Poseł Tomasz Piotr Nowak:

    Zobaczył pan mnie, spojrzał pan na mnie i taki wniosek pan wyciągnął, że będę nadużywał tego czasu. Nie, panie marszałku, postaram się nie nadużyć.

Poseł Tomasz Piotr Nowak:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! 3 maja 2012 r. w Koninie nadano zielonemu skwerowi, przy którym znajduje się obecnie Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa, imię Ryszarda Stachowiaka, pierwszego przewodniczącego NSZZ ˝Solidarność˝ i współtwórcy polskiej organizacji harcerskiej. Wcześniej w tym miejscu znajdował się Komitet Wojewódzki Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Akt nadania temu miejscu imienia harcmistrza Ryszarda Stachowiaka jest symbolicznym zwycięstwem tego skromnego człowieka i głębokim ukłonem konińskiego społeczeństwa w stronę swojego obywatela.

    Kim był Ryszard Stachowiak? Urodził się w 1953 r. w Luboszu, w województwie wielkopolskim. Był absolwentem Politechniki Poznańskiej. W latach 1977-1982 pracował w Hucie Aluminium Konin, gdzie w 1980 r. organizował struktury zakładowe NSZZ ˝Solidarność˝. Internowany w stanie wojennym, a następnie po raz kolejny w 1982 r. Mimo złego stanu zdrowia ponownie aresztowany w 1984 r. i osadzony na 2 miesiące w areszcie śledczym w Poznaniu. Zaangażowany w tworzenie podziemnych struktur ˝Solidarności˝, a także w działalność wydawniczą i kolportaż. W latach 1984-1987 redaktor naczelny Konińskiego Biuletynu Informacyjnego. Członek konspiracyjnego zarządu regionu ˝Solidarności˝, przewodniczący regionalnej komisji koordynacyjnej w Koninie w latach 1983-1989, członek międzyregionalnej komisji koordynacyjnej ˝Solidarności˝. W 1983 r., wspólnie z księdzem Stanisławem Waszczyńskim, organizator Biura Pomocy Charytatywnej przy parafii św. Wojciecha w Koninie. 28 maja 1984 r. został aresztowany pod zarzutem zorganizowania kolportażu podziemnych wydawnictw, był przetrzymywany w areszcie śledczym w Poznaniu, 26 lipca 1984 r. został zwolniony na mocy amnestii.

    Od 30 września 1986 r. - członek jawnej Tymczasowej Regionalnej Rady ˝Solidarności˝ w Koninie, od 22 października 1986 r. - członek Wielkopolskiej Rady ˝Solidarności˝. Od 1988 r. aktywnie uczestniczy w działaniach reaktywujących strukturę NSZZ ˝Solidarność˝ w konińskich zakładach pracy. W 1988 r. zostaje wybrany przewodniczącym Regionalnego Komitetu Organizacyjnego NSZZ ˝Solidarność˝ w Koninie, który grupował przedstawicieli jawnych komitetów założycielskich ˝Solidarności˝. Od lutego 1989 r. do lutego 1990 r. - przewodniczący Tymczasowego Zarządu Regionu NSZZ ˝Solidarność˝ w Koninie. 10 lutego 1990 r. został wybrany na honorowego przewodniczącego zarządu regionu.

    Ryszard Stachowiak był współorganizatorem, a następnie instruktorem niezależnej Polskiej Organizacji Harcerskiej w Koninie i członkiem Rady Naczelnej POH. Od 1985 r. był zaangażowany w tworzenie i rozwój struktur POH, a od grudnia 1985 r. - drużynowy gromady zuchowej w Koninie. Współautor regulaminów i instrukcji organizacyjnych POH, twórca i inicjator podjęcia przez instruktorów POH tzw. deklaracji nieszawskiej, określającej stosunek POH do jedności ruchu harcerskiego. W dniach 24-27 sierpnia 1989 r. uczestnik I Krajowego Kongresu POH we Włocławku, na którym został wybrany na przewodniczącego Rady Naczelnej POH. Ponownie został wybrany na tę funkcję podczas II kongresu POH w Koninie w listopadzie 1991 r. Od listopada 1992 r. do listopada 1994 r. - przewodniczący Sądu Harcerskiego POH.

    Wielokrotnie aresztowany, schorowany, zmarł bardzo młodo, w wieku 46 lat. Koledzy, wspominając go, podkreślają: był obciążony schorzeniami skracającymi życie. Chyba właśnie z tego powodu zadawał sobie pytanie, jakim człowiekiem być nie warto, a jakim trzeba. Oglądaliśmy jego życie, skrzyżowanie delikatności, stanowczości, odpowiedzialności moralnej i rosnącego autorytetu. Oprócz stałego myślenia o związku zainwestował część swego życia w kształtowanie wzorców postępowania młodych ludzie w niezależnym harcerstwie. Siał podstawy ludzkiej rzetelności w środowiskach nowej generacji. Nie chcąc pominąć tych, którzy tworzyli ˝Solidarność˝ i harcerstwo razem z nim, przyznać trzeba, że był wyjątkowy dla ludzi, taki dla nas pozostał.

    A dla mnie był twarzą konińskiej ˝Solidarności˝. Dziękuję bardzo. (Oklaski)