Z informacji, jakie napływają do mojego biura poselskiego, wynika, iż nie nastąpiła istotna zmiana w zakresie polityki państwa polskiego w obszarze HCV. Przyjmuje się, że ok. 1,9% populacji miało kontakt z wirusem, a u 0,6% populacji doszło do przewlekłego zakażenia.
W Polsce jest ponad 200 tys. osób przewlekle zakażonych. Zakażenie zdiagnozowano do tej pory u niespełna 60 tys. (dane te wymagają weryfikacji). Rocznie leczonych jest około 3,5-4 tys. osób (chociaż inne źródła mówią o 8 tys.). U 20% chorych przewlekłe zakażenie doprowadzi do rozwoju marskości lub raka wątroby. Nie jest możliwe wskazanie, kogo dokładnie to dotyczy (u kogo rozwinie się marskość wątroby). Koszty leczenia marskości wątroby oraz nowotworu wątroby są bardzo wysokie.
Nie znamy dokładnych danych dotyczących struktury źródeł zakażenia HCV w Polsce. W oparciu o istniejące badania można wskazać, że wcześniej głównym źródłem zakażeń był system opieki zdrowotnej (zakażenia wewnątrzszpitalne). W chwili obecnej coraz większą rolę przypisuje się zabiegom kosmetycznym oraz drobnym zabiegom medycznym. Wynika to z niższych wymogów sanitarnych oraz braku lub ograniczonego nadzoru. W przypadku osób zakażanych, ale niezdiagnozowanych, istnieje ryzyko dalszej nieświadomej transmisji zakażenia. Brakuje polityki w zakresie diagnozowania przewlekle zakażonych.
Niebawem nastąpi kolejny przełom w leczeniu HCV. Pojawiły się terapie, których skuteczność przekracza 90% (przy jednoczesnym braku istotnych działań niepożądanych). Główną barierą w dostępie do nowoczesnego leczenie jest koszt terapii. Dla porównania terapia dwulekowa ma skuteczność ok. 40%, a trójlekowa - poniżej 70%. W Polsce refundowana jest terapia dwu- i trójlekowa.
W związku z powyższym uprzejmie proszę o informacje:
1. Czy Ministerstwo Zdrowia pracuje nad nową strategią leczenia HCV z uwzględnieniem nowych terapii?
2. Jaka jest ocena Agencja Oceny Technologii Medycznych w tym zakresie?
Z wyrazami szacunku
Poseł Beata Małecka Libera
Dąbrowa Górnicza, dnia 21 lipca 2014 r.