2 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym i niektórych innych ustaw (druki nr 992 i 1822).

Poseł Gabriela Masłowska:

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość przedstawiam stanowisko wobec sprawozdania Komisji Finansów Publicznych o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym, zawartego w druku nr 1822.

    Intencją wnioskodawców była poprawa ochrony interesów klientów instytucji finansowych w Polsce poprzez wzmocnienie funkcji nadzorczych KNF, także wobec instytucji parabankowych, poprzez wzmocnienie funkcji informacyjnej i edukacyjnej KNF, czyli wprowadzenie obowiązku upubliczniania przez Komisję Nadzoru Finansowego informacji o przestępstwach podmiotów operujących na rynku usług finansowych, a także obowiązku badań zdolności kredytowej w szerszym zakresie, a więc także przez tych, którzy dotychczas jedynie oceniają ryzyko kredytowe. Podczas prac podkomisji ds. instytucji finansowych, a zwłaszcza Komisji Finansów Publicznych projekt został znacznie okrojony i zmieniony. Zatem rodzi się refleksja, czy nie byłoby bardziej celowe przygotowanie dogłębnych, przemyślanych, całościowych, a nie fragmentarycznych, rozwiązań ustawowych zabezpieczających funkcjonowanie rynku usług finansowych, a zwłaszcza prawną ochronę interesów klientów instytucji finansowych w Polsce. Rząd dysponujący odpowiednią bazą w postaci służb prawnych miał jeden rok od afery Amber Gold, aby przygotować prawne zabezpieczenia, by instytucje rynku nieregulowanego nie wykorzystywały zaufania obywateli do instytucji finansowych i nie narażały ich na kłopoty finansowe, utratę dorobku życia, czasem dorobku pokoleń.

    Podtrzymujemy nasze zastrzeżenie zgłoszone podczas pierwszego czytania. Dalsze rozszerzanie, Wysoka Izbo, kompetencji Komisji Nadzoru Finansowego, która nie jest organem konstytucyjnym, a przysługujące jej uprawnienia są większe niż niejednego organu konstytucyjnego, jest wątpliwe. Efektem tego jest na przykład fakt, że sprawozdania Komisji Nadzoru Finansowego nie są zatwierdzane przez Sejm, a jest to przecież organ o dużym znaczeniu dla gospodarki. W tej sytuacji nie należy zwiększać uprawnień KNF, dawać jej większego władztwa. Dopiero po właściwym umiejscowieniu KNF, podporządkowaniu jej organom Sejmu, stworzeniu możliwości odwołania komisarzy czy przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego przed upływem kadencji po odrzuceniu sprawozdania przez Sejm można wówczas powiększać kompetencje KNF.

    Nie podzielamy propozycji zawartych w art. 5 sprawozdania, dotyczących zmian ustawy o kredycie konsumenckim, takich propozycji, aby obowiązkiem badania zdolności kredytowej poza bankami objąć inne instytucje ustawowo upoważnione do udzielania kredytów. Proszę zwrócić uwagę na kwestie natury legislacyjnej, bo to właśnie z tego powodu, z powodów legislacyjnych, jesteśmy przeciwni tym zapisom. Ustawa o SKOK-ach w art. 36 ust. 2 mówi, że przy udzielaniu kredytów kasy stosują odpowiednio, a nie wprost, przepisy ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (dotyczy to art. 69, 70 i 74-78). Ponadto do umów o kredyt konsumencki zawieranych przez kasy stosuje się przepisy ustawy z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim. Nie ma więc żadnego uzasadnienia, jeśli chodzi o względy legislacyjne, włączanie w ust. 4 w pkt 3 art. 5 sprawozdania także SKOK-ów.

    Klub Parlamentarny Prawo i Sprawiedliwość w związku z tym właśnie składa poprawkę do art. 9 ust. 4. Proponujemy wykreślenie z tego zapisu słów, które dotyczą innych instytucji ustawowo upoważnionych do udzielania kredytów. Przedkładam w tym momencie stosowną poprawkę i bardzo liczę na to, że Wysoka Izba nad nią się pochyli i rozważy możliwość zmiany dla dobra czytelności i jasności prawa. Nie mówię tu o korzystniejszej sytuacji dla SKOK-ów, ale przede wszystkim o względach natury legislacyjnej. Proszę o poparcie tej poprawki. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)