Szanowny Panie Ministrze! Ministerstwo zdrowia opublikowało projekt rozporządzenia zmieniający rozporządzenie z dnia 29 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego, zmiany.
Zgodnie z zapisami projektu rozporządzenia ministerstwo planuje, aby w każdej lokalizacji, w której udzielane są świadczenia gwarantowane, znajdował się transport sanitarny w składzie odpowiadającym specjalistycznemu zespołowi ratownictwa medycznego. Oznacza to, że w każdym punkcie realizującym świadczenia gwarantowane z zakresu leczenia szpitalnego musi stacjonować karetka specjalistyczna z lekarzem. Roczny koszt takiego zespołu ratownictwa specjalistycznego to koszt ok. 900 tys. - 1 mln zł. W skali kraju według ogólnych oszacowań spowoduje to wzrost kosztów o prawie 1 mld zł.
Aby zapewnić dla takich zespołów kadrę lekarską, koniecznym będzie ponoszenie zwiększonych nakładów na dyżury lekarskie spowodowanych brakiem takiej kadry i może spowodować zwiększenie stawek dyżurowych także dla całego systemu ratownictwa medycznego.
Zapis w rozporządzeniu obejmuje wszystkie placówki realizujące świadczenia gwarantowane z zakresu leczenia szpitalnego, w tym m.in. szpitale psychiatryczne, rehabilitacyjne, okulistyczne czy dziecięce.
Dlatego też wobec całkowitego braku możliwości zrozumienia sensowności wydatkowania środków publicznych według zapisów w projekcie tego rozporządzenia proszę o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
1. Jakie były przesłanki uzasadniające konieczność stacjonowania karetki typu S w lokalizacji podmiotów leczniczych realizujących świadczenia gwarantowane z zakresu leczenia szpitalnego, a nieposiadających oddziałów anestezjologii i intensywnej terapii?
2. Czy ministerstwo oszacowało ilość karetek, które będą musiały zakupić szpitale, aby zrealizować wymagania projektu rozporządzenia, i jaka jest w skali kraju szacowana wartość takich zakupów? Czy oceniano koszty funkcjonowania tego dodatkowego pozasystemowego zespołu S dla szpitala i w skali kraju? Czy ministerstwo ma obliczone konieczne środki na realizację zapisów tego rozporządzenia?
3. Czy ministerstwo oceniło zasoby kadrowe konieczne na realizację zapisów projektu rozporządzenia i przewiduje, że w polskim systemie ochrony zdrowia są wolne zasoby kadry lekarskiej, która tylko czeka, aby móc dyżurować w pojazdach transportu sanitarnego w składzie odpowiadającym specjalistycznym zespołom ratownictwa medycznego? Czy ministerstwo oszacowało, ile osób w skali kraju będzie musiało świadczyć tę pracę w trybie ciągłym (w ramach RM oraz w dodatkowych zespołach pozasytemowych)?
4. Jakie jest uzasadnienie faktyczne stacjonowania w lokalizacji np. szpitala psychiatrycznego lub okulistycznego transportu sanitarnego w składzie odpowiadającym specjalistycznym zespołom ratownictwa medycznego?
5. Czy przy zakładzie opiekuńczo-leczniczym również będzie musiał stacjonować transport sanitarny w składzie odpowiadającym specjalistycznym zespołom ratownictwa medycznego? Tam również może dojść do nagłego załamania się stanu pacjenta lub nagły stan może dotyczyć osób odwiedzających.
6. Czy w placówce podmiotu leczniczego, która posiada budynki rozproszone pod różnymi adresami (lokalizacjami), w każdej z nich ma według zapisów tego rozporządzenia stacjonować transport sanitarny w składzie odpowiadającym specjalistycznym zespołom ratownictwa medycznego?
7. Czy Ministerstwo Zdrowia planuje zwiększenie wydzielonych kontraktów dla zabezpieczenia dodatkowych środków finansowych dla podmiotów leczniczych z uwzględnieniem ich poszczególnych lokalizacji, gdzie udzielane są świadczenia gwarantowane?
8. Czy zwiększenie środków finansowych o ok. 1 mln zł rocznie na każdą lokalizację jest zasadne, przyjmując, że w miejscu wykonywania świadczeń gwarantowanych wartość realizowanych świadczeń zakontraktowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia może być niewielka lub nawet niższa niż wartość realizowanej usługi za pomocą specjalistycznego zespołu ratownictwa medycznego?
Z poważaniem
Posłowie Janina Okrągły i Rajmund Miller
Warszawa, dnia 10 maja 2013 r.