8 punkt porządku dziennego:

Poseł Marek Gos:

    Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Panie Ministrze! Panowie Przedstawiciele Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie przyrody! Szanowni Państwo! Obywatelski projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie przyrody z 16 kwietnia 2004 r. uznaje, że w Polsce nie da się utworzyć nowego parku narodowego lub poszerzyć istniejącego, jeśli nie ograniczy się kompetencji organów stanowiących samorządu terytorialnego.

    Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego nie podziela takiego poglądu i przypomina, że w latach 1993-1997, kiedy to funkcję ministra środowiska sprawował nasz kolega klubowy poseł Stanisław Żelichowski, zwiększono obszar Białowieskiego Parku Narodowego o 100%. W tym też czasie utworzono dwa nowe parki narodowe oraz uzgodniono granice otuliny Tatrzańskiego Parku Narodowego. Kolejny, 23. park narodowy - Ujście Warty, utworzono w 2001 r.

    Weźmy pod uwagę chociażby fakt, że takie kraje europejskie jak Niemcy i Francja łącznie dysponują parkami narodowymi w liczbie 20, a znacznie mniejsza od nich Polska, jak już na tej sali było wspominane, ma tych parków 23. Wydaje się, że takie porównanie dobitnie świadczy o tym, że samorząd terytorialny nie był i nie jest przeszkodą w zakresie tworzenia bądź zmiany granic parków.

    Chcę też przypomnieć, że Polska ratyfikowała Europejską Kartę Samorządu Terytorialnego, która to wskazuje na konieczność zachowania partnerskich relacji pomiędzy władzą centralną a samorządem terytorialnym. Moim zdaniem oraz zdaniem moich koleżanek i kolegów z Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego park narodowy, który będzie u zarania skażony konfliktem, nie może dobrze służyć społeczeństwu, a jego funkcjonowanie oparte jest przecież na uwarunkowaniach i realiach miejscowych.

    Skoro więc w Polsce mamy już tak bogaty dorobek, jeśli chodzi o prawne formy ochrony przyrody, bo pod tym względem na pewno wyróżniamy się w Europie... Dziś bowiem mówimy o parkach, ale biorąc pod uwagę uwarunkowania dotyczące tworzenia nowych parków, należy pamiętać o różnych innych bardzo skutecznych i promowanych formach ochrony przyrody. Podam, że chociażby w woj. świętokrzyskim, które tutaj pewnie przoduje w Polsce, różnymi prawnie usankcjonowanymi formami ochrony przyrody objęte jest ponad 60% terytorium.

    Szanowni Państwo! Chcę również zwrócić uwagę na to, że to nie dlatego mamy dzisiaj tak rozwinięty system ochrony przyrody, mamy 23 parki, z których jesteśmy dumni, że działały i działają obecnie organizacje ekologiczne, ale dlatego, że taka była wrażliwość i potrzeba społeczna. Pod żadnym więc pozorem nie wolno dziś społeczeństwa czy określonych społeczności terytorialnych czynić przeciwnikami czy wrogami ochrony przyrody.

    Jestem przekonany i myślę, że wiele osób spośród pań i panów posłów podziela mój pogląd, że gdyby niedawno co zakończone prace nad wyznaczeniem systemu Natura 2000 były uspołecznione i we właściwy sposób konsultowane z samorządami czy chociażby Lasami Państwowymi, dziś miałyby one zupełnie inny status. A tak, drodzy państwo, w wielu przypadkach tzw. tereny naturowe traktowane są dziś jako zło konieczne, ograniczające rozwój i niewiele osób w środowiskach lokalnych z tą formą ochronną się identyfikuje.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Biorąc pod uwagę dotychczasowe polskie doświadczenia w stosowaniu różnych form ochrony przyrody, a w tym przypadku najwyższą formę, jaką jest park narodowy, ale uwzględniając dorobek i osiągnięcia europejskie w tym zakresie, przygotowany przez inicjatywę obywatelską obywatelski projekt ochrony przyrody Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego uważa za co najmniej wątpliwy i dyskusyjny w tym punkcie, o którym mówię.

    Przechodząc do proponowanych zmian w artykule związanym z odwołaniem dyrektora parku, chcę przypomnieć, że wskazywany dzisiaj przez projektodawców art. 101 w obecnej ustawie nie funkcjonuje, został już dawno uchylony.

    Pragnę również zwrócić uwagę na obowiązujące przepisy w zakresie powoływania i odwoływania dyrektora parku, gdzie jasno się mówi o powołaniu i odwołaniu.

    I chcę również zwrócić uwagę, że ostatnia nowelizacja ustawy o ochronie przyrody w sposób jednoznaczny wyłoniła w pewnym sensie obawy środowisk, które mówią o tym, że mogłyby mieć tutaj miejsce jakieś manipulacje typu naciski polityczne, jakieś inne niemerytoryczne względy, bo w tym celu, jak państwo, niektórzy, myślę, wiecie, powołane są przez ministra komisje i prowadzone są konkursy. Minister ma takie prawo, bo to on odpowiada przed Wysoką Izbą i przed społeczeństwem za politykę ekologiczną i przyrodniczą państwa. To właśnie minister odpowiada również za gospodarkę i prowadzenie parku narodowego, stąd trudno go dziś pozbawiać możliwości odwołania dyrektora parku i sprowadzenia tej procedury jedynie do przyczyn kodeksowych.

    A zatem, szanowni państwo, biorąc pod uwagę wszystkie argumenty i głosy, które padały z tej trybuny - bierzemy również pod uwagę, jako Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego, fakt, że ta inicjatywa jest szeroka i że pojawia się w parlamencie, jest prezentowana Wysokiej Izbie, po raz wtóry - proponujemy, podobnie jak moi poprzednicy - mówcy, przekazanie tego projektu do dalszych prac w komisji właściwej do spraw środowiska, a więc Komisji Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, oraz w komisji samorządu. Myślę, że tym razem uda nam się znaleźć wspólne, dobre rozwiązania, bo jak do tej pory przykłady, które przytoczyłem, świadczą o tym, że w świetle obowiązywania obecnych zapisów można było tworzyć parki, można było również rozszerzać ich otuliny czy rozszerzać granice parku. Przypominam sobie sytuację, sięgając wstecz, do historii, związaną z powołaniem i odwołaniem albo odwrotnie: odwołaniem i powołaniem dyrektora Tatrzańskiego Parku Narodowego, ale była to sprawa jednostkowa i do tej pory tego typu incydenty nie miały miejsca. Dziękuję za uwagę, panie marszałku. Dziękuję za uwagę, Wysoka Izbo. (Oklaski)