10 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji do Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Gruzją, z drugiej strony, sporządzonego w Brukseli dnia 27 czerwca 2014 r. (druki nr 3059 i 3120).

Poseł Sprawozdawca Michał Szczerba:

    Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam wielką przyjemność w imieniu połączonych komisji: Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji do Spraw Unii Europejskiej, przedstawić sprawozdanie obu komisji w sprawie ratyfikacji umowy stowarzyszeniowej Unii Europejskiej z Gruzją.

    Chciałbym na początku przypomnieć kilka faktów. Otóż podstawę prawną w stosunkach Gruzji z Unią Europejską dotychczas stanowiło podpisane w 1996 r. porozumienie o partnerstwie i współpracy. Ono weszło w życie w 1999 r. Od 2004 r. Gruzja objęta jest programem Europejskiej Polityki Sąsiedztwa. Gruzja aktywnie uczestniczy w Partnerstwie Wschodnim. W dniu 26 czerwca 2014 r. Unia Europejska i Gruzja przyjęły agendę stowarzyszeniową, która mając na uwadze przygotowania do implementacji umowy stowarzyszeniowej, wyznacza działania priorytetowe na lata 2014-2016.

    Umowa wraz z porozumieniem o strefie wolnego handlu została uroczyście podpisana w dniu 27 czerwca 2014 r. w Brukseli. Stronę gruzińską reprezentował premier Irakli Garibaszwili. 18 listopada 2014 r. parlament Gruzji w jednomyślnym głosowaniu ratyfikował umowę stowarzyszeniową pomiędzy Gruzją i Unią Europejską.

    Kluczowe znaczenie mają obecnie prace związane z implementacją zapisów podpisanej umowy stowarzyszeniowej Unii Europejskiej i Gruzji. Zastąpiła ona dotychczas obowiązujące, wcześniej przeze mnie wspomniane, porozumienie o partnerstwie i współpracy z lat dziewięćdziesiątych. W skład umowy wchodzą rozdziały dotyczące strefy wolnego handlu Unia Europejska - Gruzja, Deep and Comprehensiv Free Trade Area. Wśród państw członkowskich Unii Europejskiej procedurę ratyfikacyjną umowy stowarzyszeniowej z Gruzją zakończyły już Rumunia, Litwa, Łotwa, Bułgaria, Słowacja, Estonia, Malta, Szwecja, Węgry oraz Chorwacja, Dania, Irlandia, a także Parlament Europejski, który ratyfikował umowę 18 grudnia 2014 r.

    Co jest jeszcze istotne, o czym chciałbym wspomnieć - 1 września ze względu na brak ratyfikacji umowy przez inne państwa członkowskie oraz Parlament Europejski ówczesna minister spraw zagranicznych Gruzji pani Maja Pandżikidze poinformowała, iż ta umowa tymczasowo zostaje wprowadzona w życie. Mam tutaj na myśli przede wszystkim umowę stowarzyszeniową, ale także porozumienie o wolnym handlu i zwolnienie z ceł starych celnych produktów gruzińskich eksportowanych do Unii Europejskiej. To porozumienie weszło w życie 1 września 2014 r.

    Pierwsze posiedzenie, pierwsze spotkanie Rady Stowarzyszeniowej z Gruzją odbyło się 17 listopada 2014 r. z udziałem premiera Gruzji. Podczas tego spotkania odnotowano postępy Gruzji na drodze integracji europejskiej, ale też wyrażono niepokój w związku z sytuacją na wewnętrznej scenie politycznej oraz tendencjami separatystycznymi w Abchazji i Osetii Południowej, wspieranymi przez Rosję. 18 listopada 2014 r. premier Gruzji spotkał się także z przewodniczącym Parlamentu Europejskiego Martinem Schulzem. 17 czerwca 2010 r. w Brukseli podpisana została umowa o ułatwieniach wizowych między Unią Europejską a Gruzją, a w dniu 22 listopada 2010 r. podpisano umowę o readmisji Unia Europejska - Gruzja. Obie umowy weszły w życie w marcu 2011 r.

    W dniu 4 czerwca 2012 r. w Brukseli oficjalnie otwarto także dialog wizowy z Gruzją. W lutym 2013 r. Komisja Europejska przekazała stronie gruzińskiej plan działania w sprawie liberalizacji wizowej. Ten temat został dzisiaj poruszony na posiedzeniu Komisji Spraw Zagranicznych. A w listopadzie 2014 r. zakończono pierwszy etap realizacji planu działania w sprawie liberalizacji wizowej i rozpoczęto prace nad wdrożeniem drugiego, ostatecznego etapu.

    Szanowni państwo, chciałbym również powiedzieć, iż skuteczna implementacja przez Gruzję postanowień układu, umowy, jak również rosnąca konkurencja ze strony podmiotów gospodarczych z Unii Europejskiej może okazać się efektywnym bodźcem do przyspieszenia reform i modernizacji gruzińskiej gospodarki i wielu obszarów zarządzania państwem oraz poprawy funkcjonowania gruzińskiego systemu prawnego. Może także przynieść dywersyfikację źródeł wzrostu gospodarczego w Gruzji przez transfer nowych technologii, metod zarządzania oraz polepszenie warunków gospodarczych i inwestycyjnych, jak również sprzyjać ograniczeniu korupcji, wzrostowi poziomu życia obywateli Gruzji oraz zintensyfikowaniu współpracy polityczno-gospodarczo-społecznej między Unią Europejską a Gruzją. Dla Rzeczypospolitej Polski oznaczać to będzie bardziej stabilne i przewidywalne partnerstwo, istotne zarówno w układzie geopolitycznym, jak i w kontekście polsko-gruzińskich relacji dwustronnych. Podpisanie układu w dniu 27 czerwca 2014 r. w Brukseli stanowi również nowy etap w relacjach wzajemnych, który daje podstawy prawne i stwarza odpowiednie warunki polityczne do systemowej integracji Gruzji ze strukturami europejskimi. Okoliczność ta zyskuje szczególnie na znaczeniu w sytuacji promowania przez Rosję konkurencyjnego modelu integracji w ramach Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej.

    Zawarcie układu umożliwi przeorientowanie przynajmniej części gruzińskiej gospodarki na współpracę z partnerami z Unii Europejskiej w wypadku nałożenia przez Rosję środków restrykcyjnych, w tym ewentualnego zawieszenia dwustronnej umowy o wolnym handlu pomiędzy Gruzją a Rosją. Według danych gruzińskich w pierwszej połowie 2014 r. na Rosję przypadało 9,4% gruzińskiego eksportu. Gruziński eksport do Unii Europejskiej wynosi obecnie 21%. Ratyfikacja układu przez Polskę jest logiczną konsekwencją wsparcia proeuropejskiego wektora polityki Gruzji, stanowi jednocześnie potwierdzenie aprobaty Rzeczypospolitej Polskiej dla ścieżki reform transformacyjnych i systemowych, na jakiej znajduje się Gruzja, zwłaszcza po wyborach samorządowych, które odbyły się w czerwcu i lipcu 2014 r. i przebiegły zgodnie z demokratycznymi zasadami. Te wybory także były obserwowane przez specjalną misję obserwacyjną, którą przygotował i przeprowadził Sejm Rzeczypospolitej Polskiej.

    Szanowni państwo, Gruzja jest dla Polski krajem szczególnym. Jest to mały, 4-milionowy kraj, ale o bardzo zbieżnej historii, także jeśli chodzi o walkę o wolność i demokrację. Rewolucja róż de facto przywróciła Gruzję na właściwe tory, otworzyła jej drogę do Unii Europejskiej, także tę drogę euroatlantycką, której finałem, mam nadzieję, w niedługiej przyszłości będzie członkostwo w Sojuszu Północnoatlantyckim. Społeczeństwo Gruzji dokonywało w międzyczasie różnych wyborów, nastąpiła zmiana władzy, co w każdym demokratycznym kraju jest czymś naturalnym. Jednocześnie jednak Polska z dużą uwagą i dużym niepokojem obserwuje sytuację wewnętrzną w Gruzji. Dostrzegamy działania, które mają charakter rewanżyzmu politycznego, selektywne stosowanie prawa oraz wpływ polityki na wymiar sprawiedliwości. Takie sytuacje, mam nadzieję, zostaną wyeliminowane. Myślę, że zawarcie układu, który ustanawia stowarzyszenie między Unią Europejską, Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi a Gruzją, wraz z ustanowieniem pogłębionej i kompleksowej strefy wolnego handlu, też stanie się ożywczym faktem, który wpłynie na elity i społeczeństwo gruzińskie, które z jeszcze większą determinacją będą zbliżały się do uznawania wartości, które wyznaje 28 krajów członkowskich Unii Europejskiej.

    Chciałbym poinformować, że Komisja Spraw Zagranicznych i Komisja do Spraw Unii Europejskiej jednogłośnie pozytywnie zaopiniowały ten projekt ustawy. Bardzo państwu dziękuję za uwagę. (Oklaski)