57 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych (druki nr 3574 i 3637).

Poseł Sprawozdawca Paweł Arndt:

    Bardzo dziękuję.

    Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! W imieniu Komisji Finansów Publicznych chciałbym przedstawić sprawozdanie z prac nad poselskim projektem ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych.

    Pierwsze czytanie tego projektu odbyło się 8 lipca, a więc dwa dni temu. Na tym samym posiedzeniu komisja rozpatrzyła ten projekt i przyjęła sprawozdanie. Sprawozdanie jest stosunkowo krótkie, proste. Projekt ustawy też nie budził emocji. Nie wprowadzono do niego właściwie żadnych poprawek poza tymi, które zasugerowało Biuro Legislacyjne, więc są to jedynie drobne poprawki redakcyjne czy legislacyjne. Ponieważ jednak pierwsze czytanie projektu odbyło się na posiedzeniu komisji, chciałbym kilka zdań na temat tego projektu powiedzieć.

    Wszystko zaczęło się właściwie w roku 2014, kiedy to Eurostat włączył Bankowy Fundusz Gwarancyjny do sektora instytucji rządowych i samorządowych. W ślad za tym Główny Urząd Statystyczny dokonał również włączenia, reklasyfikacji BFG do tego sektora i tym samym, począwszy od 2014 r., wynik finansowy Bankowego Funduszu Gwarancyjnego determinuje stan sektora instytucji rządowych i samorządowych.

    Państwo z pewnością pamiętają, że w 2013 r. wprowadziliśmy w Wysokiej Izbie stabilizującą regułę wydatkową. To jest ważna kwestia, ponieważ ta reguła określa maksymalną kwotę wydatków prawie całego sektora instytucji rządowych i samorządowych. Jej głównym celem jest ustabilizowanie finansów publicznych. Aby to się stało, należy włączyć Bankowy Fundusz Gwarancyjny do sektora czy do grupy podmiotów objętych stabilizującą regułą wydatkową.

    Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że wypłaty gwarantowanych środków z BFG stanowią ryzyko dla stabilności finansów publicznych, mogą być znaczne i niestety są nieprzewidywalne, o czym przekonaliśmy się w roku 2014, kiedy to zawieszona została działalność dwóch SKOK-ów: SKOK Wołomin i SKOK Wspólnota. W efekcie zaistniała konieczność wypłaty środków gwarantowanych na łączną kwotę ponad 3200 mln zł. Ryzyko zawieszenia działalności kolejnego SKOK jest niestety nadal wysokie, a zatem jest to znaczący argument przemawiający za tym, żeby objąć BFG regułą.

    Wymaga to dwóch zdań. Po pierwsze, tak jak zaproponowaliśmy w projekcie, konieczne jest dostosowanie brzmienia art. 112aa ust. 1 ustawy o finansach publicznych poprzez literalne wskazanie, że BFG należy do jednostek objętych regułą. Po drugie, konieczne jest techniczne uwzględnienie tego faktu w kwocie wydatków. Ponieważ kwota wydatków na każdy kolejny rok wyznaczana jest na bazie kwoty wydatków na rok poprzedni, proponuje się po prostu dodać do kwoty wydatków z zeszłego roku wydatki Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.

    W związku z tym, że BFG włączono do sektora od 2014 r., proponuje się wykorzystać wydatki BFG przedstawione w sprawozdaniu za rok 2014, a następnie odpowiednio je skorygować zgodnie z procedurą opisaną w ustawie o finansach publicznych. W ten sposób uzyskamy odpowiedni punkt startowy do zastosowania reguły na rok 2016. Sama reguła oczywiście się nie zmieni, ale jej zakres będzie odpowiednio szerszy.

    Należy także podkreślić, że projektowana zmiana nie skutkuje żadnymi dodatkowymi obciążeniami dla budżetu państwa i jednostek samorządu terytorialnego, tym samym nie skutkuje podwyższeniem danin publicznych. Jej celem jest uspójnienie naszej reguły, uszczelnienie naszych przepisów i ogólnie zapewnienie, że nasze finanse publiczne będą stabilne. To wszystko, co chciałem powiedzieć.

    Pani Marszałek! Wysoka Izbo! W imieniu Komisji Finansów Publicznych proszę o przyjęcie sprawozdania.