Często w branży przedsiębiorców sprzedających mięsne i wędliniarskie produkty spożywcze dochodzi do kontroli oznaczeń tych produktów. Podmiotami uprawnionym do dokonywania kontroli są wojewódzkie inspektoraty inspekcji handlowej.
Przedsiębiorcy często wskazują, że stosownymi decyzjami WIIH nakładane są na nich kary pieniężne za oznaczenie produktów w sposób nieodpowiadający jakości handlowej określonej w § 17 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia ministra rolnictwa i rozwoju wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych z uwagi na brak wykazu składników na wywieszce dotyczących danego środka spożywczego w miejscu sprzedaży ww. wędlin bez opakowań. W uzasadnieniu decyzji WIIH częstokroć stwierdza się m.in., że informacje o składnikach wędlin ˝znajdowały się w wykazie bez tytułu, uwidocznionego na sklepie, obok lady chłodniczej˝, lub ˝że w miejscu ekspozycji ww. wędlin nie było informacji o umieszczeniu wykazu składników wędlin w zestawieniu zamieszczonym na ścianie, obok lady chłodniczej˝. W ocenie WIIH powyższe praktyki naruszają przepis § 17 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia.
Jednak zgodnie z treścią § 17 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia: ˝1. W miejscu sprzedaży środków spożywczych bez opakowań lub pakowanych przy sprzedaży, oprócz nazwy środka spożywczego, na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego podaje się: (...) 2) w przypadku wędlin - dodatkowo wykaz składników; (...)˝.
Stosując się do przywołanego przepisu, przedsiębiorcy podają, że wykaz składników wędlin umieszczony jest np. w zestawieniu zawieszonym na ścianie, w miejscu widocznym i dostępnym dla klienta. Takie wyjaśnienia jednak nie są uznawane przez WIIH za zasadne.
Jest to o tyle istotne, iż obowiązek ten nie jest jednoznacznie sprecyzowany, stanowi on bowiem jedynie o ˝miejscu sprzedaży˝ środków spożywczych bez opakowań lub pakowanych przy sprzedaży.
Powyższe ma istotne znaczenie praktyczne dla funkcjonowania punktów sprzedaży produktów objętych dyspozycją ww. przepisu, tym bardziej iż wśród przedsiębiorstw zajmujących się sprzedażą mięs i wędlin funkcjonują w ww. zakresie różne praktyki (w tym np.: a) posiadanie wyłącznie zeszytu z wykazem składników, który położony jest na ladzie chłodniczej, przy braku dodatkowej wywieszki informującej o miejscu umieszczenia wykazu składników, b) umieszczania wykazu składników na ścianie obok lady chłodniczej, c) umieszczania wykazu składników na etykietach produktów znajdujących się w ladzie chłodniczej - pomimo iż z uwagi na zastosowanie zbyt małej czcionki jest on obiektywnie nieczytelny dla klienta itp.)
Pytania:
1. Jakie są wymogi stawiane sprzedawcom wędlin bez opakowań w zakresie realizacji przepisu § 17 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia ministra rolnictwa i rozwoju wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (wykaz składników)?
2. Czy zwrot ˝miejsce sprzedaży˝ wędlin bez opakowań oraz wykazu ich składników (wywieszka) odnosi się:
a) do całego stoiska/sklepu (przy założeniu, iż wykaz składników umieszczony jest w miejscu widocznym dla klienta, który może się z nim swobodnie, bez przeszkód zapoznać)?
b) do (wyłącznie) lady chłodniczej (tj. czy winien być on umieszczony bezpośrednio przy produkcie - co w praktyce może utrudniać ˝czytelność˝ wykazu)?
3. Czy ministerstwo planuje znowelizować ww. przepisy, tak by nie dochodziło do przedstawionych powyżej rozbieżności?
Z wyrazami szacunku
Poseł Tadeusz Arkit
Warszawa, dnia 14 stycznia 2013 r.