11 punkt porządku dziennego:

Sprawozdanie Komisji do Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony, sporządzonego w Brukseli dnia 21 marca 2014 r. oraz dnia 27 czerwca 2014 r. (druki nr 2833 i 2869).

Poseł Michał Szczerba:

    Szanowna Pani Marszałek! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Mam wielki zaszczyt w imieniu Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska przedstawić państwu naszą opinię w sprawie sprawozdania Komisji do Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Spraw Zagranicznych o rządowym projekcie ustawy o ratyfikacji Układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej oraz ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Ukrainą, z drugiej strony, sporządzonego w Brukseli dnia 21 marca 2014 r. oraz dnia 27 czerwca 2014 r.

    Sprawa, która dotyczy umowy stowarzyszeniowej, była przedmiotem consensusu politycznego, jest wsparcie de facto całego polskiego społeczeństwa dla tego procesu. O tym mówił pan przewodniczący Robert Tyszkiewicz. Ale warto też przypomnieć trochę historii. Przypomnijmy więc, że wcześniej, zanim ta umowa została podpisana, dokumentem, który określał nasze stosunki, stosunki Unii Europejskiej z Ukrainą, była umowa o partnerstwie i współpracy, która weszła już w życie w roku 1998. Na XIII szczycie Unii Europejskiej i Ukrainy zorganizowanym w Pradze w 2008 r. przywódcy Unii Europejskiej i Ukrainy uzgodnili, że kolejnym krokiem powinien być układ o stowarzyszeniu Ukrainy z Unią Europejską. Można powiedzieć, że od tego momentu Ukraina przeszła bardzo długą drogę w celu stowarzyszenia się, stowarzyszenia, którego celem, o czym warto powiedzieć i co warto przypomnieć, jest przyspieszenie procesu pogłębiania stosunków polityczno-gospodarczych między Ukrainą a Unią Europejską, ale także zapewnienie stopniowego dostępu Ukrainy do unijnego rynku wewnętrznego, m.in. poprzez ustanowienie strefy wolnego handlu. Te negocjacje rozpoczęły się już w roku 2008, po przystąpieniu Ukrainy do Światowej Organizacji Handlu. Warto też wspomnieć o XV szczycie Unii Europejskiej i Ukrainy w 2011 r., gdzie osiągnięto porozumienie w sprawie treści układu o stowarzyszeniu. Ten układ parafowano 30 marca 2012 r. I, co bardzo ważne - w tej chwili dyskutujemy bardzo często o dyplomacji parlamentarnej - trzeba powiedzieć, że polski parlament, w szczególności Sejm, Zgromadzenie Parlamentarne Rzeczypospolitej Polskiej i Ukrainy, bilateralna grupa polsko-ukraińska, także w ramach obecności na Zgromadzeniu Parlamentarnym Euronestu, w tych wszystkich gremiach, w których funkcjonowaliśmy, w których reprezentujemy polski parlament, wspieraliśmy umowę stowarzyszeniową Ukrainy i Unii Europejskiej. Warto podkreślić, i o tym też mówił pan przewodniczący Tyszkiewicz, że nie byłoby tej umowy de facto, gdyby nie inicjatywa rządów polskiego i szwedzkiego, inicjatywa, której wynikiem było i jest Partnerstwo Wschodnie zatwierdzone podczas szczytu inauguracyjnego 7 maja 2009 r. w Pradze. Partnerstwo Wschodnie, jak wiemy, dotyczyło 6 krajów, ale tylko 3 z tych krajów podpisały umowę stowarzyszeniową. Czekamy na kolejne, panie ministrze, rządowe projekty dotyczące ratyfikacji układu o stowarzyszeniu między Unią Europejską a Mołdawią i Unią Europejską a Gruzją. Chciałbym bardzo serdecznie o to prosić.

    Powiedzmy sobie jeszcze jedną rzecz, która jest chyba bardzo ważna, w tym miejscu. Mianowicie żaden kraj, żadne społeczeństwo nie poniosły tak heroicznych ofiar w drodze do stowarzyszenia się z Unią Europejską. Pod koniec listopada 2013 r. miałem okazję być na kijowskim Majdanie, później w styczniu, w marcu. I w listopadzie widziałem, wtedy kiedy rząd Wiktora Janukowycza ogłosił, że ta umowa nie zostanie podpisana na szczycie Partnerstwa Wschodniego w Wilnie, to młode ukraińskie społeczeństwo, to społeczeństwo, które wyszło na ulice po raz pierwszy de facto w takiej liczbie od roku 2004. Ono przekazało bardzo wyraźny sygnał politykom, osobom wpływowym w życiu publicznym Ukrainy. Ci młodzi ludzie chcą Europy, chcą Europy na Ukrainie, chcą wartości, chcą odpowiedniego poziomu życia, standardów życia, ale także standardów życia publicznego, bo kompletnie go nie tolerowali.

    Mam nadzieję, że ta umowa stowarzyszeniowa, umowa, która (Dzwonek) ratyfikowana jest przez polski parlament w momencie, kiedy cały czas trwa walka, cały czas Ukraińcy przelewają krew na wchodzie Ukrainy, ma sens, będzie dobrym drogowskazem dla młodego pokolenia Ukraińców, potwierdzi, że to wszystko, co się dzieje od listopada 2013 r. w tym kraju, ma sens i że Ukraina będzie kiedyś częścią Unii Europejskiej. Dziękuję bardzo.