22 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Zdrowia o:
- rządowym projekcie ustawy o leczeniu niepłodności,
- poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów
(druki nr 3245, 608 i 3470).

Poseł Łukasz Krupa:

    Dziękuję.

    Pani Marszałkini! Wysoka Izbo! Moja przedmówczyni, poseł Marzena Wróbel, w szyderczym tonie przytaczała terminologię, która jest zawarta w projekcie ustawy.

    (Poseł Marzena Wróbel: Nie szyderczym, tylko krytycznym, a to jest różnica.)

    W moim przekonaniu ten ton był szyderczy. Często prawa strona sceny politycznej, mówiąc o sprawach światopoglądowych, które rzeczywiście w Polsce budzą wiele emocji, zwłaszcza politycznych, bo wśród obywateli są one dużo mniejsze, odnosi się do wiary, do religii, do wartości chrześcijańskich. W Polsce, według danych, 90% obywateli określa się mianem katolików, przyznaje się do tego wyznania, do bycia członkami Kościoła katolickiego. Jeśli chodzi o metodę in vitro, 70% z tych 90% obywateli w Polsce mówi ˝tak˝ - zarówno dla dostępności tej metody dla osób, które nie mogą mieć dzieci i przez ponad 12 miesięcy leczą bezpłodność, mają stwierdzoną bezpłodność, której wyleczyć się nie da, jak i dla tego, aby państwo tę metodę finansowało czy współfinansowało. Oczywiście, że sprawy światopoglądowe zawsze budzą kontrowersje, budzą emocje. W oparciu o nie najprościej jest uprawiać politykę, ale niepłodność nie zna barw politycznych. Na pewno wszyscy posłowie na tej sali, zarówno z lewej strony politycznej, jak i z prawej, znają takich rodziców, którzy nie mieli innego wyboru i we własnym sumieniu rozstrzygnęli kwestię tego, czy mogą mieć dzieci poczęte metodą in vitro, bo nie było innej, biologicznej metody.

    Nikt nikomu nie zagląda do metryk, nikt nikomu nie zagląda do łóżek, nikt nikomu nie zagląda do akt medycznych, ale nie można uprawiać hipokryzji i nie można wcielać się w rolę kogoś, kto będzie decydował za obywateli, czy mogą, czy nie mogą korzystać z dostępnych na miarę XXI w. rozwiązań, które daje medycyna. Państwo nie jest od tego, żeby zakazywać korzystania z dobrodziejstw nauki, tym bardziej że w większości krajów europejskich, właściwie prawie we wszystkich taka metoda jest dopuszczalna. Nie uprawiajcie hipokryzji politycznej, że chcecie u nas zabronić stosowania tej metody, podczas gdy w krajach sąsiednich można przeprowadzić zapłodnienie in vitro. Pomijam już kwestię tego, że od siedmiu lat czekamy na te regulacje prawne. Bardzo dobrze, że wreszcie na koniec drugiej kadencji Platforma Obywatelska zdecydowała się przedstawić projekt, który jest, w moim przekonaniu, projektem umiarkowanym, który jest projektem kompromisu. W niektórych krajach europejskich jest bardziej liberalne podejście, jeżeli chodzi o liczbę zarodków, które mogą być mrożone. Dochodzą takie kwestie, jak mrożenie zarodków z przyczyn społecznych. Oczywiście jest to kwestia kontrowersyjna, ale niektóre kraje takie rozwiązania dopuszczają. Ten projekt jest, jak się wydaje, projektem kompromisowym, projektem na miarę naszego społeczeństwa, na miarę tego, co te 70% społeczeństwa jest w stanie zaakceptować.

    Nikt poprzez ten projekt nie zamierza nikogo zmuszać do stosowania metody in vitro, ale daje tę możliwość i narzędzia wsparcia finansowego w tej kwestii, daje obywatelom możliwość samodecydowania o sobie. Tylko tyle i aż tyle. Dlatego bardzo się cieszę, że jesteśmy dzisiaj już w trakcie drugiego czytania i że jest szansa na to, by ten projekt został zrealizowany. Bo kiedy rozpoczęły się prace podkomisji, kiedy widziałem, co działo się podczas posiedzeń podkomisji, a później na posiedzeniach komisji, to miałem poważne wątpliwości, czy zdążymy w tej kadencji przeprowadzić ten projekt przez procedurę legislacyjną, przegłosować. Dzisiaj wydaje się, że się uda, chociaż już słyszę, że zgłaszane są poprawki przez przedstawicieli prawej strony sceny politycznej, która znowu wywraca ten projekt do góry nogami. Dzisiaj o godz. 18 usiądziemy nad nim na posiedzeniu komisji i po raz kolejny będziemy dyskutować na te same tematy, po raz kolejny Prawo i Sprawiedliwość będzie próbowało zablokować dobre, proobywatelskie rozwiązania, które ten projekt zawiera. Dlatego jako poseł niezrzeszony popieram ten projekt. Apeluję do posłów Prawa i Sprawiedliwości, żeby już nie blokowali tego. Zakończmy procedowanie nad tym projektem, prace nad nim i dajmy obywatelom samodecydować o sobie w kwestii macierzyństwa. Dziękuję bardzo.