17, 18, 19 i 20 punkt porządku dziennego:

  17. Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o leczeniu niepłodności (druk nr 3245).
  18. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (druk nr 608).
  19. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o ochronie genomu ludzkiego i embrionu ludzkiego oraz zmianie niektórych innych ustaw (druk nr 1107).
  20. Pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o świadomym rodzicielstwie (druk nr 1122).

Minister Zdrowia Bartosz Arłukowicz:

    Szanowna Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Oczywiście na wszystkie te pytania, na które możliwe jest udzielenie odpowiedzi, odpowiemy także na piśmie, ponieważ, jak widać w debacie, nie wszyscy rozumieją odpowiedzi, w związku z tym napiszemy tak, aby wszyscy ci, którzy mieli kłopot ze zrozumieniem nowoczesnych metod leczenia, sposobów ochrony zarodka, mogli to przyjąć w formie pisanej.

    Na te wszystkie pytania, które tu padały, o zarodki, o ich niszczenie, zabijanie, mordowanie, mam dla państwa jedną odpowiedź: gdybyście przeczytali ustawę...

    (Poseł Elżbieta Rafalska: Nikt nie mówił o mordowaniu.)

    (Głos z sali: Jakie mordowanie?)

    ...to wiedzielibyście państwo, że w tej ustawie zakazujemy niszczenia zarodków, tyle w tej sprawie.

    (Poseł Barbara Bubula: Nieprawda!)

    Pan poseł pytał o sposoby certyfikacji. Zapraszam, panie pośle, do przeczytania projektów rozporządzeń, które są załączone do dokumentów parlamentarnych, do ustawy. Opisujemy tam bardzo wyraźnie, jakie wymogi muszą spełniać centra leczenia niepłodności, ośrodki zajmujące się in vitro, banki. Certyfikacja będzie polegała na kontroli przy rejestracji, czy wszystkie wymogi techniczne, infrastrukturalne, sprzętowe, kadrowe są spełnione. Te ośrodki będą podlegały kontroli nie rzadziej niż raz na 2 lata, chyba że będą działania niepożądane, wtedy natychmiast wkracza kontrola.

    Padały pytania dotyczące tego, czemu 90 lat ma być przechowywana dokumentacja w archiwum. Zdajemy sobie sprawę z tego, że w innych państwach są przepisy, które zakładają krótszy okres, ale zadbaliśmy o to, aby dokumentacja była dostępna przez cały przeciętny czas życia dawców i dziecka urodzonego dzięki metodzie in vitro, stąd ten okres jest wydłużony. 20 lat odnosi się do czasu, w którym rodzice mają prawo do implantacji swojego zarodka, a jeśli ten zarodek nie zostanie w tym czasie implantowany, zostanie przekazany do adopcji.

    Pani poseł Sobecka zadawała bardzo precyzyjne pytania. Oczywiście odpowiemy na nie. Nie ma już pani poseł.

    (Głos z sali: Prosiła o odpowiedzi na piśmie.)

    Odpowiemy oczywiście na te pytania. Gratulacje dla autorów. Bardzo merytoryczne, profesjonalne, o choroby mitochondrialne, gratuluję.

    Co do naprotechnologii, drodzy państwo, to nie jest żadna technologia, tylko to jest sposób planowania, zgodny z nauką Kościoła katolickiego, nikt tego nie neguje. Trudno to nazwać technologią medyczną. Trzeba powiedzieć jasno, nie jest to żadna technologia i mam nadzieję, że pan poseł Dziedziczak o tym wie, jest młodym, wykształconym politykiem i jestem przekonany, że to rozumie. Rozumiem, że zadaje to pytanie, aby wytłumaczyć to kolegom. Nie jest to żadna technologia, jest to pewien sposób rozumienia planowania rodziny, sposób prowadzenia diagnostyki, dbania o zdrowie kobiety i nikt tego w Polsce nie zabrania, aczkolwiek nie jest to żaden sposób leczenia niepłodności, tylko jeden ze sposobów planowania rodziny. Zresztą jeśli pan poseł zechciałby sprawdzić w bazach medycznych, profesjonalnych, eksperckich bazach medycznych, ile materiałów mamy na temat leczenia niepłodności, a ile z nich mówi o naprotechnologii, to tak naprawdę o naprotechnologii mówi kilka, zaś o metodach leczenia niepłodności, takich profesjonalnych technologiach medycznych, znajdziemy powyżej 30 tys. różnych publikacji, a więc skala mówi sama za siebie.

    (Poseł Jan Dziedziczak: Prosiłbym o odpowiedź na piśmie.)

    Oczywiście przestawię to panu posłowi na piśmie, żeby pan poseł nie musiał czynić takich kroków, jak musiał czynić teraz, czyli składać projekt ustawy, w którym planuje pan zamykanie ludzi do więzienia, potem go chyłkiem wycofywać, żeby przedstawić projekt ustawy, który znowu mówi o więzieniu, a teraz składać poprawkę do tego, która będzie mówiła o pozbawianiu prawa wykonywania zawodu. Dosyć karkołomne polityczne przepychanki, ale to państwa sprawa. Myślę, że Polacy doskonale wiedzą, jaka jest intencja tego wszystkiego, o czym państwo tutaj mówiliście.

    Na wszystkie pytania odpowiemy, zaś jeśli będą dodatkowe pytania, kiedy moi koledzy będą jeszcze zabierali głos, jestem do państwa pełnej dyspozycji.

    Najwyższy czas temat in vitro w Polsce zamknąć dobrą, profesjonalną, nowoczesną, europejską ustawą, która ludzi nie karze więzieniem, a sprawia, że mogą mieć dzieci, jeśli medycyna na to pozwala. Bardzo dziękuję. (Oklaski)

    (Głos z sali: Ale rządowy projekt...)

    (Głos z sali: 5 lat więzienia.)