Szanowna Pani Marszałek! W odpowiedzi na interpelację pana posła Edwarda Siarki, przesłaną przy piśmie z dnia 25 marca 2014 r., znak: SPS-023-25442/14, w sprawie zmiany art. 15 ust. 1 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym uprzejmie informuję, co następuje.
Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2013 r. poz. 757, z późn. zm.) jednostkami współpracującymi z systemem są służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w szczególności: jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (Dz. U. Nr 208, poz. 1241), podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych (Dz. U. Nr 208, poz. 1240), inne jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i ministra obrony narodowej. Natomiast ust. 2 ww. przepisu stanowi, iż jednostkami współpracującymi z systemem mogą być społeczne organizacje ratownicze, które w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, jeżeli zostaną wpisane do rejestru jednostek współpracujących z systemem. Zadaniem tych jednostek jest udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Z powyższego wynika, iż aby uzyskać status jednostki współpracującej z systemem, należy spełnić wymagania dotyczące służby ustawowo powołanej do niesienia pomocy osobie w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego (art. 15 ust. 1) albo posiadać status społecznej organizacji ratowniczej, której zadaniem jest udzielanie ww. pomocy, i uzyskać wpis do rejestru jednostek współpracujących z systemem (art. 15 ust. 2).
Jednocześnie ustawa przewiduje, iż jednostki współpracujące z systemem podlegają wpisowi do rejestru prowadzonego przez wojewodę. Warunkiem wpisania do ww. rejestru jest m.in. dysponowanie ratownikami posiadającymi ważne zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika w liczbie niezbędnej do zapewnienia gotowości operacyjnej. Z kolei art. 13 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy wśród wymagań stawianych ratownikowi wymienia m.in. konieczność:
1) zatrudnienia lub pełnienia służby w jednostkach współpracujących z systemem lub wchodzenia w skład członków tych jednostek;
2) posiadania ważnego zaświadczenia o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika.
Ustawa nie wskazuje minimalnych zasobów kadrowych, tj. liczby ratowników wchodzących w skład jednostek współpracujących z systemem, co powoduje, iż ww. jednostka, aby spełnić minimalny wymóg ustawowy, powinna dysponować co najmniej jednym ratownikiem.
W opisanej przez pana posła sytuacji wydaje się zasadne wystąpienie o włączenie jednostki ochotniczej straży pożarnej do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. Po dopełnieniu tej formalności członkowie takiej jednostki będą mogli przystąpić do kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy. Innym ewentualnym rozwiązaniem mogłoby być (jeżeli jest taka rzeczywista możliwość) pozyskanie na członków struktur jednostki ochotniczej straży pożarnej ratowników, którzy jednocześnie spełniają wymagania, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, tj. są zatrudnieni lub pełnią służbę w jednostkach współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15, lub są członkiem tych jednostek. Jednostka ochotniczej straży pożarnej może wówczas zostać wpisana do rejestru wojewody, a następnie szkolić pozostałych członków ochotniczej straży pożarnej w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.
W tym miejscu uprzejmie informuję, iż obecnie są prowadzone prace nad zmianą ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym i zgłoszony problem z pewnością będzie przedmiotem analizy i dyskusji w trakcie prac legislacyjnych.
Z poważaniem
Sekretarz stanu
Sławomir Neumann
Warszawa, dnia 15 kwietnia 2014 r.