36 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej o komisyjnym projekcie ustawy o zmianie Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz Kodeksu postępowania cywilnego (druki nr 2361 i 3631).

Poseł Zofia Popiołek:

    Pani Marszałkini! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! W imieniu koła Ruch Palikota mam zaszczyt przedstawić nasze stanowisko w sprawie zmiany Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz K.p.c., druki nr 2361 i 3631.

    Przede wszystkim chciałabym bardzo podziękować pani Magdalenie Kochan za to, że problem, jakim jest ten proceder handlu dziećmi, wydobyła spod dywanu, wydobyła na powierzchnię ziemi. Często pewne zjawiska negatywne - tak jest nam łatwiej - ukrywamy. Udajemy, że czegoś nie ma, gdy coś ten problem stanowi. Dlatego te rozwiązania, które przyjęto w ustawie, które tak uszczelniają system adopcji ze wskazaniem, będziemy popierać.

    Natomiast nietrudno o dostrzeżenie pewnego paradoksu w przypadku wypowiedzi koleżanek z prawej strony. Z jednej strony mówi się li tylko o tej rodzinie, a z drugiej strony pani Bartuś mówiła o szerszym kręgu osób ze wskazaniem, czyli jest jakaś nielogiczność w tym wszystkim.

    Uważam również, że kontrola ośrodków adopcyjnych, kontrola osób wyspecjalizowanych jest ze wszech miar potrzebna. Chyba najłatwiej jest być rodzicem biologicznym, natomiast jeśli przyjmuje się jeszcze na wychowanie obce dziecko, to trzeba rzeczywiście do pewnych rzeczy dorosnąć, mieć jakieś kwalifikacje i zmierzyć się z oceną kogoś trzeciego. Nie chodzi tylko o jakieś apele, a później porzucenie itd. To zadanie nie jest łatwe. To nie jest zadanie na tydzień, na dwa tygodnie, ale na całe życie. Chodzi o związanie się z dzieckiem. Dlatego mówię, że jest to bardzo dobry projekt. Będąc w parlamencie, powinniśmy zwracać uwagę na te negatywne zjawiska, na brak podmiotowości i nie dopuszczać do tego, aby towarem stawało się dziecko, mały człowiek.

    Natomiast chciałabym się polemicznie odnieść, nie ma pani posłanki Kempy, do tego przypadku, jeżeli chodzi o tę rodzinę. Ten przypadek znam z mediów, ale mam doświadczenie osobiste, jeżeli chodzi o moją działalność społeczną. Kiedy byłam jeszcze bardzo młoda, wydawało mi się, że rodzona matka jest najlepsza, bo to jednak jest matka, że dziecko nie powinno być odbierane rodzicom. I mam straszne wyrzuty sumienia wobec pewnego chłopca. Stanęłyśmy wówczas w obronie matki. Był kurator, który zaapelował o odebranie tej matce władzy rodzicielskiej. Być może z tego chłopaka wyrósłby porządny człowiek, a tak dziecko zostało bardzo zaniedbane. W tej chwili jest to człowiek z marginesu społecznego.

    Dlatego nie chciałabym uogólniać, że pozostawienie dziecka w rodzinie jest najlepszym rozwiązaniem, bo są różne przypadki. Odebranie dziecka, zabranie dziecka rodzinie to bardzo poważna sprawa. Byłoby lepiej, gdyby asystent rodziny, który został powołany w innej ustawie, mógł się prawnie zaopiekować. Jak mówiłam, to nie jest tak, że to można uogólnić, że jest jakieś panaceum na wszystkie przypadki. Każdy przypadek jest bardzo indywidualny i nie można generalizować.

    Oczywiście popieramy ten projekt. Jeszcze raz dziękuję, pani posłanko. (Oklaski)