Szanowna Pani Marszałek! Odpowiadając na interpelację pana posła Edwarda Siarki w sprawie wypłaty świadczeń emerytalnych żołnierzom zawodowym służby stałej po likwidacji Warszawskiego Okręgu Wojskowego pozostawionym w Śląskim Okręgu Wojskowym od 1 stycznia 1999 r. bez żadnych decyzji personalnych (SPS-023-27054/14), uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.
Zgodnie z art. 20 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 8, poz. 31, ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 1999 r. - żołnierza zawodowego można było przenieść do rezerwy kadrowej ministra obrony narodowej lub określonego przez niego organu wojskowego, jeżeli przewidywano wyznaczenie go na nowe stanowisko służbowe lub zwolnienie z zawodowej służby wojskowej. Natomiast, jak stanowił przepis § 64 obowiązującego wówczas rozporządzenia ministra obrony narodowej z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 7, poz. 38, ze zm.), żołnierz zawodowy pozostający w dyspozycji lub w rezerwie kadrowej mógł być skierowany przez organ wojskowy, w którego dyspozycji pozostawał, do wykonywania określonych przez niego zadań służbowych.
Można przypuszczać, że w sprawie wskazanej w interpelacji zachodziła opisana wyżej sytuacja przeniesienia żołnierza (lub żołnierzy) z likwidowanego Warszawskiego Okręgu Wojskowego do rezerwy kadrowej odpowiedniego organu i skierowanie ich do wykonywania zadań w Śląskim Okręgu Wojskowym. W tej sytuacji nie były wydawane rozkazy personalne o wyznaczeniu, albowiem żołnierze ci nie byli wyznaczani na nowe stanowiska służbowe, ale jedynie skierowani do wykonywania zadań. Zwolnienie z zawodowej służby wojskowej - dla celów emerytalno-rentowych - następowało z ostatniego zajmowanego stanowiska służbowego, tj. z nieistniejącego już stanowiska w Warszawskim Okręgu Wojskowym, albowiem zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, ze zm.; w brzmieniu obowiązującym w 1999 r.), podstawę wymiaru emerytury lub renty inwalidzkiej stanowiło uposażenie należne żołnierzowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.
Jednocześnie pragnę zauważyć, że informacje dotyczące spraw kadrowych zawarte w przedmiotowej interpelacji są zbyt ogólnikowe, aby można było jednoznacznie się do nich odnieść. Niezbędne byłoby wskazanie konkretnej osoby, która została - jak wspomniano w interpelacji - zwolniona z zawodowej służby wojskowej z fikcyjnego stanowiska.
Departament Kadr, właściwa w omawianych sprawach komórka organizacyjna w Ministerstwie Obrony Narodowej, mimo wieloletniego rozpatrywania spraw żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej, nie stwierdził przypadków wyznaczania żołnierzy z likwidowanych jednostek wojskowych (w tym Warszawskiego Okręgu Wojskowego) na fikcyjne etaty w innych jednostkach wojskowych, z których mieliby oni następnie zostać zwolnieni do rezerwy. Jednocześnie - według wiedzy pełnomocników zastępujących właściwych dowódców, w tym szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, przed sądami administracyjnymi - skarżący żołnierze zawodowi nie podnosili zarzutu zwolnienia ich ze służby wojskowej z tzw. fałszywego stanowiska.
W powyższych okolicznościach stawiany zarzut naruszenia przepisów materialnych czy też procedury wydaje się być całkowicie nieuzasadniony.
Należy również mieć na uwadze, że zgodnie z rozporządzeniem ministra obrony narodowej dnia 10 lutego 2012 r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin (Dz. U. poz. 194) wojskowy organ emerytalny bada i ocenia całokształt sprawy o ustalenie prawa do zaopatrzenia emerytalnego i wysokości świadczeń pieniężnych z tego tytułu na podstawie przedłożonych dokumentów, a w razie rozbieżności między przedłożonymi dowodami albo w razie wątpliwości co do zgodności dowodów ze stanem faktycznym, ich wiarogodności lub autentyczności wojskowy organ emerytalny przeprowadza postępowanie wyjaśniające, a następnie wydaje decyzję.
Z poważaniem
Sekretarz stanu
Czesław Mroczek
Warszawa, dnia 22 lipca 2014 r.