3 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Zdrowia o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (druki nr 2293 i 2646).

Poseł Marek Gos:

    Szanowny Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Panie Ministrze! Mam zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego przedstawić nasze stanowisko w zakresie projektu zmiany ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw.

    Tak jak moi poprzednicy byli uprzejmi wspomnieć, przedłożenie to związane jest z wdrożeniem tzw. dyrektywy transgranicznej, która zobowiązuje państwa członkowskie Unii Europejskiej do przygotowania własnych rozwiązań prawnych w zakresie refundacji kosztów leczenia poza rodzimym krajem, poza tym krajem, gdzie płacimy składki, a więc w pozostałych krajach Unii Europejskiej. Obowiązek ten powinniśmy spełnić jako Polska, zresztą pozostałe kraje Unii Europejskiej również, do 25 października ub. r. Pamiętamy wszyscy dość wzmożoną dyskusję na temat tego, szczególnie mocna przetoczyła się przez media, że nasi mieszkańcy są pokrzywdzeni w stosunku do mieszkańców pozostałych państw Unii Europejskiej, gdyż z tego instrumentu, dosyć korzystnego, jak się wydaje, w związku z tym, że nie ma przepisów krajowych, nie będzie można korzystać.

    Dzisiaj procedujemy projekt wychodzący naprzeciw oczekiwaniom wszystkich, również oczekiwaniom tych, którzy nie mogą się doczekać na wykonanie konkretnych zabiegów w polskiej rzeczywistości, gdyż kolejki są zbyt długie. Staraliśmy się pogodzić interesy, krótko mówiąc, naszych pacjentów, naszych obywateli, z zapisami dyrektywy transgranicznej. Ja też potwierdzam oczywiście to, że to jeden z trudniejszych aktów prawnych, nad którym przyszło nam w Komisji Zdrowia procedować, bardzo skomplikowany. Świadczy o tym chociażby fakt, że opinie ekspertów Biura Analiz Sejmowych były niejednokrotnie rozbieżne. Ale wydaje się, że w tej formie, w której przedkłada to komisja Wysokiej Izbie, możemy zaryzykować przyjęcie tych przepisów bez poprawek. Wiele trudu wymagało to, o czym mówiła pani poseł sprawozdawca Elżbieta Radziszewska, aby doprowadzić do takiego konsensusu, gdyż rzeczywiście początek był bardzo trudny, były rozbieżne opinie, rozbieżne zdania, a materia bardzo skomplikowana.

    Mam świadomość, że nie będzie wcale łatwo tej ustawy wdrożyć, choć staraliśmy się uporządkować ją, w rozdziale drugim ustawy o finansowaniu świadczeń zdrowotnych ze środków publicznych w miarę czytelnie wszystko zapisać, wyjść naprzeciw oczekiwaniom, chociażby tym związanym z przedkładaniem dokumentów, a więc w kwestii tłumaczeń, którą poruszała profesor pani poseł Hrynkiewicz. Rzeczywiście na początku zapisy w tym zakresie były mniej korzystne. Po pracach w podkomisji i komisji doprowadziliśmy do tego, że wnioskodawca ma przedłożyć tłumaczenia, ale wcale nie muszą być to tłumaczenia przysięgłe, trudno bowiem sobie wyobrazić, jaki sztab urzędników trzeba by posadzić w narodowym funduszu, żeby tłumaczył jeszcze dokumenty. Tak że wybraliśmy tę formułę, może trochę uciążliwą dla pacjenta, ale posunęliśmy się o krok do przodu i wyszliśmy naprzeciw oczekiwaniom, żeby jednak nie wymagać tłumaczenia dokumentów potwierdzonego przez uprawnionego biegłego tłumacza.

    Porządkujemy tutaj wszystkie kwestie dotyczące poruszania się w tej trudnej materii, a więc kwestię tego, jak uzyskać zgodę uprzednią, jak złożyć wniosek, jakie terminy muszą być dotrzymane, co wniosek powinien zawierać, jakie dokumenty należy przedłożyć, jak w poszczególnych obszarach opieki zdrowotnej się poruszać, bo mamy tu do czynienia ze świadczeniami w lecznictwie zamkniętym, uzdrowiskowym, ambulatoryjnym, sanatoryjnym. Chcę zwrócić uwagę również na to, bo nikt o tym nie wspominał, że z refundacji, bo taka forma obowiązuje, wyłączone są obowiązkowe szczepienia ochronne, opieka długoterminowa i najbardziej skomplikowane zabiegi medyczne związane z przeszczepem organów. Tak że te trzy obszary są wyłączone, jeżeli chodzi o możliwość uzyskania refundacji kosztów świadczenia wykonanego poza granicami kraju.

    Natomiast oczywiście wspomniano też o limitach, które są nakładane na Narodowy Fundusz Ochrony Zdrowia. No, trudno sobie wyobrazić dziś, żeby tych limitów nie było. One nie są wysokie, muszę zaznaczyć, bo to jest około 1 mld zł w skali kraju. Zaczynamy (Dzwonek) w 2015 r. od bodajże 940 mln zł, a kończymy po 10 latach bodajże na 1360 mln zł. Nie są to olbrzymie pieniądze, ale dla bezpieczeństwa te limity powinny po prostu być ustalone, więc zostały ustalone w tym projekcie ustawy. Tak samo projekt ustawy zakłada dodatkowe limity kosztów.

    Już kończę, panie marszałku.

    Wicemarszałek Eugeniusz Tomasz Grzeszczak:

    Proszę konkludować.

    Poseł Marek Gos:

    Również są tutaj zawarte limity wydatków w poszczególnych oddziałach czy w całym Narodowym Funduszu Ochrony Zdrowia. Tak więc te limity musieliśmy wprowadzić, żeby nie doprowadzić do sytuacji, jaka kiedyś była w systemie refundacji leków, kiedy nie mogliśmy sobie w ogóle z tym systemem poradzić i dopiero nowelizacja ustawy o refundacji leków zapewniła jak gdyby wypłacalność i sprawność funkcjonowania całego funduszu. Stąd uważam, że choć oczywiście te limity okażą się pewnie za małe, to dla bezpieczeństwa funkcjonowania całego systemu finansowania świadczeń muszą być one wprowadzone. System ostrzegania również jest przewidziany w tych przepisach.

    Konkludując, bo przekroczyłem czas, za co przepraszam, nasz klub, klub Polskiego Stronnictwa Ludowego, będzie za przyjęciem projektu ustawy w przedłożeniu Komisji Zdrowia. Dziękuję bardzo. (Oklaski)