Szanowny Panie Premierze! Definicja małych i średnich przedsiębiorstw wg zalecenia Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. dotyczącego definicji małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE L 124 z 20.05.2003, str. 36) nie ma jasno określonej interpretacji. Każda jednostka na swój sposób interpretuje zalecenia Komisji. Zakwalifikowanie danego przedsiębiorstwa do jednej z kategorii polega na zweryfikowaniu czynników widniejących w definicji. Jednak nie jest to do końca jasno sprecyzowane. Wg definicji wyodrębnia się kategorie przedsiębiorstw:
1) średnie przedsiębiorstwo: zatrudnia mniej niż 250 pracowników oraz jego roczny obrót nie przekracza 50 mln euro lub roczna suma bilansowa nie przekracza 43 mln euro;
2) małe przedsiębiorstwo: zatrudnia mniej niż 50 pracowników oraz jego roczny obrót nie przekracza 10 mln euro lub roczna suma bilansowa nie przekracza 10 mln euro;
3) mikroprzedsiębiorstwo: zatrudnia mniej niż 10 pracowników oraz jego roczny obrót nie przekracza 2 mln euro lub roczna suma bilansowa nie przekracza 2 mln euro.
Wymienione wyżej kategorie i związane z nimi czynniki, które wpływają na zakwalifikowanie przedsiębiorstwa do poszczególnej kategorii, nie są do końca jasne. Z napływających do mojego biura informacji wynika, że urzędnicy zazwyczaj, patrząc na pierwszy czynnik, czyli liczbę zatrudnionych pracowników, kwalifikują przedsiębiorstwo do poszczególnej kategorii. Zaś pozostałe czynniki nie są brane pod uwagę, bo nie mają już wpływu (wg obecnej interpretacji stosowanej przez polskie urzędy). Jednak w Polsce jest wiele przedsiębiorstw (np. zakłady szwalnicze, zakłady przetwórcze, które dysponują siecią sprzedaży detalicznej), których liczba pracowników jest wyższa od tych w definicji, ale roczny obrót lub roczna suma bilansowa są o wiele niższe niż w danej definicji, a więc tylko jeden z czynników tej definicji zostaje spełniony, jednak nie jest to brane pod uwagę. Przy takiej interpretacji przedsiębiorstwa, które mają powyżej 250 pracowników, ale ich roczny obrót nie przekracza 50 mln euro lub roczna suma bilansowa nie przekracza 43 mln euro (wg definicji), nie mają już szans skorzystać z pomocy, którą oferuje UE, bo są weryfikowane jako duże przedsiębiorstwa, które generalnie nie kwalifikują się do pomocy, lub ta pomoc jest niewielka.
Również w pozostałych przypadkach (wg definicji), gdzie poprzez klasyfikację wg pierwszego czynnika, jakim jest liczba pracowników, przedsiębiorstwa zaliczane są do poszczególnej wyższej kategorii (np. przedsiębiorstwo ma powyżej 50 pracowników, ale jego roczny obrót nie przekracza 10 mln euro lub roczna suma bilansowa nie przekracza 10 mln euro, zaliczane jest już do średniego przedsiębiorstwa). Przez taką interpretację przedsiębiorcy tracą na kwocie dofinansowania. W obecnej perspektywie finansowej 2007-2014, aby skorzystać z maksymalnej pomocy, wielu beneficjentów zakładało nowe podmioty gospodarcze tak, aby nie przekraczały liczby zatrudnionych pracowników stosownie wg definicji. Zmiana interpretacji przepisu uchroniła przedsiębiorców przed zbędną rejestracją nowej firmy, a także przed dodatkowymi kosztami, co spowodowało pojawianie się nowych firm na rynku. Omawiany problem dotyczy głównie przedsiębiorców, którzy prowadzą działalność w mniejszych miastach i środowiskach wiejskich. A przecież szczególnie tam powinniśmy dbać o tworzenie miejsc pracy.
W związku z powyższym proszę o odpowiedź na następujące pytania:
1. Jak interpretowana jest definicja MSP przez resort i urzędy? Czy liczba zatrudnionych to główny czynnik decydujący o przynależności przedsiębiorstwa do danej grupy? Jeśli tak, czy jest to zgodne z interpretacją definicji MSP wg zalecenia Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r.?
2. Jak ministerstwo zapatruje się na ww. problem, który dotyczy przedsiębiorców będących w dwuznacznej sytuacji (tj. liczba zatrudnionych pracowników przewyższa tę z definicji, natomiast pozostałe dwa składniki mieszczą się w tej granicy), i jakie zaproponuje rozwiązanie?
Z poważaniem
Poseł Krzysztof Borkowski
Warszawa, dnia 8 listopada 2013 r.