4 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa o komisyjnym projekcie uchwały w sprawie racjonalnego wdrażania polityki klimatycznej (druki nr 499 i 581).

Poseł Marek Domaracki:

    Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoka Izbo! Niniejszym mam zaszczyt przedstawić stanowisko klubu Ruch Palikota wobec komisyjnego projektu uchwały w sprawie racjonalnego wdrażania polityki klimatycznej, druk nr 499.

    Nie ulega wątpliwości, że zjawiska klimatyczne wywołane są wieloma przyczynami, których udział w kształtowaniu polityki klimatycznej nie jest dokładnie określony. Modele tych zjawisk również nie są dobrze dopracowane. Pewne jest natomiast to, że wzrost koncentracji dwutlenku węgla w atmosferze powoduje niekorzystne zmiany. Zmiany klimatu będą silnie oddziaływać na przyrodę, gospodarkę i systemy społeczne w większości krajów całego świata.

    Po ostatniej konferencji klimatycznej w Durbanie należy uznać protokół z Kioto za historyczny. Jeśli zsumujemy w skali ogólnej, globalnej emisję CO₂ państw, które nie przystąpiły do przedłużenia protokołu z Kioto, oraz krajów, które nie zostały zobowiązane do redukcji emisji, to wychodzi na to, że blisko 80% emisji globalnej CO₂ nie jest objęte żadnymi ograniczeniami. Reasumując, powiem, że Polska jako jedno z niewielu państw konwencji klimatycznej z bardzo dużą nawiązką spełnia zobowiązania protokołu z Kioto.

    Dotychczasowa polityka unijna pomija osiągnięcia naszego państwa w zakresie ograniczania emisji gazów cieplarnianych. Rząd polski podpisał pakiet klimatyczno-energetyczny, uznając niewielkie i pozorne ustępstwa negocjacyjne za swój wielki sukces, ignorując jednocześnie stanowisko polskich naukowców przedstawione w uchwale KNG PAN oraz niezależną opinię środowisk energetyków.

    W 2011 r. Komisja Europejska zaproponowała niskoemisyjną mapę drogową 2050, transportową mapę drogową 2050, mapę drogową, jeśli chodzi o efektywne korzystanie z zasobów, oraz energetyczną mapę drogową 2050. Na mapach, w dokumentach tych zawarte są wizje budowy w Europie tzw. gospodarki niskoemisyjnej, czyli niskowęglowej. Uwzględniając fakt, że przeszło 80-90% energii elektrycznej w Polsce wytwarzane jest z węgla kamiennego i brunatnego, poniesie ona największe koszty wdrażania pakietu, szczególnie w zakresie walki z emisją CO₂. Taka polityka klimatyczna może stanowić realne zagrożenie dla polskiej gospodarki oraz jej dalszego rozwoju. Według opinii ekspertów taka nieodpowiedzialna polityka, w której ograniczenie emisji stało się swoistą religią, może doprowadzić do znacznego wzrostu cen energii, zapaści ekonomicznej kraju, powrotu do lat 80. XX w.

    Szanowni państwo, najwyższy czas, aby polski rząd przygotował wyczerpującą analizę kosztów i korzyści związanych z transformacją w kierunku gospodarki niskoemisyjnej. Bez takich danych opieramy się bowiem na stereotypach i uprzedzeniach, a nie na rzetelnych, sprawdzonych faktach. Winniśmy zastanowić się, w jaki sposób odpowiedzialnie wdrażać postanowienia i cele pakietu, tak aby przyniosło to korzyść społeczeństwu i państwu polskiemu. Musimy też zastanowić się, w jaki sposób poprawiać efektywność energetyczną i rozwijać odnawialne źródła energii, tak aby zwiększać konkurencyjność gospodarki i tworzyć nowe miejsca pracy. Wreszcie to od nas zależy, jak zostaną wykorzystane wpływy z aukcji uprawnień do emisji. Polska musi przedstawić własną strategię działań w tym zakresie.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Ruch Palikota oczekuje na szybkie i rozsądne wdrażanie, dążenie polskiego rządu, dlatego poprze projekt uchwały w sprawie racjonalnego wdrażania polityki klimatycznej. Dziękuję bardzo. (Oklaski)