2 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Infrastruktury oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej o komisyjnym projekcie ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i ustawy Prawo budowlane (druki nr 2964 i 3640).

Poseł Anna Paluch:

    Dziękuję bardzo.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam pytanie do pana ministra w nawiązaniu do pozytywnej opinii rządu co do przedstawionych zmian, a w szczególności w nawiązaniu do kwestii, którą już poruszałam w wystąpieniu klubowym, mianowicie symultanicznej zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

    Panie ministrze, no tak to jest: z uporem godnym lepszej sprawy zdołowaliście urbanistów, znosząc ich organizację zawodową, korporację zawodową, ale nie można tak kompletnie lekceważyć zasad planowania przestrzennego. Przecież jest jasne, że w Polsce planowanie przestrzenne to proces dwuetapowy: w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego zawiera się ogólne zapisy dotyczące kształtowania polityki przestrzennej, to powinien być dokument spójny i zwarty, który uwzględnia wzajemne zależności i oddziaływanie na siebie różnych czynników, które kształtują zagospodarowanie przestrzenne dla konkretnego terenu, i dopiero na podstawie tych ustaleń sporządza się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który ma rangę prawa miejscowego i formułuje szczegółowe wskazania odnośnie do gospodarowania przestrzenią właśnie na podstawie studium uwarunkowań. A więc ta cała proteza, którą żeście tutaj wymyślili, po prostu podważa istotę (Dzwonek) naszego systemu planowania przestrzennego. To pierwsze pytanie.

    I drugie pytanie: Dlaczego żeście się uparli, żeby na pięć i pół roku konserwować status quo, które jest po prostu jedną wielką patologią? Art. 4 ust. 2 stanowi, że po upływie trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie wstrzymuje się postępowań, a postępowania wszczęte się umarza - dwa i pół roku do 1 stycznia 2017 r. - i jeszcze dajecie trzy lata dodatkowego terminu. Dlaczego uparliście się psuć wszystkie zasady państwa prawa w odniesieniu do lokalizacji elektrowni wiatrowych?