5 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Kultury i Środków Przekazu o senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy o opłatach abonamentowych (druki nr 3363 i 3532).

Poseł Barbara Bubula:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Przedstawiam opinię Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość na temat senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o opłatach abonamentowych, druk nr 3532.

    Wysoki Sejmie! To jest jedyna mająca szansę wejść w życie w tej kadencji inicjatywa polityków Platformy Obywatelskiej, jeśli chodzi o bolesny i niezałatwiony od ośmiu lat problem rażącej niesprawiedliwości w finansowaniu przez obywateli mediów publicznych w naszym kraju. To nie kto inny jak Donald Tusk w roku 2007 nazwał abonament ˝haraczem˝ i zniechęcał obywateli do jego płacenia, by potem pod tymi samymi rządami nasyłać komorników na tych nielicznych obywateli, którzy mieli zarejestrowane odbiorniki i którzy figurowali w systemie opłat abonamentowych, a którzy po tym wezwaniu szefa partii rządzącej i premiera zaprzestali wnoszenia opłat. Mimo obietnic partie koalicyjne nie potrafiły przez osiem lat przygotować i wprowadzić nowego systemu finansowania Telewizji Polskiej i Polskiego Radia. Nadal podstawowym źródłem finansowania publicznego są wdowi grosz i kilka procent poczuwających się do obowiązku obywateli, czyli według tego systemu - gospodarstw domowych, a także drakońskie kary nakładane głównie na starszych ludzi, którzy nie dopełnili obowiązku zgłoszenia faktu ukończenia 75. roku życia.

    W Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji zalegają setki tysięcy wniosków o umorzenie i rozłożenie na raty powstałych wskutek polityki Platformy zaległości od najbiedniejszych gospodarstw domowych. Krajowa rada od lat nie może się uporać z terminowym rozpatrzeniem wniosków, przez co do działania przystępują urzędy skarbowe i komornicy. To jest rzeczywiście krzywda i płacz tysięcy ludzi niesprawiedliwie ponoszących koszty wadliwego systemu, który nie jest powszechny, a jedynie łapie ludzi w swoistą podatkową, czyli w tym przypadku abonamentową, pułapkę. Platforma zastawiła na ludzi tę abonamentową pułapkę i złapała tych, którzy najsłabiej potrafią się bronić. Co więcej, budżet państwa, podatnicy muszą płacić co roku ciężkie miliony na samo załatwianie procedury tysięcy umorzeń i rozkładania na raty. Gdzie tu rozum i gdzie tu gospodarność?

    Senatorowie Prawa i Sprawiedliwości już trzy lata temu podjęli inicjatywę dotyczącą abolicji zaległości egzekwowanych od seniorów, przez co niepotrzebna byłaby cała krzywdząca procedura windykacji. Niestety zamiast podjąć skuteczny wysiłek stworzenia takiej ustawy abolicyjnej, politycy Platformy w Senacie odrzucili projekt naszych senatorów, zastępując go namiastką w postaci obecnie rozpatrywanego projektu. Trzeba sobie powiedzieć szczerze i otwarcie, że gdyby nie ówczesna inicjatywa senatorów opozycyjnych, prawdopodobnie w ogóle nie byłoby tego projektu ustawy.

    Tak więc niniejszy projekt można określić angielskim powiedzeniem: too little, too late. Za mało i za późno. Dlaczego dopiero po ośmiu latach? Dlaczego tylko od momentu wejścia w życie ustawy? A co z zaległościami? A co z całym systemem finansowania mediów publicznych? Niestety już wiadomo, że liczne obietnice polityków rządzącej Platformy i ministrów rządu w sprawie wprowadzenia sprawiedliwego systemu finansowania Polskiego Radia i Telewizji Polskiej nie zostaną spełnione do końca ich niesławnych rządów. Nie ma już ministra Boniego, który obiecywał przed kilku laty nową ustawę. Nie ma już ministra Zdrojewskiego, który przez kolejne miesiące obiecywał załatwienie tej sprawy. Ta góra, żeby nie powiedzieć: kamieni kupa, obietnic składanych przez lata zrodziła mysz w postaci potrzebnej, ale niewielkiej zmiany. Zdaję sobie sprawę z tego, że dotyczy to ważnej i licznej grupy społecznej i że krzywda jest wielka. Niestety trzeba też oczywiście mieć świadomość tego, że jest to tylko drobna część, jeśli chodzi o rozwiązanie wielkiego problemu.

    Oczywiście nie sposób nie poprzeć tego projektu, bo przynosi on jednak ulgę siedemdziesięciopięciolatkom. Od chwili obecnej nie będą oni musieli chodzić i zgłaszać faktu uzyskania prawa do zwolnień abonamentowych.

    Ale problem niesprawiedliwości w systemie opłat abonamentowych pozostaje. Niestety będzie się z nim musiał uporać nowy Sejm i nowy rząd. Nowoczesne państwo, które nie potrafi zapewnić środków publicznych, sprawiedliwie pobieranych, na dobre funkcjonowanie swych narodowych mediów, pozbawia się w znacznej części swej suwerenności. Jesteśmy jednym z tych krajów, w których poziom finansowania mediów publicznych ze środków publicznych jest najniższy. To kwota kilkadziesiąt razy mniejsza w stosunku do PKB niż w większości liczących się krajów europejskich. Trzeba oczywiście zbudować szerokie porozumienie społeczne wokół dobrego finansowania mediów, zamiast takiego działania, jakie charakteryzowało 8-letnie rządy Platformy, kiedy TVP doszła do dna komercjalizacji i upartyjnienia, a za niepłacenie abonamentu komornicy ścigają głównie najbiedniejszych. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)