16 punkt porządku dziennego:

Poseł John Abraham Godson:

    Szanowna Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoki Sejmie! Bardzo się cieszę, że mogę uczestniczyć w dzisiejszej debacie. Pamiętam, że kiedy cztery czy pięć lat temu pierwszy raz słuchałem wypowiedzi czy exposé pana ministra spraw zagranicznych, nie było mowy w ogóle o Afryce, nic nie było o niej mówione. Dzisiaj, można powiedzieć, dużo się dzieje i wiele się zmieniło. Chociażby w ostatnich latach widzimy aktywność, jeżeli chodzi o rządowe wizyty w Afryce, program Go Africa czy ożywienie w relacjach gospodarczych polsko-afrykańskich.

    Często Afryka jest traktowana jako kontynent problemów, jest traktowana jako kontynent wyzwania. Może dlatego, że jak tutaj patrzymy na Afrykę, myślimy, że Afryka to kraj, ale Afryka to kontynent, Afryka to 54 kraje. Dlaczego więc Afryka? Bardzo się cieszę, że w ostatnich latach wiele się zmieniło, ale pamiętajmy, czemu, z jakich powodów właśnie powinniśmy się zaangażować w Afryce, szczególnie kiedy patrzymy na inne kraje i ich zaangażowanie w Afryce, na to, jakie korzyści z tego mają. Przypomnę, że siedem z dziesięciu najszybciej rozwijających się krajów na świecie znajduje się właśnie w Afryce. To jest kontynent, który ma ponad miliard ludzi, a więc jest to rynek zbytu. To jest młody kontynent, średni wiek ludzi to 18-19 lat. To jest kontynent, gdzie wszystko po prostu jest potrzebne - wszystko. Poza tym jest sprzyjająca atmosfera w Afryce dla Polski i Polaków.

    Bardzo się cieszę, że celem polskiej polityki zagranicznej jest członkostwo w Radzie Bezpieczeństwa ONZ. Panie ministrze, bez Afryki to się nie stanie. A więc też dlatego jest bardzo ważne to, aby budować partnerskie i dobre relacje z krajami afrykańskimi. I chcę powiedzieć, że mamy do tego okazję historyczną, gdyż po raz pierwszy w historii Polski mamy dwóch parlamentarzystów afrykańskiego pochodzenia. Uważam, że to jest mało wykorzystywane w promocji Polski i polskiej współpracy z krajami afrykańskimi.

    Jakie są wyzwania? Mówimy o tych wszystkich osiągnięciach, ale nadal przed nami są wyzwania. Pierwsze wyzwanie to brak infrastruktury konsularnej oraz w ogóle wyzwanie co do personelu. W Afryce Subsaharyjskiej mamy - teraz będzie jeszcze Senegal - 5 konsulatów. To jest za mało, to jest zdecydowanie za mało. Do niedawno w Abudży był jeden konsul, który obsługiwał 300 mln osób. To jest niewystarczające.

    Po drugie, wydaje się, że jest restrykcyjny reżim wizowy, a to dziwi, szczególnie jeżeli chodzi o przedsiębiorców, bo mówimy tutaj o ludziach, którzy mają pieniądze, chcieliby inwestować, szukają partnerów. W ostatnim czasie były zaproszeni goście np. z Ruandy, a ja miesiąc temu wróciłem z Ruandy i pamiętam, że właśnie jedna osoba narzekała, iż na 40 przedsiębiorców, którzy chcieli uczestniczyć w kongresie, tylko jeden dostał wizę. Uważam, że to nie powinno mieć miejsca. Kolejnym problemem tych przedsiębiorców, jak mówią, jest sprawa podwójnego opodatkowania. Myślę, że we współpracy z ministrem gospodarki trzeba tę sprawę rozwiązać.

    Ostatnia sprawa to brak gwarancji finansowych i kredytowych. Polskie firmy wygrywają kontrakty w Afryce. Podam tu przykład: jedna z polskich firm w 2010 r. wygrała kontrakt na budowę elektrowni o wartości 4 mld dolarów, ale nie doszło do jego sfinalizowania, bo nie było finansowania, nie było gwarancji kredytowych. Możemy co roku spotykać się na różnych kongresach i mówić, jak jest fajnie, ale myślę, że to jest czas, abyśmy rozwiązywali te konkretne problemy, które dotyczą naszych przedsiębiorców. Oczywiście pan jest ministrem spraw zagranicznych, ale uważam, że te sprawy trzeba rozwiązywać we współpracy z Ministerstwem Gospodarki. Dziękuję bardzo. (Oklaski)