11 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji do Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony, sporządzonego w Brukseli dnia 21 marca 2014 r. oraz dnia 27 czerwca 2014 r. (druki nr 2833 i 2869).

Poseł Stanisław Kalemba:

    Pani Marszałkini! Wysoka Izbo! Panie Ministrze! Mam przyjemność w imieniu Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego poinformować Wysoką Izbę, że oczywiście poprzemy sprawozdanie Komisji do Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony, sporządzonego w Brukseli dnia 21 marca 2014 r. oraz dnia 27 czerwca 2014 r., druk nr 2833.

    Projekt ustawy wyraża zgodę na dokonanie przez prezydenta RP ratyfikacji omawianego układu. Do tej pory stosunki pomiędzy Unią Europejską a Ukrainą opierały się na umowie o partnerstwie i współpracy pomiędzy Wspólnotami Europejskimi a Ukrainą podpisanej w Luksemburgu 14 czerwca 1996 r., która weszła w życia 1 marca 1998 r., a także na przyjętym 21 lutego 2005 r. w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa ˝Planie działania Unia Europejska - Ukraina˝. To miało przyczynić się do zbliżenia ukraińskiego ustawodawstwa, norm i standardów do prawa i standardów Unii Europejskiej. Ukraina weszła do WTO 16 maja 2008 r. Podczas szczytu Unia Europejska - Ukraina w Paryżu, który odbył się 9 września 2008 r., strony podjęły decyzję o rozpoczęciu negocjacji dotyczących układu stowarzyszeniowego. Podczas 15. szczytu Unia Europejska - Ukraina wysocy przedstawiciele Unii Europejskiej oraz prezydent Ukrainy poinformowali, że osiągnięto porozumienie w sprawie układu o stowarzyszeniu. Dnia 30 marca 2012 r. główni negocjatorzy po stronie Unii Europejskiej i Ukrainy parafowali tekst układu o stowarzyszeniu, a 19 lipca 2012 r. negocjatorzy handlowi obydwu stron parafowali część układu o stowarzyszeniu z DCFTA. Po wyborach do parlamentu Ukrainy, które odbyły się w październiku 2012 r., w dniu 10 grudnia 2012 r. rada do spraw zagranicznych Unii Europejskiej przyjęła konkluzje w sprawie Ukrainy, wyrażając gotowość Unii Europejskiej do podpisania tymczasowego stosowania układu o stowarzyszeniu, w tym z DCFTA, o ile władze Ukrainy wykażą, że podejmowane są zdecydowane działania, że są postępy w trzech obszarach, jeżeli chodzi o gotowość Ukrainy do stosowania standardów europejskich. To dotyczy reformy systemu wyborczego, reformy wymiaru sprawiedliwości i reform dotyczących poprawy klimatu biznesowego.

    Decyzja polityczna uznająca wypełnienie przez Ukrainę kryteriów zawartych w konkluzjach Rady do Spraw Zagranicznych z dnia 10 grudnia 2012 r. oraz propozycja oferty dla Ukrainy podpisania układu stowarzyszeniowego została podjęta przez Radę Europejską na szczycie w Wilnie 28 i 29 listopada 2013 r. Jak wiemy, ówczesny prezydent Ukrainy Wiktor Janukowycz odrzucił tę propozycję. Następnie zmiany, protesty obywatelskie, Euromajdany, dnia 16 marca 2014 r. referendum na Krymie i aneksja Krymu przez Rosję - to podstawowe elementy. Dnia 21 marca br. podpisanie umowy stowarzyszeniowej w części politycznej i 27 czerwca w części ekonomicznej.

    Biorąc pod uwagę wydarzenia ostatnich miesięcy oraz konsekwencję ukraińskich władz, należy dążyć do jak najszybszej ratyfikacji układu stowarzyszeniowego. Co ten układ może dać Polsce? Oczywiście bardziej stabilne i przewidywalne sąsiedztwo, zarówno w układzie geopolitycznym, jak i w kontekście polsko-ukraińskich stosunków dwustronnych, zwiększenie wymiany handlowej, gdzie Polska ma znaczącą pozycję w grupie państw Unii Europejskiej, wzrost obrotów handlowych. Co jest bardzo istotne, układ o stowarzyszeniu w części handlowej przewiduje znaczącą liberalizację handlu rolno-spożywczego, przy czym strony zabezpieczyły swoje interesy poprzez ograniczenie liberalizacji do ustanowienia bezcłowych kontyngentów taryfowych w imporcie najbardziej wrażliwych produktów. Ponadto w przypadku Ukrainy przewidywana jest częściowa i stopniowa liberalizacja importu z Unii Europejskiej niektórych towarów w okresach przejściowych. Co jest bardzo istotne? (Dzwonek) To, żeby na bieżąco Polska nie miała gorszych relacji i warunków do wymiany handlowej, eksportu artykułów rolno-spożywczych od innych państw sąsiedzkich Ukrainy. I to należy mocno wziąć pod uwagę. Dziękuję za uwagę. (Oklaski)