11 punkt porządku dziennego:

Poseł Czesław Hoc:

    Panie Marszałku! Panie Ministrze! Co musi się jeszcze stać w polskiej służbie zdrowia, by Ministerstwo Zdrowia się obudziło, by rząd Platformy Obywatelskiej i PSL przejrzał na oczy? Ilu i kto jeszcze musi umrzeć na raka, by zmusić was do skutecznego działania? Kto ma wami wstrząsnąć, by rozproszyć lęk i przywrócić nadzieję cierpiącym na choroby nowotworowe? Kto ma sprawić, by opieka nad polskim pacjentem onkologicznym dorównywała standardom europejskim, by rozpoznanie raka nie było wyrokiem, by miał on pięcioletni okres przeżycia porównywalny do pacjentów Unii Europejskiej, by skrócić okres oczekiwania od momentu rozpoznania raka do zastosowania nowoczesnej chemioterapii, by zwiększyć nakłady na leczenie chorób nowotworowych? Dlaczego, panie ministrze, zabrakło wam w tak ważnej kwestii wyobraźni, kompetencji i empatii? Dlaczego, panie ministrze, w swej beztrosce i ignorancji pozostawiliście chorych na raka w wielkim cierpieniu w wielu przypadkach samym sobie?