14 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji Infrastruktury oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia, wydawania świadectw oraz pełnienia wacht dla załóg statków rybackich, sporządzonej w Londynie dnia 7 lipca 1995 r. (druki nr 2935 i 3180).

Poseł Sprawozdawca Killion Munyama:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam zaszczyt przedłożyć Wysokiej Izbie sprawozdanie Komisji Infrastruktury oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia, wydawania świadectw oraz pełnienia wacht dla załóg statków rybackich, sporządzonej w Londynie dnia 7 lipca 1995 r., druki nr 2935 i 3180.

    Międzynarodowa Organizacja Morska, International Maritime Organisation, należy do systemu Narodów Zjednoczonych. Członkami IMO jest obecnie 170 państw. IMO promuje współpracę państw w zakresie bezpieczeństwa morskiego, bezpieczeństwa na morzu oraz ochrony środowiska, w tym zapobiegania zanieczyszczeniu morza przez statki, poprzez działania o charakterze legislacyjnym. Celem IMO jest stworzenie mechanizmu współpracy państw w zakresie współtworzenia standardów i zalecanych metod postępowania w sprawach bezpieczeństwa i efektywności żeglugi.

    Dla Polski szczególne znaczenie mają konwencje i standardy IMO w zakresie bezpieczeństwa żeglugi, w tym szkolenia załóg statków morskich i ochrony środowiska morskiego.

    Dnia 7 lipca 1995 r. w siedzibie IMO w Londynie podczas konferencji dyplomatycznej przyjęto Międzynarodową konwencję o wymaganiach w zakresie wyszkolenia, wydawania świadectw oraz pełnienia wacht dla załóg statków rybackich, sporządzoną w Londynie 7 lipca 1995 r.

    Zgodnie z art. 12 konwencji STCW-F wejdzie na ona w życie 12 miesięcy po dniu, w którym nie mniej niż 15 państw podpisze ją bez zastrzeżeń odnośnie do ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia albo złoży niezbędne dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, zatwierdzenia lub o przystąpienia. Warunek ten został spełniony dnia 29 września 2011 r., z chwilą ratyfikacji konwencji przez Republikę Palau. Konwencja weszła w życie z dniem 29 września 2012 r. Oczywiście upłynął bardzo długi okres, w którym państwa przystępowały do tej konwencji, do ratyfikacji tej konwencji, niemniej 29 września 2012 r. ostatecznie ta konwencja weszła w życie.

    Ratyfikacja konwencji umożliwi harmonizację polskiego systemu szkolenia i certyfikowania marynarzy pracujących na statkach rybackich z systemem uchwalonym przez IMO w 1995 r. i obowiązującym od września 2012 r. Biorąc pod uwagę fakt, że ok. 3 tys. osób posiada świadectwa lub dyplomy w rybołówstwie morskim wydane przez polską administrację morską, ratyfikacja konwencji, a co za tym idzie realizacja programów szkoleń z nią zgodnych oraz uzyskiwanie dyplomów morskich uprawniających do pełnienia odpowiednich funkcji na statkach rybackich o długości powyżej 24 m umożliwią polskim rybakom pracę u armatorów polskich i zagranicznych.

    Jakie są skutki ratyfikacji tej konwencji? Jeżeli chodzi o skutki polityczne, to ratyfikacja konwencji jest zgodna z polityką morską Rzeczypospolitej Polskiej i stanowi dostosowanie do zachodzących zmian w gospodarce morskiej w Europie i na świecie. Jeżeli chodzi o skutki prawne, to postanowienia konwencji zostały implementowane do polskiego porządku prawnego, wyprzedzając proces ratyfikacji. Jeżeli chodzi o skutki społeczno-gospodarcze, ratyfikacja konwencji pozostaje w ścisłym związku z ustawą o bezpieczeństwie morskim i nie wymaga wprowadzenia zmian w jej treści. Jeżeli popatrzylibyśmy na skutki finansowe, to warto zwrócić uwagę na to, że ratyfikacja konwencji nie spowoduje obciążeń dla budżetu państwa. Morskie jednostki edukacyjne będą zobowiązane do aktualizacji programów oferowanych szkoleń dla rybaków, co wiązać się może z koniecznością modernizacji bazy szkoleniowej, jednakże tego typu koszty wliczone są w zwykłą działalność szkoleniową oraz rozwój tego typu instytucji.

    Podkreślając aprobatę połączonych komisji, Komisji Infrastruktury i Komisji Spraw Zagranicznych, dla zapisów konwencji wyrażającą się większością głosów za jej przyjęciem po przedyskutowania jej zapisów na posiedzenie obydwu komisji dnia 19 lutego 2015 r., wnoszę o przyjęcie ustawy ratyfikacyjnej dotyczącej konwencji w przedłożonej formie bez poprawek. (Oklaski)