13 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji zmian zakresu obowiązywania Umowy o utworzeniu Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju, sporządzonej w Paryżu dnia 29 maja 1990 r. (druki nr 194 i 209).

Poseł Killion Munyama:

    Dziękuję.

    Panie Marszałku! Panie i Panowie Posłowie! Panie Ministrze! Wydaje mi się, że chyba zaszło jakieś nieporozumienie. Mówimy o dochodzie netto EBOR, to znaczy, że EBOR pożycza i ma z tego dochód. W związku z tym, że ma dochód, może go skierować do krajów w różnych miejscach operacji. Nie jest to kwestia, powiedzmy, operacji tylko w niektórych krajach, które nie mogą mieć tych środków, tak jak Polska czy inne kraje. Chodzi o to, że po prostu ten dochód, który ma EBOR, może być skierowany do innych krajów operacji.

    Po drugie, trzeba pamiętać o tym, że kraje członkowskie EBOR, ustanawiając bank w 1990 r., ustaliły kapitał zakładowy, który wynosił wtedy 10 mld dolarów. Każdy kraj miał po prostu własny wkład do tego kapitału. Nie jest tak, że co chwila trzeba dopłacać, tak jak tutaj usłyszałem. W związku z tym ten aspekt po prostu jest jakby niezgodny z założeniami EBOR.

    Natomiast mam pytanie do pana ministra. Ile państw do dnia dzisiejszego ratyfikowało już tę ustawę? Z tego, co wiem, byłoby dobrze, żeby do 18 maja większość krajów mogła już to ratyfikować, aby uruchomić środki dla tych właśnie krajów, które będą nowymi krajami operacji. Dziękuję bardzo.