Szanowna Pani Marszałek! W związku z interpelacją pani Janiny Okrągły i pana Rajmunda Millera, posłów na Sejm RP, przekazaną przy piśmie pana Marka Kuchcińskiego, wicemarszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, z dnia 24 maja 2013 r., znak: SPS-023-17946/13, w sprawie projektu rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 10 kwietnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego uprzejmie wyjaśniam.
Projekt rozporządzenia ministra zdrowia zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego wprowadza zmiany, w wyniku których zobowiązano świadczeniodawcę udzielającego świadczeń z zakresu leczenia szpitalnego w trybie hospitalizacji i hospitalizacji planowej do zapewnienia stacjonowania środka transportu sanitarnego w lokalizacji, w której są udzielane świadczenia gwarantowane. Projektowana zmiana ma na celu skrócenie czasu oczekiwania pacjenta na niezbędne świadczenia wynikające z oczekiwania na dojazd środka transportu sanitarnego, a w konsekwencji zwiększenie bezpieczeństwa i jakości udzielanych świadczeń, i stanowi wyłącznie doprecyzowanie istniejących wymagań w tym zakresie. Projektowane zmiany wskazują na konieczność stacjonowania w lokalizacji środka transportu sanitarnego, nie wskazują natomiast jego rodzaju.
Jednocześnie należy podkreślić, iż transport sanitarny zgodnie z art. 5 pkt 33a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.) to przewóz osób albo materiałów biologicznych i materiałów wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych wymagających specjalnych warunków transportu. W związku z powyższym nie należy utożsamiać transportu sanitarnego z zespołami systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, ponieważ system ten obejmuje karetki pogotowia ratunkowego i realizuje zadania w ramach systemu ratownictwa medycznego, wynikające z ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410), definiującej stan nagłego zagrożenia zdrowotnego oraz zasady organizacji i funkcjonowania systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego.
Obowiązujące regulacje dotyczące transportu sanitarnego, wynikające z przepisów rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 29 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego (Dz. U. Nr 140, poz. 1143, z późn. zm.), zobowiązują wyłącznie świadczeniodawców udzielających świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego w trybie hospitalizacji i hospitalizacji planowej (z wyłączeniem świadczeń realizowanych w szpitalnym oddziale ratunkowym, izbie przyjęć oraz wyjazdowym zespole sanitarnym typu N) do zapewnienia co najmniej dostępu do środka transportu sanitarnego oraz - w przypadkach uzasadnionych medycznie - dostępu do opieki lekarskiej porównywalnej do udzielanej przez specjalistyczny zespół ratownictwa medycznego. Powyższe oznacza zobowiązanie świadczeniodawcy do zapewnienia opieki lekarskiej podczas transportu sanitarnego, jeśli ze względów medycznych jest to uzasadnione. W odróżnieniu do wymagań dla specjalistycznego zespołu ratownictwa medycznego świadczenia te mogą być realizowane również przez lekarzy niespełniających wymagań dla lekarza systemu zawartych w ustawie o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
Natomiast w przypadku świadczeniodawcy nieposiadającego w strukturze organizacyjnej oddziału anestezjologii i intensywnej terapii ww. rozporządzenie zobowiązuje do zapewnienia ciągłości postępowania w zakresie anestezjologii i intensywnej terapii u innego świadczeniodawcy, pod warunkiem zapewnienia przez świadczeniodawcę transportu sanitarnego w składzie odpowiadającym specjalistycznemu zespołowi ratownictwa medycznego. W związku z faktem, iż powyższe dotyczy zapewnienia pacjentowi ciągłości postępowania w zakresie anestezjologii i intensywnej terapii, przedmiotowy transport sanitarny powinien zostać zapewniony w odpowiednim do stanu pacjenta składzie osobowym, odpowiadającym składowi specjalistycznego zespołu ratownictwa medycznego. Powyższe również pozostaje bez wpływu na kwalifikacje personelu realizującego świadczenie transportu sanitarnego, wynikające z ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
Ponadto informuję, iż kwestie transportu sanitarnego uregulowane są w przepisach ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Przy czym należy podkreślić, iż transport sanitarny stanowi wyłącznie świadczenie towarzyszące wchodzące w skład świadczenia opieki zdrowotnej i, co do zasady, nie stanowi odrębnego przedmiotu umów ze świadczeniodawcami.
Jednocześnie uprzejmie wyjaśniam, iż projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego przekazany do konsultacji społecznych nie stanowi ostatecznego rozwiązania, a uwagi zgłoszone w ramach konsultacji społecznych zgodnie z procedurą legislacyjną zostaną szczegółowo przeanalizowane i uwzględnione w ostatecznym akcie prawnym. Obecnie trwa analiza uwag zgłoszonych w trakcie konsultacji społecznych.
Z poważaniem
Sekretarz stanu
Sławomir Neumann
Warszawa, dnia 20 czerwca 2013 r.