Skuteczne leczenie niepłodności to jedno z wyzwań cywilizacyjnych. Nie tylko załamanie demograficzne, ale także potrzeba niesienia pomocy małżeństwom niemogącym doczekać się potomstwa wymaga zaangażowania państwa i uwzględnienia tego zagadnienia w polityce zdrowotnej. Pomimo że metoda in vitro obarczona jest ryzykiem zapadalności na choroby dzieci poczętych w wyniku jej przeprowadzenia i jej stosowanie pociąga za sobą śmierć ˝niepotrzebnych˝ ludzkich zarodków w każdym cyklu terapeutycznym, to państwo polskie poprzez program rządowy finansuje w znaczącym stopniu procedury medyczne związane z jej realizacją. Natomiast leczenie bezpłodności metodą naprotechnologii, chociaż znacząco bardziej skuteczne i niewiążące się z nieakceptowalnie moralną procedurą mrożenia/zabijania ludzkich zarodków, nie znajduje odpowiedniego zainteresowania ze strony Ministerstwa Zdrowia i Narodowego Funduszu Zdrowia.

   Dlaczego Narodowy Fundusz Zdrowia odmawia finansowania następujących zabiegów i procedur medycznych towarzyszących leczeniu niepłodności metodą naprotechnologii:

   - selektywnej histerosalpingografii (SHSG) z pomiarem ciśnień w znieczuleniu ogólnym (pozwala ocenić budowę jamy macicy oraz jajowodów, umożliwia diagnostykę nawet częściowej niedrożności jajowodów poprzez pomiar ciśnienia wewnątrzjajowodowego, pozwala różnicować pomiędzy organiczną i funkcjonalną niedrożnością, ma również znaczenie terapeutyczne, w części przypadków pozwala udrożnić niedrożny jajowód);

   - laparoskopii bliskiego kontaktu near contact laparoscopy (ocena narządów miednicy i jamy brzusznej z bliskiej odległości ma zasadnicze znaczenie głównie przy identyfikacji niewielkich ognisk endometriozy, które pomimo swoich ograniczonych rozmiarów mogą znacząco wpływać na obniżenie płodności);

   - usuwania zrostów oraz bezzrostowych technik chirurgicznych (z zastosowaniem odpowiednich technik szycia chirurgicznego z wykorzystaniem mało reaktywnych szwów prolenowych)?

   Z poważaniem

   Poseł Stanisław Pięta

   Warszawa, dnia 19 marca 2014 r.