Strona którą oglądasz dotyczy poprzedniej kadencji sejmu. Aktualne informacje znajdziesz tutaj

   Szanowny Panie Ministrze! Wiele szpitali w Polsce znajduje się w centrach miast, w gęstej zabudowie, w bezpośrednim sąsiedztwie wysokich bloków mieszkalnych, przedszkoli i szkół wyższych. Budowę lądowisk przy nich uniemożliwiają warunki przestrzenne i architektoniczne. Ustawodawca przewidział taką sytuację i dopuścił odpowiednie rozwiązania uregulowane w rozporządzeniu ministra zdrowia z 3 listopada 2011 r. w sprawie szpitalnego oddziału ratunkowego. Zgodnie z § 3 ust. 7-10 rozporządzenia SOR nie musi posiadać własnego lądowiska, o ile w sytuacji braku możliwości technicznych posiadania całodobowego lotniska lub całodobowego lądowiska ˝zabezpieczy specjalistyczny środek transportu sanitarnego, a czas trwania transportu osób, które znajdują się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, specjalistycznym środkiem transportu sanitarnego do oddziału nie przekroczy 5 minut, licząc od momentu przekazania pacjenta przez lotniczy zespół ratownictwa medycznego do specjalistycznego środka transportu sanitarnego˝.

   Z powyższego wynika, że szpital nie musi mieć własnego lądowiska, jeżeli spełnia warunki rozporządzenia. Niestety dyrektorzy szpitali spotykają się jednak z wątpliwościami ze strony instytucji zajmujących się ratownictwem medycznym (m.in. wojewódzkich NFZ), czy szpital faktycznie nie ma obowiązku zbudowania lądowiska do końca 2013 r. Czy nie należałoby wprowadzić jednoznacznie brzmiącego zapisu do rozporządzenia zmieniającego wyżej cytowane rozporządzenie, na przykład dodać w § 3 ust. 11 w brzmieniu: ˝Oddział spełnia wymóg posiadania lądowiska, jeśli w odległości i z zachowaniem warunków, o których mowa w ust. 10, znajduje się lądowisko innego szpitala˝?

   To rozwiązanie absolutnie nie stoi w sprzeczności z ideą szybkiego zapewnienia świadczeń w SOR - transport nieprzekraczający 5 minut. Ponadto sprzyja racjonalnemu wydawaniu środków, bo w sytuacji gdy w tym samym mieście znajduje się już lądowisko wybudowane w ramach PO IiŚ, za niegospodarność można by uznać wydawanie środków na budowę drugiego lądowiska. Dodatkowo instytucje finansujące świadczenia w SOR, pozbywszy się wątpliwości w sprawie interpretacji § 3 ust. 10, będą mogły w dalszym ciągu kontraktować świadczenia w SOR szpitali, które pozyskały dofinansowanie w ramach PO IiŚ na rozbudowę i wyposażenia SOR. Uzyskanie kontraktu jest niezbędne dla zachowania trwałości projektu.

   Typowym przykładem takiego przypadku jest Wojewódzki Szpital w Opolu, który nie ma możliwości technicznych budowy lądowiska, środki na rozbudowę i modernizację SOR uzyskał w ramach PO IiŚ. Posiada specjalistyczne środki transportu sanitarnego, w odległości poniżej 5 min transportu znajduje się całodobowe lądowisko przy Wojewódzkim Centrum Medycznym w Opolu.

   W związku z tym zadaję pytania:

   1. Czy Minister Zdrowia planuje poszerzenie zapisu § 3 o ust. 11 rozporządzenia o zapis ˝Oddział spełnia wymóg posiadania lądowiska, jeśli w odległości i z zachowaniem warunków, o których mowa w ust. 10, znajduje się lądowisko innego szpitala˝?

   2. Czy jest rozeznanie, ile szpitali znajduje się w podobnej sytuacji i jak rozwiązują ten problem?

   3. Ile szpitali nie spełni wymogu posiadania lub dostępu do lądowiska 1 stycznia 2014 r., czy wśród nich będą takie, które korzystały ze środków unijnych na rozbudowę, modernizację SOR i będą zmuszone zwrócić pobrane dofinansowanie z powodu niedochowania czasu realizacji projektu?

   Z poważaniem

   Poseł Janina Okrągły

   Warszawa, dnia 9 maja 2013 r.