Poseł Krystyna Sibińska:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W styczniu 2012 r. rozpoczęły się obchody upamiętniające ukazanie się 750 lat temu pierwszej wzmianki pisanej o Witnicy, miasteczku położonym w województwie lubuskim. Trwają one przez cały rok. W tym okresie mieszkańcy Witnicy, a także przebywający tam goście, mogą poznawać historię miasta, uczestniczyć w uroczystościach organizowanych przez władze miasta, a także, jak zapewniają organizatorzy, przeżyć niezapomniane chwile. Dlatego też jako posłanka blisko związana z Witnicą zapraszam wszystkich, którzy chcieliby poznać uroki, ciekawostki i tajemnice tego regionu ziemi lubuskiej, do Witnicy, miasta położonego na skraju najmłodszego w Polsce Parku Narodowego Ujście Warty, otoczonego lasami i czystymi jeziorami, oferującego niespotykane gdzie indziej atrakcje i unikalny klimat nasiąknięty lokalną historią.

    Wysoka Izbo! Aby nadać szczególny charakter uroczystościom i upamiętnić obchody 750-lecia istnienia miejscowości, chcę Wysoką Izbę zapoznać z bardzo skróconą, z uwagi na ograniczony czas mojego oświadczenia, historią tego miasta.

    Pierwsza pisemna wzmianka o Witnicy pojawiła się przy okazji sporu pomiędzy zakonem templariuszy, będącym wówczas właścicielem ziem, na których leżała między innymi wieś Witnica (Witze/Vycz), a margrabiami brandenburskimi. Porozumienie w tej sprawie spisano 31 grudnia 1262 r. i właśnie ono jest materialnym świadectwem początków miejscowości.

    Później Witnica, jako wieś będąca w posiadaniu Niemców, rozwijała się, wzbogacając się przez kolejne wieki o przywilej warzenia piwa, młyny, fabrykę pocisków artyleryjskich, fabrykę kafli ceramicznych, fabrykę mebli, linię kolejową, browar, kościół, ratusz, sąd. Musiały jednak upłynąć aż 673 lata, by wieś Witnica stała się miastem, co miało miejsce dopiero w roku 1935.

    Po drugiej wojnie światowej miasteczko znalazło się w granicach Polski. Dziś jest siedzibą burmistrza i rady miejskiej, skupia 18 sołectw i należy do najbardziej znaczących gmin w otoczeniu Gorzowa Wielkopolskiego.

    Witnica może poszczycić się posiadaniem własnej, lokalnej strefy przemysłowej, założonej 12 lat temu na ˝zielonym polu˝, a obecnie skupiającej 11 inwestorów, w tym z Niemiec, Holandii, Szwajcarii, którzy utworzyli tam ponad 650 nowych miejsc pracy. Ta niewielka przecież gmina pozyskała w ostatnich trzech latach z Unii Europejskiej ponad 10 mln euro, inwestując je wraz ze znacznymi pieniędzmi własnymi w budowę nowoczesnej infrastruktury: wodociągi, kanalizację, obiekty oświatowe, drogi, wspólną siedzibę służb ratowniczych i Policji.

    Gmina Witnica ma modelowo ułożone stosunki z dawnymi mieszkańcami, współpracuje z gminami Müncheberg w Niemczech i Druten w Holandii. To w Witnicy można napić się czarnego bossa, piwa z lokalnego browaru dla prawdziwych koneserów. To tam można przejść się po parku drogowskazów, ucząc się dawnej i współczesnej historii bez podręcznika, a za to w kontakcie z prawdziwymi znakami cywilizacji. Takich miasteczek jest w Polsce wiele, choć każde różne od poprzedniego. I Witnica jest inna. Warto to sprawdzić.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Rok 2012 to rok szczególny dla Witnicy, bo jubileuszowy. Przygotowano w związku z tym szereg różnorodnych elementów uświetniających to wydarzenie: seminaria, wykłady, okazjonalne wydawnictwa, okolicznościowe elementy małej architektury.

    Pełniący swe funkcje od wielu lat przewodnicząca Rady Miejskiej Krystyna Sikorska i burmistrz Andrzej Zabłocki zapraszają do Witnicy szczególnie 16 i 17 czerwca, kiedy to można będzie podczas plenerowej imprezy poznać żywe obrazy historyczne, przyjrzeć się, jak dawniej pracowano, co się jadło, jak żyło, ale i doskonale zabawić się przy współczesnej muzyce rokowej supergrupy czy zaprzyjaźnionej holenderskiej kapeli ulicznej, a nawet obejrzeć wspólnie mecz z udziałem polskiej reprezentacji.

    W roku tak ważnego w dziejach jubileuszu z tego miejsca wszystkim mieszkańcom Witnicy z okazji 750-lecia istnienia miasta składam najserdeczniejsze życzenia wszelkiej pomyślności i dalszego rozwoju ich małej ojczyzny. Dziękuję. (Oklaski)