2 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Infrastruktury oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej o komisyjnym projekcie ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i ustawy Prawo budowlane (druki nr 2964 i 3640).

Poseł Zbyszek Zaborowski:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W imieniu Klubu Poselskiego Sojuszu Lewicy Demokratycznej mam zaszczyt przedstawić stanowisko w sprawie sprawozdania Komisji Infrastruktury oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej o komisyjnym projekcie ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i ustawy Prawo budowlane, które zostało paniom i panom posłom dostarczone w druku nr 3640.

    Nowelizacja ustawy Prawo budowlane i ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wynika z pewnych obaw i protestów mieszkańców dotyczących lokalizacji dużych farm wiatrowych, często zbyt blisko siedzib ludzkich, bez uwzględnienia zmian w planie zagospodarowania przestrzennego. Te protesty siłą rzeczy oddziałują na opinię publiczną, jak również spowodowały złożenie komisyjnego projektu ustawy. Nie ulega wątpliwości, że uregulowanie kwestii lokalizacji i w konsekwencji procesu budowlanego związanego z dużymi instalacjami wiatrowymi jest potrzebne.

    Natomiast mój klub ma wątpliwości co do tego, czy granica ustalona w projekcie ustawy, 40 kW, jest właściwą granicą, ponieważ obejmuje wyłącznie mikroinstalacje. Obawiamy się, że ustalenie takiej granicy spowoduje spowolnienie rozwoju odnawialnych źródeł energii. Tu nie chodzi przede wszystkim o farmy wiatrowe, tylko tu chodzi o małe instalacje, które produkują niewielkie ilości energii elektrycznej z różnych źródeł, bo obawiam się, że walcząc z tymi wielkimi wiatrakami, przy okazji wylejemy dziecko z kąpielą.

    Mój klub proponuje rozważyć dwie poprawki do projektu ustawy. Pierwsza z nich mówi o tym, że lokalizacja obiektów służących wytwarzaniu energii z odnawialnych źródeł energii o mocy zainstalowanej przekraczającej 1 MW może nastąpić wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego co najmniej obszar lokalizacji obiektów i obszar oddziaływania, o którym mowa w art. 10 ust. 2b.

    Druga poprawka. W art. 64 dodaje się ust. 3 i 4. Ust. 3: W przypadku planowanej budowy mikroinstalacji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii oraz obiektów służących wytwarzaniu energii z odnawialnych źródeł energii o mocy zainstalowanej przekraczającej 1 MW wniosek o ustalenie warunków zabudowy powinien zawierać określenie planowanego rodzaju i mocy instalacji oraz poszczególnych obiektów. Ust. 4: Wniosek o ustalenie warunków zabudowy przewidujący lokalizację instalacji, o których mowa w art. 10 ust. 2c, z wyłączeniem mikroinstalacji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, sporządza się dla terenu położonego na obszarze obejmującym co najmniej granice stref ochronnych tych instalacji związanych z ograniczeniami w zabudowie, zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu oraz występowaniem oddziaływania tych instalacji na środowisko.

    To są te konsekwencje. Wydaje nam się, że jeżeli obejmujemy obowiązkiem ustalania planów zagospodarowania przestrzennego małe instalacje, to siłą rzeczy zmiana najpierw studium, a potem planu zagospodarowania przestrzennego dla dużych obiektów będzie oczywiście dla gminy opłacalna, natomiast w przypadku pojedynczych instalacji może się okazać, że zmiana planu zagospodarowania przestrzennego będzie trwała długo i będzie dokonywana niejako przy okazji większych zmian. A więc siłą rzeczy czas będzie biegł, a małe instalacje z odnawialnych źródeł energii nie będą się rozwijać. Wydaje nam się, że w przypadku takich małych instalacji wystarczą jednak przepisy dotyczące warunków zabudowy.

    Mój klub będzie głosował w zależności od sposobu rozpatrzenia poprawek zgłoszonych przez klub Polskiego Stronnictwa Ludowego i Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Dziękuję bardzo.