Poseł Anna Fotyga:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Wczoraj odbyliśmy długą debatę nad exposé prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska i nad złożonym przez niego wnioskiem o wotum zaufania dla Rady Ministrów. W trakcie tej debaty w swoim wystąpieniu były przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych, pan poseł Andrzej Halicki, zamiast na przedmiocie był łaskaw skupić się na polityce zagranicznej śp. prezydenta i rządu Prawa i Sprawiedliwości. W swoim wystąpieniu posłużył się przy tym nieprawdą i niekompetentną interpretacją przepisów konstytucji odnoszących się do kompetencji centralnych organów państwa w przedmiocie polityki zagranicznej. Szczególnie odnosi się to do art. 133 ust. 3, art. 126 ust. 2 i art. 146 ust. 1, 2 i 4. Interpretacji tych przepisów dokonał również Trybunał Konstytucyjny w swoim postanowieniu z 20 maja 2009 r., kiedy to orzekł, że jeżeli prezydent Rzeczypospolitej wyrazi taką wolę, to może kierować polską delegacją, stać na czele polskiej delegacji podczas wydarzeń międzynarodowych.

    To orzeczenie, to postanowienie trybunału dotyczyło uczestnictwa w posiedzeniu Rady Europejskiej. Można je jednak przenieść, jeśli chodzi o rozumienie przepisów konstytucji, na takie wydarzenia, jak konsultacje w formule Trójkąta Weimarskiego.

    Nieprawda, którą zastosował pan poseł, czy kłamstwo, które zastosował pan poseł Andrzej Halicki, odnosi się do stwierdzenia, że zaniechano konsultacji w trybie Trójkąta Weimarskiego w czasie, kiedy prezydenturę pełnił Lech Kaczyński i urzędował rząd Prawa i Sprawiedliwości. Otóż odbyło się na terenie Niemiec posiedzenie przedstawicieli Trójkąta Weimarskiego, w którym uczestniczył prezydent Lech Kaczyński. To, że media, zwłaszcza przy okazji ostatnich wydarzeń i spotkania przedstawicieli Trójkąta Weimarskiego w Warszawie, propagowały zupełnie inną ideę, jest w tej sprawie bezprzedmiotowe. Pan poseł wygłaszał nieprawdę, co jest szczególnie dziwne w przypadku osoby, która pełniła znaczącą funkcję w polityce zagranicznej państwa jako przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych.

    Jeśli chodzi o interpretację przepisów konstytucji, dotyczy to przede wszystkim wydarzenia, w którym odwołane zostało spotkanie Trójkąta Weimarskiego w lipcu 2006 r. Otóż bieg wydarzeń był następujący. Chory prezydent uzgodnił z ówczesnym prezesem Rady Ministrów pan Kazimierzem Marcinkiewiczem, że to on będzie reprezentował Rzeczpospolitą Polską na spotkaniu Trójkąta Weimarskiego w Niemczech. To było postępowanie w pełni zgodne z zapisami zawartymi w polskiej konstytucji, a zwłaszcza z wymienionymi przeze mnie artykułami konstytucji. Pan prezydent Jacques Chirac i pani kanclerz Angela Merkel popełnili niezręczność dyplomatyczną, ingerując w wewnętrzny porządek konstytucyjny w Polsce i nie zgadzając się na spotkanie, w którym miałby uczestniczyć zamiast polskiego prezydenta polski premier, który zgodnie z zapisami konstytucji i zgodnie z późniejszym postanowieniem Trybunału Konstytucyjnego miał, podobnie jak prezydent, kompetencje w dziedzinie polityki zagranicznej, a jeśli chodzi o stronę merytoryczną, miał wręcz większą rolę w tym zakresie.

    Dlatego też uważam, że wystąpienie pana posła Halickiego było niegodziwe, nierozsądne, było krytyką tragicznie zmarłej głowy państwa, i sądzę, że ta sprawa powinna znaleźć swój finał w komisji etyki. (Oklaski)