Dziękuję.
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Mam dwa pytania. Jedno z nich wpisuje się oczywiście w tematykę naszego spotkania. Chcę nawiązać do obecnej sytuacji w Afganistanie, gdzie siły ISAF przejmują Amerykanie, przejmując także nasze bazy. Chcę zapytać, panie ministrze, które z baz zostały już przejęte i jak wygląda układ sił w samej prowincji Ghazni w kontekście bezpieczeństwa naszych żołnierzy. Strategią naszego rządu, a także poprzednich, było nie do końca militarne, bojowe, ofensywne angażowanie się w operację. Zarzucano nam również, że podczas tej misji za mało aktywnie walczymy z rebeliantami, z talibami. Działania naszego kontyngentu były nazywane ofensywnymi. Jak wygląda to obecnie? W jakim zakresie uczestniczymy w potyczkach? Czy prawdą jest, że w tej chwili w samej prowincji Ghazni, w tych dystryktach i w tych bazach, w których znajdują się sojusznicze wojska w ramach kontyngentu, mamy za zadanie, cała ta operacja ma za zadanie do końca roku zmieść talibów z ich pozycji i zrobić porządek w tej prowincji?
Drugie pytanie, które chciałbym zadać, panie ministrze, dotyczy ˝tarczy Polski˝, pojęcia, które jest związane z polską innowacyjną myślą technologiczną i z polską Grupą Bumar, która przygotowuje alternatywną propozycję wobec tarczy antyrakietowej, o której rozmawiamy od wielu lat. Chciałbym zapytać, jakie są ustalenia w tym zakresie po szczycie w Chicago. Czy ewentualna koncepcja, forsowana zresztą przez niektóre media, przez niektórych ekspertów wojskowych, kosztująca w założeniu bardzo, bardzo dużo, bo mówi się o kwocie około 15 mld, warta jest, by się nad nią pochylić i spróbować podjąć w tym względzie jakieś decyzje? Dziękuję. (Oklaski)