ta wymaga szczegółowej analizy w zakresie wskazania ewentualnej formy prawnej ich działalności oraz zasad finansowania tego rodzaju ośrodków wraz z oszacowaniem kosztów ewentualnego jej wdrożenia.

   W zakresie doposażenia poradni diabetologicznych w sprzęt do wczesnego diagnozowania zmian w siatkówce oka u osób chorych na cukrzycę oraz utworzenia sieci poradni leczenia tzw. stopy cukrzycowej informuję, iż świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu profilaktyki i leczenia powikłań cukrzycy obecnie realizowane są w ramach świadczeń gwarantowanych w trybie leczenia szpitalnego i ambulatoryjnej specjalistycznej opieki zdrowotnej, a trudności w dostępie do tego rodzaju procedur medycznych wynikają z niewystarczającej liczby lekarzy specjalistów w dziedzinie diabetologii, nie natomiast z braków w wyposażeniu podmiotów leczniczych czy możliwości zawarcia umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia na tego rodzaju produkty kontraktowe.

   W związku z powyższym wydaje się wskazane podjęcie działań mających na celu zwiększenie liczby lekarzy diabetologów i pielęgniarek diabetologicznych oraz upowszechnianie wiedzy na temat cukrzycy i jej powikłań wśród innych lekarzy specjalistów, co skutkować będzie w przyszłości szybszą diagnostyką, poprawą jakości leczenia i ograniczeniem występowania późnych powikłań cukrzycy.

   Mając na względzie powyższe, nie jest możliwe ustosunkowanie się do projektu programu przygotowanego przez Polskie Towarzystwo Dietetyki oraz zaangażowanie odpowiednich środków finansowych na jego realizację.

   Z poważaniem

   Podsekretarz stanu

   Cezary Rzemek

   Warszawa, dnia 25 listopada 2014 r.