6 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin oraz niektórych innych ustaw (druki nr 330 i 370).

Poseł Killion Munyama:

    Panie Marszałku! Panowie Ministrowie! Panie i Panowie Posłowie! Obecnie wynegocjowany kompromis polegający właśnie na przyjęciu w projekcie ustawy wyznacznika 25 lat służby jako podstawy do przyznania emerytury jest rozwiązaniem optymalnym. Nie można go jednak burzyć po prostu poszerzeniem kręgu zawodów uprzywilejowanych. Wymaga tego oczywiście sprawiedliwość społeczna i dobro państwa jako całości.

    Nasuwają się związane z tym pytania do panów ministrów. Proszę wyjaśnić Wysokiej Izbie, czy zmiana ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, jak i ustawy dotyczącej innych służb mundurowych będzie miała natychmiastowy efekt?

    Czy poszerzenie grupy mundurowych z przywilejami, tak jak proponowała opozycja na posiedzeniu Komisji Nadzwyczajnej, może dotyczyć obecnych mundurowych? Jakie byłyby konsekwencje ekonomiczno-finansowe oraz społeczne, gdyby wszystkie poprawki opozycji złożone podczas posiedzenia Komisji Nadzwyczajnej zostały przyjęte?

    Warto również zadać pytanie, skoro mówimy o tym, że szkolenia kosztują milion złotych, tak jak stwierdziła pani poseł Zuba, czy nie lepiej w takim razie, żeby ci mundurowi pracowali dłużej.

    Jednocześnie nie można polemizować z demokracją. Jeżeli demokratycznie złożone poprawki są demokratycznie odrzucone, dlaczego używa się słowa: siłowe, według pana posła Zielińskiego? Dziękuję bardzo. (Oklaski)

    (Poseł Jarosław Zieliński: Właśnie na tym to polega.)