Odpowiadając na przekazaną przy piśmie, znak: SPS-023-24912/14, z dnia 28 lutego 2014 r. interpelację pana posła Łukasza Krupy w sprawie zmian przepisów dotyczących kas rejestrujących, uprzejmie informuję, że w reakcji na zgłaszane w tym obszarze problemy została wydana interpretacja ogólna ministra finansów z dnia 12 września 2013 r. dotycząca umieszczania na paragonie fiskalnym nazwy towaru lub usługi zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia ministra finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363). Interpretacja ta została w dniu 13 września 2013 r. opublikowana w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów (Dz. Urz. Min. Fin. z dnia 13 września 2013 r. poz. 30). W interpretacji tej wskazano m.in., że ww. przepis obliguje do wyznaczenia takiej nazwy towaru lub usługi, która pozwoli na oznaczenie przedmiotu transakcji w sposób niebudzący wątpliwości co do rodzaju towaru lub usługi. Jednocześnie podkreślono, iż przepis ten nie obliguje do stosowania nazw szczegółowych dotyczących pojedynczych przedmiotów danego rodzaju lub poszczególnych cech danego towaru lub usługi (np. barwa, pojemność, rozmiar).
Wyjaśniając, wskazano, że podatnik stosujący nazewnictwo spełniające wymóg jednoznaczności, o którym mowa w przepisie § 8 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, zamiast posługiwać się takimi określeniami (właściwymi z reguły dla nazwy grupowania), jak warzywa/owoce, pieczywo, nabiał, napoje alkoholowe, napoje bezalkoholowe powinien stosować nazwy jak np. pomidory, jabłka (dla grupy warzywa/owoce), chleb, bułka (dla grupy pieczywo), ser żółty, mleko (dla grupy nabiał), piwo, wino, wódka (dla grupy napoje alkoholowe), woda, sok (dla grupy napojów bezalkoholowych/soków). Dopuszczono również stosowanie jednej nazwy towaru także wtedy, gdy towary są oferowane po różnych cenach (np. różna cena danego towaru za kilogram), z zastrzeżeniem przypadku, gdy podatnik ma w swojej ofercie towary objęte różnymi stawkami podatku VAT, np. pomidory (suszone) objęte 8-procentową stawką podatku VAT oraz pomidory na gałązce objęte 5-procentową stawką podatku VAT. Wskazano również, że podatnicy świadczący usługi mogą przy określaniu nazwy usługi wykorzystywać nazewnictwo stosowane przez siebie przy tworzeniu zasad odpłatności (cennika).
W świetle powyższych wyjaśnień nie ma konieczności stosowania tak rozbudowanego nazewnictwa, jak w podanym przez pana posła przykładzie wyrobu odzieżowego.
W tym kontekście należy zauważyć, że w razie wątpliwości podatnik ma prawo zwrócić się do właściwego organu podatkowego z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Zasady udzielania interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnych sprawach podatników szczegółowo określają przepisy art. 14b-14p ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.).
Ponadto zauważyć należy, że wejście w życie przedmiotowego rozporządzenia nie spowodowało konieczności wymiany kas rejestrujących. Treść § 36 ww. rozporządzenia wskazuje, że podatnicy użytkujący kasy nieposiadające możliwości technicznych spełnienia wymagań określonych w rozdziale 2. rozporządzenia (rozdział ten obejmuje m.in. § 8, czyli przepis stanowiący o jednoznacznej identyfikacji) stosują te przepisy odpowiednio. Z łącznej analizy § 8 ust. 1 pkt 6 oraz § 36 wynika, że stosowana przez podatnika kasa rejestrująca i jej możliwości techniczne mogą mieć istotny wpływ na wymagania co do sposobu identyfikacji towarów i usług. Brak możliwości technicznych danej kasy rejestrującej w kontekście prowadzonej przez tego podatnika działalności będzie skutkować mniej szczegółowym prowadzeniem identyfikacji (tj. dostosowanym do możliwości kasy). Tym samym podatnicy nie są zobowiązani w związku z doprecyzowaniem ww. przepisu § 8 ust. 1 pkt 6 do zakupu nowych kas rejestrujących czy zakupu innych urządzeń pomocnych przy jednoznacznej identyfikacji towarów lub usług.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że podjęte przez ministra finansów działania (w szczególności wydanie ww. interpretacji ogólnej) powinny przyczynić się do rozwiania ewentualnych wątpliwości i obaw dotyczących przedmiotowych regulacji. Obecnie nie przewiduję zatem zmian legislacyjnych w tym zakresie.
Odnosząc się do pytania trzeciego dotyczącego celów regulacji z § 8 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia (zawierający m.in. wymóg stosowania nazewnictwa pozwalającego na jednoznaczną identyfikację), należy zwrócić uwagę, że zgodnie z § 2 pkt 1 tego rozporządzenia paragon fiskalny jest dokumentem fiskalnym. Dokument ten spełnia określone funkcje m.in. kontrolną i informacyjną. Funkcje te są szczególnie istotne zarówno z punktu widzenia nabywcy, konsumenta, jak i organów podatkowych. Rejestracja transakcji, a w konsekwencji dokument otrzymany przez konsumenta (paragon fiskalny) zawiera dane dotyczące transakcji, które umożliwiają konsumentowi identyfikację kontrahenta, dochodzenie swoich uprawnień z tytułu reklamacji, ochronę jego interesów i to niezależnie od tego, czy zarejestrowana sprzedaż wiąże się z realną zapłatą kwoty podatku (por. wyrok TK z dnia 21 września 2004 r., K 34/03). Realizacja wskazanych wyżej funkcji jest możliwa wtedy, gdy dokument ten zawiera wprowadzone w sposób prawidłowy dane wymienione w § 8 ust. 1 i ust. 2 ww. rozporządzenia. Tym samym obecność tych przepisów jest w pełni uzasadniona.
Sekretarz stanu
Janusz Cichoń
Warszawa, dnia 26 marca 2014 r.