Szanowna Pani Marszałek! Odpowiadając na interpelację pana posła Andrzeja Romanka w sprawie umów na produkcję kołowego transportera opancerzonego Rosomak (SPS-023-11189/12), uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień.
Odnosząc się do sugestii, że strona polska nie zabezpieczyła w umowach offsetowych zawieranych w związku z produkcją KTO Rosomak swojego interesu, w tym prawa do rozwiniętych i nowatorskich rozwiązań technologicznych osiągniętych podczas produkcji tego pojazdu w Wojskowych Zakładach Mechanicznych SA w Siemianowicach Śląskich, pragnę poinformować, że umowa o współpracy przemysłowej z dnia 30 czerwca 2003 r. zawarta między fińską firmą Patria Vehicles Oy (aktualna nazwa: Patria Land Services Oy) a Wojskowymi Zakładami Mechanicznymi SA w Siemianowicach Śląskich na lata 2003-2013 (tj. na okres aktualnie obowiązującej umowy na dostawę KTO Rosomak dla Sił Zbrojnych RP) określa warunki, na jakich wymienionemu polskiemu przedsiębiorstwu państwowemu zostały udzielone prawa i licencja na wytwarzanie, konserwację, naprawy oraz sprzedaż KTO Rosomak w wersji podstawowej.
W treści wspomnianej wyżej umowy na dostawę KTO Rosomak zawartej między ministrem obrony narodowej a Wojskowymi Zakładami Mechanicznymi SA w Siemianowicach Śląskich resort obrony narodowej uwzględnił możliwość zastosowania rozwiniętych i nowatorskich rozwiązań technologicznych, a także zobowiązał dostawcę, tj. Wojskowe Zakłady Mechaniczne, do zagwarantowania dostępności kodów źródłowych dla zapewnienia przyszłej modernizacji polepszającej właściwości bojowe i możliwości eksportowe oraz możliwość sprzedaży w sieci licencjodawcy.
Niezależnie od powyższego należy podkreślić, iż negocjowanie zapisów wspomnianej wyżej umowy z dnia 30 czerwca 2003 r. między Patria Vehicles Oy a Wojskowymi Zakładami Mechanicznymi w zakresie dopuszczalnych zmian w projekcie kołowego transportera opancerzonego zdeterminowane było pozycją fińskiej spółki jako właściciela praw do technologii nowo opracowanego i nielicencjonowanego jeszcze wówczas pojazdu. Nie bez znaczenia pozostawał również fakt ówczesnego zaangażowania Sił Zbrojnych RP w misje zagraniczne poza granicami kraju, a także ówczesny poziom zaawansowania technologicznego Wojskowych Zakładów Mechanicznych, które dopiero zdobywały doświadczenie pozwalające na prowadzenie autonomicznych ulepszeń oraz modernizacji licencyjnie produkowanego pojazdu.
Należy podkreślić, iż zapisy powyższej umowy dopuszczają możliwość przedłużenia okresu ważności licencji dla Wojskowych Zakładów Mechanicznych na produkcję wraz z prawami marketingowymi o kolejne 10 lat w przypadku otrzymania przez to przedsiębiorstwo kontraktu na dostawy KTO Rosomak. Ponadto zakłady otrzymały bezterminowo prawo do konserwacji i napraw serwisowych KTO Rosomak, wymaganych przez polskiego odbiorcę końcowego, tj. Siły Zbrojne RP.
Odnosząc się do poruszonej w interpelacji kwestii kontynuacji produkcji omawianych kołowych transporterów opancerzonych, pragnę poinformować, iż uwzględniając aktualne potrzeby Sił Zbrojnych RP, resort obrony narodowej przewiduje rozszerzenie harmonogramu dostaw KTO Rosomak na kolejne lata (do 2019 r.) w ramach drugiej edycji programu operacyjnego na osiągnięcie zdolności operacyjnej pododdziałów i oddziałów zmechanizowanych w zakresie rażenia przeciwnika w bezpośredniej styczności ˝Kołowe transportery opancerzone Rosomak˝, obejmującej pozyskanie wersji specjalnych tych pojazdów.
Niezależnie od powyższego resort obrony narodowej, traktując priorytetowo posiadanie przez polskich przedsiębiorców przemysłu obronnego zdolności do utrzymania w stałej gotowości technicznej eksploatowanych w Siłach Zbrojnych RP kołowych transporterów opancerzonych Rosomak, postuluje pozyskanie (w ramach aktualnie trwającej w Ministerstwie Gospodarki procedury definiowania alternatywnego obowiązku offsetowego firm Patria Vehicles Oy i Oto Melara S.p.A.) know-how i technologii w zakresie autonomicznego oraz kompleksowego świadczenia usług serwisowych, a także napraw, wraz z przyznaniem praw do modyfikacji i modernizacji wszystkich wersji KTO Rosomak.
Przedstawiając powyższe wyjaśnienia, pozostaję w przekonaniu, że uzna je Pani Marszałek za wystarczające.
Z poważaniem
Podsekretarz stanu
Waldemar Skrzypczak
Warszawa, dnia 23 listopada 2012 r.