12 punkt porządku dziennego:

Pierwsze czytanie senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy (druk nr 3195).

Poseł Jacek Sasin:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zaprezentuję w imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość stanowisko wobec senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, to jest druk nr 3195, dotyczy to dekretu warszawskiego z października 1945 r., tzw. dekretu Bieruta.

    Zapisy tego dekretu rzeczywiście dzisiaj powodują ogromne perturbacje dla Warszawy. Powoduje on, że wiele nieruchomości warszawskich zwrócono osobom, które często nie miały do nich żadnego prawa, nie były rzeczywistymi spadkobiercami osób, które te nieruchomości utraciły. W dużej liczbie nieruchomości skutki tego dekretu hamują możliwość dysponowania nieruchomościami przez samorząd warszawski. Są to skutki dla substancji miejskiej, powodujące, że nie można inwestować w tę nieruchomość, i dla samych mieszkańców, zainteresowanych chociażby wykupem swoich lokali mieszkalnych, co zastałe roszczenia czynią niemożliwym.

    Rozwiązania zaproponowane w tej ustawie mogą przyczynić się do przynajmniej częściowego złagodzenia tych spraw, o których mówiłem przed chwilą, szczególnie w zakresie nieruchomości użytkowanych na cele publiczne. Rzeczywiście dochodziło w Warszawie do licznych patologicznych sytuacji, likwidacji szkół, przedszkoli, placówek ochrony zdrowia czy też boisk wykorzystywanych przez mieszkańców Warszawy, z tego powodu, że grunty, na których te budynki czy urządzenia są posadowione, były zwracane właścicielom i wykorzystywane w innym celu. Tutaj zapis mówiący, że nie są zwracane w naturze grunty, na których są realizowane tego typu cele publiczne, może spowodować, że tego typu sytuacje nie będą miały miejsca. To samo, jeśli chodzi o prawo pierwokupu. Trzeba będzie jeszcze doprecyzować kwestię, czy to prawo będzie dotyczyło wszystkich nieruchomości, czy tylko nieruchomości użytkowanych na cele publiczne, bo wydaje mi się, że nie do końca to w jasny sposób z przepisów proponowanej ustawy wynika, ale rozumiem, że to jest kwestia dalszych dyskusji. Wreszcie konieczne jest spowodowanie likwidacji źródeł patologii związanych z działaniem tzw. kuratorów czy wreszcie odsprzedawania roszczeń przez osoby, które te roszczenia posiadają, wyspecjalizowanym firmom, które, oczywiście po zaniżonych kosztach, stosując różnego rodzaju metody, skłaniają te osoby do zbycia roszczeń, a następnie te firmy odzyskują te nieruchomości, uzyskując znaczne zyski, i w sposób bezwzględny doprowadzają do usunięcia dotychczasowych lokatorów z tych kamienic. To często powoduje ogromnie negatywne skutki społeczne. Rzeczywiście trzeba w tej sprawie zmienić prawo.

    Oczywiście można się burzyć, że w dalszym ciągu uznajemy dekret Bieruta za prawo, które reguluje własność gruntów warszawskich. To jest ustawa, która w jakiś sposób pudruje ten przepis prawny pochodzący z czasów dawno minionych, dzięki Bogu, zupełnie innych czasów, jeśli chodzi o kwestie społeczne i polityczne. Wydaje się, że w tej chwili ta ustawa mogłaby, przynajmniej w pewnej części, spowodować, że te grunty warszawskie, te nieruchomości warszawskie byłyby w bardziej skuteczny sposób chronione. Te, które dotyczą działalności publicznej, chronione dla zachowania publicznej działalności.

    Jest oczywiście wiele wątpliwości dotyczące zgodności z innymi ustawami, z konstytucją. O tym mówią chociażby załączone do ustawy opinie instytucji, w których konsultowano ten projekt ustawy. Wymaga to rzeczywiście bardzo rzetelnego pochylenia się nad tymi wątpliwościami. Jestem przekonany, że na to będzie czas w trakcie prac w komisjach. Ubolewać można też nad tym, że dzisiaj całkowite koszty realizacji tego prawa pierwokupu czy realizacji ustawowego braku możliwości przekazania w naturze nieruchomości, na których realizowany jest cel publiczny, poniesie samorząd warszawski, chociaż to nie samorząd warszawski odpowiada (Dzwonek) za wydanie dekretu Bieruta i jego negatywne skutki. Jak rozumiem, inne rozwiązania dzisiaj nie są możliwe.

    Klub Prawo i Sprawiedliwość opowiada się za tym, żeby nadal pracować nad tym projektem ustawy w komisji i wyjaśnić te wszystkie wątpliwości, o których wcześniej mówiłem. Dziękuję bardzo.(Oklaski)