8 i 9 punkt porządku dziennego:

  8. Sprawozdanie Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o przejęciu przez Państwo dóbr martwej ręki, poręczeniu proboszczom gospodarstw rolnych i utworzeniu Funduszu Kościelnego oraz niektórych innych ustaw (druki nr 255 i 395).
  9. Sprawozdanie Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o przejęciu przez Państwo dóbr martwej ręki, poręczeniu proboszczom gospodarstw rolnych i utworzeniu Funduszu Kościelnego oraz niektórych innych ustaw (druki nr 256 i 396).

Poseł Zbigniew Sosnowski:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Przystępując do zaprezentowania stanowiska Polskiego Stronnictwa Ludowego, w imieniu którego mam zaszczyt przemawiać, już na wstępie pragnę zauważyć, że wystąpienie moje będzie krótkie, aczkolwiek jednoznaczne w swojej treści. Nie można się bowiem oprzeć wrażeniu, że oba poselskie projekty ustaw, bliźniaczo do siebie podobne, cechuje niestety nieodparta wrogość, by nie powiedzieć: nienawiść do Kościoła i głoszonych przezeń wartości. (Poruszenie na sali, oklaski)

    (Głos z sali: Buuu... )

    Panowie, w tej sali każdy ma prawo przedstawić swoje stanowisko i ważne jest, żebyśmy się wzajemnie szanowali. Panowie tego nawet nie potraficie uczynić tu, na tej sali. (Oklaski) Panowie, mniejszość, zdecydowana mniejszość tego społeczeństwa nie może narzucać woli zdecydowanej większości, która wyznaje wartości chrześcijańskie.

    (Poseł Roman Kotliński: To zróbmy referendum.)

    Spokojnie, panowie.

Poseł Zbigniew Sosnowski:

    Panie marszałku, trzeba mieć godność i odwagę bronić wartości, które są nieprzemijające.

Poseł Zbigniew Sosnowski:

    Jestem jednak głęboko przekonany, że nie ja łamię prawo, tylko panowie posłowie z tej strony.

    (Poseł Maria Nowak: A czas leci.)

Poseł Zbigniew Sosnowski:

    Aby niestety tę nienawiść wcielić w życie, oba ugrupowania postanowiły to zmaterializować na drodze ustawowej. I tu powiem: niestety, żaden, nawet misternie uknuty plan wrogości nie może przesłonić polskiemu społeczeństwu zdrowego rozsądku, myślenia, a nade wszystko pamięci, i to tej historycznie związanej z dziejami naszego państwa, jak i całej państwowości. To właśnie Kościół na przestrzeni wieków strzegł niezłomnie wiary, uczył miłości do ojczyzny, upominał się o poszanowanie godności osoby ludzkiej. Nie będę z tej trybuny mnożył zasług polskiego Kościoła katolickiego, gdyż nie to stanowi osnowę procedowanej dzisiaj materii. Chcę z całą mocą i stanowczością zauważyć, a także podkreślić, iż nie jest mi znany ani jeden przypadek wywierania presji na kimś, aby uczestniczył w obrzędach religijnych, czy wręcz przymuszania kogokolwiek do tego. I dotyczy to nie tylko Kościoła katolickiego, ale także wszystkich innych kościołów i związków wyznaniowych działających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

    Jeśli zaś odnieść się do meritum obu projektów, to już na wstępie godzi się zauważyć, że proponowane zapisy zmierzają wprost do usunięcia z ustawy podmiotu odpowiedzialnego za rozliczanie, wypełnianie i składanie dokumentów zgłoszeniowych i rozliczeniowych za ubezpieczonych. Brak będzie także podmiotu odpowiedzialnego za opłacanie składek. To w konsekwencji uniemożliwi przymusowe dochodzenie nieopłaconych w terminie składek. Proponowane brzmienie z druku nr 255, chodzi o art. 16 ust. 10 projektu, nie uwzględnia ubezpieczenia wypadkowego.

    Wysoka Izbo! Jakkolwiek oceniać projekty, pomijając podtekst polityczno-ideologiczny, nie można nie zauważyć opinii organów politycznie niezależnych, bo to właśnie opinia prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz rzecznika ubezpieczonych rozwiewa wszelkie wątpliwości. Ten ostatni w podsumowaniu swojego stanowiska stwierdza wprost, cytuję: ˝Tym samym kwestia płatników składek na ubezpieczenie emerytalne duchownych znajduje się poza zakresem kompetencji rzecznika ubezpieczonych˝.

    Szanowne Panie i Szanowni Panowie Posłowie! Zostaliśmy wybrani przez suwerena, aby mu służyć, strzec jego praw, nowelizować, co złe i anachroniczne, ale nie możemy dokonywać żadnych rewolucji pod dyktando bardzo wąskiej grupy społecznej, której cele i intencje są dla ogółu społeczeństwa niezrozumiałe, mało czytelne i stanowią li tylko zaspokojenie dążeń tej grupy.

    Oceniając racjonalnie potrzebę proponowanych zmian, mój klub opowiada się czytelnie za przyjęciem stanowiska Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych o odrzucenie, po przeprowadzeniu pierwszego czytania, obu projektów ustaw, uznając tym samym brak celowości nowelizacji przedłożonej materii. Kościół głosi wartości uniwersalne, ponadczasowe. Mój klub, klub Polskiego Stronnictwa Ludowego, nigdy nie da zgody na ich deptanie, a te projekty ustaw niestety idą w tym kierunku. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)

    (Przewodnictwo w obradach obejmuje wicemarszałek Sejmu Marek Kuchciński)