Poseł Marek Łatas:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Za kilka dni, dokładnie 24 marca, będziemy obchodzić Narodowy Dzień Życia, natomiast 25 marca - Dzień Świętości Życia.

    Narodowy Dzień Życia jest, zgodnie z uchwałą Sejmu Rzeczypospolitej, okazją do narodowej refleksji nad odpowiedzialnością władz państwowych, społeczeństwa i opinii publicznej za ochronę i budowanie szacunku dla życia ludzkiego, szczególnie ludzi najmniejszych, najsłabszych i zdanych na pomoc innych. Ma być także motywem solidarności społecznej, zachętą dla wszystkich działań służących wsparciu i ochronie życia.

    Podobny charakter ma Dzień Świętości Życia. Jego ustanowienie jest odpowiedzią na wezwanie Ojca Świętego Jana Pawła II. W tekście encykliki czytamy, że podstawowym jego celem jest budzenie w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartości ludzkiego życia w każdym momencie i w każdej kondycji.

    Przywołane święta, choć mają określone dni w kalendarzu, w których je obchodzimy, nie mogą być traktowane wyłącznie jako okazjonalne przypomnienie tylko raz do roku o potrzebie ochrony życia poczętego, a także instytucji rodziny. Trzeba przede wszystkim zrobić rachunek sumienia z działań, jakie państwo polskie podejmuje na rzecz polskich rodzin, dzieci, w tym przede wszystkim tych, które jeszcze się nie narodziły. Czy polityka polskiego rządu ma na celu poprawę warunków rozwoju rodzin, dzietności oraz polityki prorodzinnej państwa?

    Nakazem naszego sumienia jest obrona życia bez względu na wolę człowieka. Świętość życia nakazuje nam szacunek nie tylko do osoby, która ma możność decydowania o swoim życiu, lecz także do osoby, która jeszcze nie potrafi werbalnie się komunikować. Trzeba podkreślić, że dziecko od chwili poczęcia jest człowiekiem, jest ludzkim życiem. Człowiek rozwija się od poczęcia do narodzin, a dalsze jego życie jest procesem ciągłym.

    Niestety walka o rodzinę w Polsce trwa, o jej sferę zarówno duchową, jak i materialną. Także tu w Sejmie pojawiają się kuriozalne pomysły mające na celu wypaczenie instytucji małżeństwa i rodziny. Dlatego tak ważne jest, aby prowadzić działalność edukacyjną i wychowawczą, służącą ochronie życia człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci. Szacunek do życia człowieka oraz godność osoby ludzkiej można zapewnić jedynie poprzez pełne poszanowanie prawa do życia, które nie może ulec ograniczeniom w ustawodawstwie zarówno krajowym, jak i międzynarodowym.

    Pragnę podziękować wszystkim środowiskom, które podejmują aktywne działania na rzecz rodziny, ochrony poczętych dzieci, ochrony zdrowia i życia kobiet, sprzeciwiają się aborcji, eutanazji i związkom jednopłciowym. Należy zdecydowanie i jednoznacznie przeciwstawić się wszystkim zagrożeniom i tak powszechnym dziś atakom na rodzinę. Idźmy za słowami Jana Pawła II: Trzeba być nieustraszonym i nieustępliwym w obronie rodziny. Dziękuję. (Oklaski)