9 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych oraz niektórych innych ustaw (druk nr 3226).

Poseł Szymon Giżyński:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pani Minister! W przypadku nowelizacji ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych mamy do czynienia z bardzo ciekawą sytuacją, mianowicie z faktem, gdy skupieni wokół nowelizujących procedur adwersarze pozostają przecież uczestnikami tej samej formacji, obozu władzy i jego kontekstów.

    Przeciw projektowanej nowelizacji wypowiedzieli się, mniej lub bardziej otwarcie, m.in. minister zdrowia, minister sprawiedliwości, Naczelna Rada Lekarska, Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych i Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna. Minister zdrowia poinformował co prawda, że popiera rozwiązania prawne umożliwiające stronom postępowania z zakresu odpowiedzialności zawodowej lekarzy składanie odwołań od orzeczeń sądów dyscyplinarnych do odpowiedniej instancji sądownictwa powszechnego, ale konkludując swoją opinię, skonstatował, że skoro zbliżony koncepcyjnie projekt był już przedmiotem prac legislacyjnych, a Rada Ministrów opowiedziała się za Sądem Najwyższym, a nie sądami powszechnymi, to minister, podtrzymując stanowisko Rady Ministrów, jednakowoż przeciwny trybowi apelacyjnemu tym samym zastosowaniu sądów powszechnych, opowiada się za trybem kasacyjnym i Sądem Najwyższym. Przeciwny nowym regulacjom jest również minister sprawiedliwości, który swoją opcję na rzecz dotychczasowych rozwiązań opiera na kwestionowaniu przez Trybunał Konstytucyjny ograniczenia prawa do sądu tylko ze względu na rodzaj orzeczonej kary. Prokurator generalny, powołując się na celową nieobecność w wyroku Trybunału Konstytucyjnego przesądzenia modelu procedury odwoławczej od werdyktów ciał dyscyplinarnych, oczekuje jednocześnie od procedowanej nowelizacji poprzedzenia jej analizą procedur dyscyplinarnych we wszystkich ustawach, by w rzeczonym kontekście osiągnąć efekt jednolitości. Prokurator generalny uważa dalej, iż Senat przyjął niewłaściwy tryb postępowania ustawodawczego, gdyż przygotowywana nowelizacja nie wykonuje wyroku Trybunału Konstytucyjnego, pozostając zwykłą inicjatywą ustawodawczą. Na brak łączności nowelizacji, jednocześnie opiniując ją negatywnie, z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego wskazują również: Naczelna Rada Lekarska i Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych.

    Obok mniej lub bardziej negatywnych stanowisk pojawiła się również grupa instytucji nowelizację popierających, jednocześnie wykazujących jej braki i proponujących konkretne poprawki. Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy Weterynarii Inspekcji Weterynaryjnej nowelizację popiera i ordynuje dwie poprawki szczegółowe. Naczelna Rada Aptekarska swe poparcie opatruje uwagą, iż wszystkie zawody medyczne powinny być objęte taką samą procedurą zaskarżania orzeczeń dyscyplinarnych. Pewną ambiwalencję wykazuje stanowisko Krajowej Rady Sądownictwa: poparciu dla wzmocnienia konstytucyjnego prawa do sądu towarzyszy jednakowoż propozycja, by rozpoznawanie spraw powierzyć w trybie apelacji sądom pracy i ubezpieczeń społecznych.

    Symptomatyczne, że uwag do projektu nie wnieśli: ani minister rolnictwa i rozwoju wsi, ani główny lekarz weterynarii, ani Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych, a Sąd Najwyższy nie uznał za celowe opiniowanie projektu.

    W takim stanie rzeczy, przy takim spolaryzowaniu stanowisk bardzo szerokiego spektrum ważnych, centralnych instytucji publicznych, w tym także objętych bezpośrednią pieczą i odpowiedzialnością koalicji rządowej PO-PSL, Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość uważa za konieczne skierowanie projektu nowelizacji ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych celem dalszego procedowania do właściwej komisji sejmowej. Dziękuję uprzejmie. (Oklaski)