Szanowny Panie Ministrze! W związku z odpowiedzią Pana Ministra na złożoną interpelację pana Grzegorza Matusiaka oraz pana Grzegorza Tobiszowskiego, posłów Rzeczypospolitej Polskiej, przesłaną w piśmie Ministra Finansów z dnia 8.04.2013 r., na nasze ręce złożonych zostało wiele uwag w przedmiotowej kwestii. W ich kontekście zwracam się do Pana Ministra z prośbą o odpowiedzi na następujące pytania szczegółowe dotyczące polityki podatkowej rządu w zakresie opodatkowania podatkiem od nieruchomości obiektów podziemnych wyrobisk górniczych:

   1. Ocena obiektu pod kątem jego zakwalifikowania do budowli powinna opierać się na przepisach ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z zm.) - dalej u.p.b. Przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości są budowle mieszczące się w pojęciu budowli wyrażonej w art. 3 pkt 3 u.p.b. oraz art. 3 pkt 9 u.p.b. W praktyce przedmiotowa kwalifikacja nastręcza wiele wątpliwości, pomimo iż dokonuje jej posiadający odpowiednią wiedzę biegły. Władze samorządowe stoją na stanowisku, iż treść definicji zawartych w art. 3 pkt 3 u.p.b. oraz art. 3 pkt 9 u.p.b. winna zostać uzupełnione w taki sposób, aby nie budziła wątpliwości, że budowle zlokalizowane w podziemnych wyrobiskach górniczych podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Jakie jest stanowisko ministerstwa w tej kwestii? Czy można dokonać takiego uzupełnienia?

   2. Kwestią powodującą rozbieżności, na którą warto zwrócić uwagę jest problematyka ustalenia wartości początkowych budowli zlokalizowanych w podziemnych wyrobiskach górniczych. W linii orzecznictwa sądów administracyjnych pojawia się teza, iż wartość poszczególnych budowli i urządzeń budowlanych podlegających opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie może być ustalana wyłącznie na podstawie ewidencji środków trwałych i zapisów księgowych. Za podstawę opodatkowania przyjąć należałoby tę część wartości początkowej środka trwałego, która przypada na nakłady związane z tym obiektem lub urządzeniem, np.: na wartość początkową środków trwałych z rodzaju 200 KŚT złożyły się nakłady na roboty górnicze polegające na drążeniu wyrobisk górniczych, jak też nakłady na wyposażenie umiejscowione w powstałych w wyniku drążenia wyrobisk. Sąd nie wskazuje, w jaki sposób organ podatkowy winien ustalić wartości początkowe spornych budowli z pominięciem danych wynikających z ewidencji środków trwałych. Domniemać należy, że tych ustaleń w sposób empiryczny winien dokonać posiadający odpowiednie kwalifikacje i wiedzę biegły. Pomijając kwestię kosztu sporządzenia takiej opinii, zauważyć przychodzi, że ustalenie w ten sposób przedmiotowych wartości byłoby w wielu przypadkach niemożliwe, ponieważ środki trwałe ulegają likwidacji, co oznacza, że nawet biegły ostatecznie musiałby oprzeć się na dokumentacji księgowej danego środka trwałego, której użyteczność sąd kwestionuje. W opinii władz samorządowych kwestia ta winna zostać doprecyzowana w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, ze zm.) lub ustawach, do których odsyła. Jakie jest stanowisko ministerstwa w tej kwestii? Czy można takiego doprecyzowania dokonać?

   Poseł Grzegorz Matusiak

   Warszawa, dnia 6 września 2013 r.