14 punkt porządku dziennego:

Poprawione sprawozdanie Komisji Infrastruktury o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o kierujących pojazdami (druki nr 1859 i 3922).

Poseł Jerzy Szmit:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam zaszczyt przedstawić stanowisko klubu Prawo i Sprawiedliwość w sprawie zmiany ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o kierujących pojazdami.

    Ja świadomie pomyliłem numer druku zawierającego ustawę, mówiąc do państwa, dlatego że powracamy do rozwiązania, które zostało już raz odrzucone. Ponownie wprowadzacie państwo w obrót prawny, próbujecie przeprowadzić przez Sejm złe prawo, które może wyrządzić bardzo, bardzo wiele nie tyle nawet szkód, ale bardzo wiele osób może stracić życie i zdrowie przez tę ustawę, którą państwo proponujecie. (Oklaski)

    Zacznę od zasadniczego stwierdzenia.

    (Poseł Józef Lassota: Trzeba się zasłużyć...)

    Wnoszący projekt proponują złe prawo, prawo niebezpieczne, które może spowodować bardzo duże zagrożenie dla ludzkiego zdrowia, ale też życia. Czym bowiem powinno charakteryzować się dobre prawo? Po pierwsze, powinno być proste i zrozumiałe dla każdego. To prawo na pewno nie spełnia tego warunku. Po drugie, powinno być jednoznaczne. To prawo również nie spełnia tego warunku. Po trzecie, powinno być obiektywne, a więc nie powinno zależeć od oceny i woli, i postrzegania osób, które temu prawu podlegają. I w tym wypadku również można dostrzec przeciwieństwo tej zasady, bo oto przechodzący przez jezdnię ma oceniać, czy kierowca zamierza go przepuścić, ale też i kierujący ma oceniać, czy przechodzący chce przejść przez jezdnię, czy nie chce. Mamy zatem taką sytuację, kiedy pieszy, który jest bezbronny na jezdni, bo nie jest niczym chroniony, tak naprawdę będzie zastanawiał się, czy dobrze zrozumiano jego intencje. W taki sposób można dyskutować na akademickich konferencjach, ale nie w ruchu drogowym, gdzie decydują ułamki sekund i gdzie nie możemy pozwolić sobie na to, że będziemy potem dochodzić w sądach, kto miał rację. Tak, ta czy druga strona, kierujący czy przechodzący przez jezdnię, w sądach może dochodzić swoich racji, ale cóż z tego, skoro będzie wypadek i będzie osoba ranna, a może nawet zabita.

    Często padają argumenty, że musimy - i to jest słuszne - ograniczyć liczbę wypadków oraz liczbę osób, które ulegają wypadkom drogowym, przede wszystkim liczbę pieszych, bo oni są najsłabszą kategorią, ale nie można tego uczynić przepisami złego prawa. Wręcz przeciwnie, spowoduje to jeszcze większe zagrożenie. Dzisiaj możemy mówić, że to jest złe prawo, ale jest ono jednoznaczne. Na przejściu dla pieszych pieszy jest chroniony, ma pierwszeństwo i koniec, nie ma tu miejsca na dyskusje, oceny. Wielu z nas jest kierowcami i kiedy jesteśmy w ruchu, widzimy, jak często piesi nadużywają tego prawa. Musimy to brać pod uwagę, uchwalając choćby najszczytniejsze prawo, które ma osiągać najbardziej szczytne cele, jakie są jednak realia? I nie pomoże tu bardzo kosztowny program, który ma przekonywać do tego rozwiązania, bo spotykamy się z konkretnym życiem, z konkretnymi ludźmi, którzy w ułamku sekundy muszą podejmować takie czy inne decyzje.

    Wysoka Izbo! Prawo i Sprawiedliwość nie może poprzeć takiego projektu ustawy. Przypomnę, że w trakcie prac w komisji został wypracowany projekt kompromisowy, bardziej jednoznaczny, ale z niezrozumiałych względów został w trakcie prac odrzucony. Dlaczego tak się stało? Dlaczego państwo proponujecie zły projekt? Jeżeli prawnicy nie są w stanie wypracować takiego rozwiązania, które zapewnia bezpieczeństwo, ale też jest jednoznaczne i zgodne z techniką legislacyjną, to może zostawmy to w spokoju (Dzwonek), może nie ryzykujmy życiem i zdrowiem ludzi w imię tego, że musimy zmieniać prawo. Czasami zmiany, które wydają się zmianami na lepsze, są zmianami na gorsze. Dlatego też nie będziemy jako Prawo i Sprawiedliwość popierać tego projektu ustawy. Dziękuję bardzo. (Oklaski)