42 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych o uchwale Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (druki nr 3790 i 3802).

Poseł Maria Zuba:

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Tryb postępowania i procedowania nad tą ustawą jest kolejnym przykładem złego tworzenia prawa. To jest ustawa z 26 maja 2014 r. i w lipcu 2014 r. odbyło się jej pierwsze czytanie. Potem nastąpiło 11 miesięcy przerwy. Ponownie prace rozpoczęliśmy 4 czerwca tego roku. Po 6 tygodniach w bardzo galopującym tempie kończymy pracę nad tą ustawą.

    Teraz rozpatrujemy uchwałę Senatu, która zawiera 4 poprawki, przy czym chciałabym się skupić na poprawce 2., poprawce merytorycznej, dotyczącej materii, obszaru, o którym najszerzej dyskutowano zarówno na posiedzeniu podkomisji, potem komisji, jak i podczas debat plenarnych.

    Co wprowadza ta poprawka zaproponowana przez Senat? Zamienia wyraz ˝treść˝ na wyraz ˝wykładnia˝. Mam teraz pytanie, czy sąd, który może rozstrzygać w procesie wypracowywania wykładni, odnosi się do wykładni czy do treści przepisu. W związku z tym uważamy, że pierwsza wersja, w której była mowa o treści przepisu, była zapisem bardziej prawidłowym. Chciałabym, żeby pan minister jeszcze dzisiaj się do tego odniósł.

    Jednocześnie mówimy, że wprowadzając zapis ˝inne strony postępowania˝, tak naprawdę rozszerzamy możliwości korzystania z tego przepisu, obejmujemy nim inne podmioty. Rzeczywiście jest to zapis, który daje taką możliwość, daje również możliwość skorzystania z tego stowarzyszeniom. A co będzie, jeżeli powstanie stowarzyszenie na rzecz obrony dochodów budżetu państwa? Jak w tej sytuacji ono będzie stroną, tą inną stroną postępowania? Gdzie w związku z tym będzie rozstrzygnięcie i jak należałoby to w tej sytuacji rozstrzygnąć?

    Dzisiaj podczas prac na posiedzeniu Komisji Finansów Publicznych zadaliśmy panu ministrowi pytanie, czy przepis ten jest przepisem przejrzystym w ocenie pana ministra. (Dzwonek) Sam pan przyznał, że były zaniedbania na etapie procedowania. W związku z tym proszę dzisiaj to wyraźnie rozstrzygnąć.

    Kolejny zapis, który państwo wprowadzacie, stanowi, że organ rozstrzyga. Czy organ w tym momencie nie będzie stroną? Przecież to nie kto inny, tylko organ jest stroną postępowania, bo on ma wątpliwości, jak rozstrzygać, a przeciwko jego stanowisku występuje podatnik. Stąd też organ jest stroną w tym postępowaniu. Czy nie należało zostawić pierwotnego zapisu, który dawał możliwość, aby sąd był tym, który dokonuje wyboru właściwej wykładni?

    Kolejna sprawa. Są przypadki, że część urzędów skarbowych, organów podatkowych stosuje wykładnię bliską treści przepisu, natomiast w innym obszarze funkcjonowania tego samego prawa jest stosowana zupełnie odrębna wykładnia. Kto wobec tego będzie mówił, która wykładnia jest potrzebna? Czy w jednym regionie Polski w tym obszarze nadal będzie obowiązywała wykładnia części organów podatkowych, a w drugim - zupełnie inna, ale stosowana przez większość urzędów skarbowych? To jest kluczowe pytanie, nasze głosowanie uzależniamy od odpowiedzi na nie. Dziękuję. (Oklaski)