39 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o przedsiębiorstwie społecznym i wspieraniu podmiotów ekonomii społecznej (druk nr 3521).

Poseł Zofia Popiołek:

    Pani Marszałkini! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! W imieniu Koła Poselskiego Ruch Palikota mam zaszczyt przedstawić nasze stanowisko w sprawie poselskiego projektu ustawy o przedsiębiorstwie społecznym i wspieraniu podmiotów ekonomii społecznej, druk nr 3521.

    Mam tylko jedno pytanie: Dlaczego tak późno? Dotychczas nasza polityka społeczna to była polityka zasiłkowa. Nie widzę żadnego niebezpieczeństwa w dopracowywaniu tego projektu prawnego. Natomiast, jak mówię - to nie chodzi o rządy Platformy, od 20 lat taką politykę mamy - największe spustoszenie ta polityka spowodowała w mentalności społecznej, po tym, jak ludzie się przystosowali do tego, by omijać to prawo: nie podejmuję zatrudnienia, pracuję gdzieś tam na czarno, bo tracę coś tam. I dlatego, jak to określił Piotr Walkowski, myśl głównie o przełożeniu wajchy powinna nam przyświecać przez te 20 lat. My żeśmy wychowali społeczeństwo, całe pokolenie, które w bardzo sprytny sposób przystosowało się do tego, co im Wysoka Izba, nie tylko w tej kadencji, ale już od wielu kadencji, fundowała. Jako że wiadomo, że się nie utrzymam z jakiejś tam pracy dorywczej, to sobie będę dorabiała dzięki pomocy społecznej. Jako że nie dostanę mieszkania czy czegoś inaczej, jak tylko będąc ubogim, z dochodami do odpowiedniej kwoty, to nie ujawniam dochodów. I w rezultacie w tym państwie najgorzej się żyje ludziom, którzy są rzetelni i uczciwi, a mają małe emerytury, małe pensyjki. Uważam, że to czas najwyższy i że dobrze, że wreszcie ten projekt jest. A czego się obawiam? Tego, że znów się zabiorą za to teoretycy. Pan poseł Tomaszewski mówił o konsultacjach. Z kim to konsultować? Najlepiej byłoby to skonsultować z bezrobotnymi, z tymi, których chce się przyciągnąć do tych przedsiębiorstw społecznych. A wiedzy, tak jak w Sejmie, o tych problemach, o tych zjawiskach negatywnych za dużej nie ma. W statystykach ujmuje się bezrobocie, a ilu jest takich bezrobotnych, którzy są zarejestrowani jako bezrobotni tylko po to, żeby mieć ubezpieczenie społeczne, bo inaczej się nie da wyżyć, trzeba sobie zarobić trochę. Nie ma prostych rozwiązań. A to są zaległości z 20 lat. Do tej pory byłam praktykiem. Ja poza pracą zawodową działałam i działam nadal społecznie, bo jestem w radzie dzielnicy, jednostce pomocniczej, chyba jako jedyna posłanka. A jaką mam satysfakcję, kiedy chłopak, który ma maturę, ale podjął pracę w MPO, w przedsiębiorstwie oczyszczania miasta, rzucał papierosy, jak je palił, a w tej chwili, gdy sprząta, zwraca kolegom uwagę, że tak nie wolno. Ale to jest praca organiczna, praca u podstaw, i to nie poprzez ekspertów, instytucje, bo to jest sformalizowane. Jak mówię, mentalność społeczną naprawić jest bardzo trudno. Innego wyjścia nie ma, tylko trzeba tę wajchę rzeczywiście przestawić, bo w końcu będziemy mieć więcej zasiłkobiorców niż tych, którzy pracują na zasiłki. Wierzę w ludzi, ale i wierzę w to, że taki niedobry system, że się daje za darmo, rozdaje się, jeszcze z PRL przejęty spowodował bardzo wiele złego. A przecież, żeby tu żyć, trzeba to naprawiać. Oczywiście jesteśmy za pracami nad tą ustawą. Dziękuję bardzo. (Oklaski)