Szanowna Pani Marszałek! W związku z przekazaną przy piśmie z dnia 19 września 2012 r., nr SPS-023-9187/12, interpelacją posła Piotra Chmielowskiego oraz grupy posłów w sprawie bezcłowej wymiany handlowej dla urządzeń i sprzętu medycznego pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a Republiką Argentyńską uprzejmie przekazuję następujące informacje.
Od chwili akcesji Polska przyjęła Wspólną Taryfę Celną Unii Europejskiej, zaś samo przystąpienie do Unii Europejskiej było równoznaczne z przyjęciem unijnego poziomu stawek celnych na wszystkie towary w handlu z krajami trzecimi, w tym również z Republiką Argentyńską. Obecnie na terytorium Unii Europejskiej obowiązuje rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE Nr L 256 z 7.09.1987 r., z późn. zm.).
Natomiast obowiązujące obecnie Nomenklatura Scalona i stawki celne zawarte są w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1006/2011 z dnia 27 września 2011 r. zmieniającym załącznik I do cyt. wyżej rozporządzenia Rady i opublikowanym w Dzienniku Urzędowym UE L 282 z 28.10.2011 r.
Wspólna Taryfa Celna obejmuje regulacje taryfowe wynikające z zobowiązań Unii Europejskiej wobec Światowej Organizacji Handlu (WTO), zaś jej zasadniczą część stanowi Nomenklatura Scalona. Na mocy postanowień Układu Europejskiego Polska zobowiązana jest do stosowania Nomenklatury Scalonej, jak również do przyjęcia unijnego poziomu stawek celnych, które we Wspólnej Taryfie Celnej określone jako stawki konwencyjne obowiązują w handlu Polski z krajami objętymi klauzulą największego uprzywilejowania.
W przywozie z krajów trzecich, do których zalicza się także Republika Argentyńska, dla towarów objętych pozycją 9018 Wspólnej Taryfy Celnej (dalej WTC) stawka celna konwencyjna wynosi obecnie 0% ad valorem, co oznacza, że wszystkie towary objęte tą pozycją taryfy, a mianowicie: przyrządy i urządzenia stosowane w medycynie, chirurgii, stomatologii lub weterynarii, łącznie z aparaturą scyntygraficzną i inną aparaturą elektromedyczną oraz przyrządy do badania wzroku są wolne od cła przywozowego.
Towary przywożone z Republiki Argentyńskiej nie korzystają dodatkowo z innych preferencji celnych, a zatem stawki celne na importowane towary pozostają na poziomie stawki konwencyjnej, o której wspomniano wyżej.
Niezależnie od ceł określonych we Wspólnej Taryfie Celnej oraz w europejskiej Zintegrowanej Taryfie Wspólnot Europejskich (TARIC), dostępnej także w polskim systemie ISZTAR, przyrządy i aparatura przeznaczone do badań medycznych, diagnozowania lub leczenia po spełnieniu warunków określonych w art. 57 i 58 rozporządzenia Rady (WE) nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych mogą korzystać, ze względu na szczególne okoliczności, ze zwolnienia z należności celnych przywozowych, należności celnych wywozowych oraz ze środków przyjętych na mocy art. 133 traktatu w przypadku, gdy towary zostają dopuszczone do swobodnego obrotu lub są wywożone z obszaru celnego Wspólnoty.
Odpowiadając na pytanie postawione w interpelacji, uprzejmie informuję, iż w zakresie zawierania umów międzynarodowych ograniczających lub eliminujących cła w handlu między UE i państwami trzecimi wyłączną kompetencję ma Unia Europejska. Z uwagi na fakt, iż tego typu umowy, ale również umowy sektorowe, umowy stowarzyszeniowe, są elementem polityki handlowej i gospodarczej, w Polsce prace te koordynuje Ministerstwo Gospodarki.
Unia Europejska rozwija swoje relacje z resztą świata przy wykorzystaniu wspólnej polityki handlowej opartej m.in. na zawieraniu umów typu handlowego, stowarzyszeniowego lub współpracy z indywidualnymi krajami, a także stowarzyszeniami regionalnymi. Działania te mają miejsce zarówno w ramach Światowej Organizacji Handlu, jak również poprzez negocjowanie własnych dwustronnych porozumień z krajami trzecimi.
Możliwość zawierania umów o strefach wolnego handlu przyczynia się do wzrostu unijnej, w tym polskiej konkurencyjności wolnego handlu z państwami trzecimi. Niniejsze strefy mają na celu zwiększenie możliwości eksportowych producentów unijnych, w tym polskich. W praktyce owe strefy mają także na celu zapewnienie korzystnych warunków dla sprzedaży polskich towarów i usług na rynkach krajów trzecich.
Uprzejmie informuję, że bardziej szczegółowych informacji dotyczących struktury eksportu, umów handlowych oraz zaawansowania negocjacji mógłby udzielić minister gospodarki jako organ odpowiedzialny m.in. za promocję polskiego eksportu i realizujący szereg działań na rzecz poprawy konkurencyjności polskiej gospodarki i polskich przedsiębiorców.
Z poważaniem
Podsekretarz stanu
Jacek Kapica
Warszawa, dnia 4 października 2012 r.